Van The Immigrant met Marion Cotillard tot de nieuwe Peking Express: de 10 tv-tips van de week

Volg de gids en u weet weer wat doen tussen zaterdag 8/4 en vrijdag 14/4.

LE PASSÉ (vrijdag 14/4, 22.05, Canvas)

U kent Asghar Farhadi. De Iraanse regisseur won met A Separation (2011) de Oscar voor beste niet-Engelstalige film in het jaar dat Michael R. Roskams Rundskop ook genomineerd was. Net als in Farhadi’s prijsbeest draait het in Le passé om een scheiding en wat we niet van elkaar weten.

Na vier jaar keert Iraniër Ahmad (Ali Mosaffa) naar Frankrijk terug om de scheiding van zijn vrouw Marie af te handelen. Eenmaal in Parijs verneemt hij dat Marie (Bérénice Bejo) in die jaren dat ze de facto al gescheiden leefden een relatie is begonnen met Samir (Tahar Rahim), die bovendien al bij haar inwoont. Het wordt nog gecompliceerder wanneer blijkt dat Samir nog getrouwd is en dat zijn vrouw in coma ligt na een zelfmoordpoging waarin een van Maries kinderen – uit nog een ander huwelijk – blijkbaar een rol heeft gespeeld. Hadden we al gezegd dat Marie opnieuw zwanger is? Ahmad wordt willens nillens ingeschakeld om de situatie te ontmijnen.

In Cannes werd actrice Bérénice Bejo, die wereldberoemd werd met haar hoofdrol in de stillefilmhommage The Artist, bekroond, maar Farhadi had gerust ook gelauwerd mogen worden: zijn scenario is een minutieus afgesteld verhaal over nieuw samengestelde gezinnen en de nuances van de waarheid, een mengeling van huiselijke soap en hitchcockiaanse intrige. Zoals de titel al aangeeft drukt het verleden op de personages, belemmert wat al te lang verzwegen is hen in hun doen en laten. In deze tijden van sociale media leggen we ons leven meer vast dan ooit tevoren, zo lijkt het wel, maar tegelijk lijkt ons verleden onduidelijker en ondoorzichtiger te worden, omdat we het sneller negeren in onze vlucht vooruit.

O ja, u kent Asghar Farhadi ook omdat hij dit jaar opnieuw de Oscar voor beste niet-Engelstalige film won, met The Salesman. Deze keer kwam hij het beeldje zelf niet ophalen, uit protest tegen Trumps inreisverbod voor inwoners van Iran en zes andere overwegend islamitische landen.

THE LOOK OF SILENCE (zondag 9/4, 22.30, Canvas)

Joshua Oppenheimer presenteerde vijf jaar geleden de buitengewone documentaire The Act of Killing, over de massamoord in de jaren 60 waarbij naar schatting een half miljoen tot een miljoen vermeende communisten en etnische Chinezen het leven lieten. In The Look of Silence (2014) volgt hij Adi, een Indonesische oogarts die het gezichtsvermogen van oudere mannen onderzoekt. Adi’s interesse gaat verder dan het louter professionele: de mannen in kwestie zijn gewezen leden van de anticommunistische doodseskaders die betrokken waren bij de moord op zijn broer in 1965. Ook al lopen de beulen nog altijd ongestraft rond, deze al even verbijsterende pendant van The Act of Killing focust niet zozeer op wroeging of wraak. Het is meer een onthutsende getuigenis over het gif van het kwaad, de leugens van het verleden en de noodzaak op duidelijke antwoorden om te verwerken wat er gebeurd is.

THE IMMIGRANT (vrijdag 14/4, 23.30, één)

James Gray, wiens The Lost City of Z nu in de bioscoop speelt, is de cineast van de misdaad, de gekneusde familiale loyaliteit en Griekse tragedies die zich in modern New York afspelen. Voor The Immigrant, zijn eerste historische melodrama, vertrok hij van de verhalen van zijn eigen grootouders, immigranten in het New York van de jaren 1920. Marion Cotillard speelt Ewa, een Poolse die bij haar aankomst op Ellis Island van haar zus wordt gescheiden. Ze belandt in de klauwen van de malafide Bruno (Joaquin Phoenix) maar een charismatische goochelaar (Jeremy Renner), de neef van Bruno, wil haar redden. Grays uiterst precieze, plechtige stijl is indrukwekkend, net als de prestaties van de cast en de melancholische tableaus die Darius Khondji met zijn camera schildert. Monumentale klassieke cinema.

DE 3 WIJZEN (zondag 9/4, 20.30, Eén)

Oude televisieformats in een nieuw jasje steken: het is ondertussen meer regel dan uitzondering. Deze opgepoetste 3 wijzen moet de kijkcijfers van de traditionele Eén-zondagavond op peil houden. Als vanouds moeten twee onbekende deelnemers waarheid van leugen onderscheiden in de verhalen die de drie wijzen hen opdissen. ‘Ik kijk ernaar uit om een hele nieuwe generatie te laten kennismaken met dit programma’, vertelt Kobe Ilsen, die de fakkel overneemt van Kurt Van Eeghem. Vertrouwde panelleden als Jacques Vermeire, Gerty Christoffels en Walter Grootaers ruimen plaats voor een frisse lading bekende Vlamingen: onder meer Danira Boukhriss Terkessidis, Sven de Leijer, Lieven Scheire en Olga Leyers beloven zeer geloofwaardig uit de hoek te komen.

THE CATCH (seizoen 2 vanaf 10/4 in Play More van Telenet)

Alice Vaughan is een privédetective uit LA die gespecialiseerd is in grootschalige fraude. In het eerste seizoen kwam ze te weten dat haar verloofde Benjamin Jones haar voor miljoenen heeft opgelicht. Ze was vastbesloten om hem te vinden, koste wat het kost. Bij het begin van dit tweede seizoen zit Benjamin in de cel. Alice probeert in het reine te komen met zichzelf na alle wetten die ze voordien gebroken heeft. Ze hoopt met een schone lei te kunnen herbeginnen, maar dat is buiten haar broer Tommy gerekend. Komt de waarheid over Alice aan het licht? Een hoogst verslavend kat-en-muisspel van productiehuis Shondaland, dat eerder Grey’s Anatomy, Scandal en How to Get Away with Murder maakte.

IN PURSUIT OF SILENCE (woensdag 12/4, 00.00, NPO 2)

Een soort Koyaanisquatsi voor het nieuwe millennium, deze documentaire over de schoonheid van stilte en het effect van geluid in onze almaar lawaaierige wereld. Regisseur Patrick Shen laat een hele rist specialisten aan het woord, maar brengt ook hulde aan John Cage’ beroemde stiltestuk 4’33” en de zen van een Japanse theeceremonie. U ‘luistert’ mee naar een jongeman die een gelofte van stilte heeft afgelegd en te voet van de Amerikaanse oost- naar de westkust wandelt.

4X7 (dinsdag 11/4, 22.05, Canvas)

Met een nieuwe kleurrijke mix van vakrotten, geprezen professionals en jonge beloftes uit de film- en televisiewereld trekt Canvas een blik verse minidocumentaires open. Aan het concept is in dit tweede seizoen niet geraakt: in elke aflevering vertellen vier mensen in telkens zeven minuten een uniek verhaal. In de eerste aflevering bezoekt actrice-regisseuse Frederike Migom haar voormalige klasgenoten van de American Academy of Dramatic Art in New York. Hebben zij hun dromen kunnen waarmaken? De eveneens jonge regisseur Joe Vanhoutteghem herbeleeft de dag dat zijn neefje verdronk in het zwembad van zijn ouders, Wouter Deboot, die in Iedereen beroemd naar het noorderlicht fietste, gaat op bezoek bij de 84-jarige uitbaatster van Café Warande en fotoreporter Teun Voeten onderzoekt hoe mensen in het gewelddadige wereldje van de Mexicaanse drugskartels belanden.

INGOBERNABLE (seizoen 1 op Netflix)

Emilia Urquiza is spoorloos verdwenen. Er is een enorme zoekactie op touw gezet, want Emilia is de first lady van Mexico. Ook niet onbelangrijk: ze is op de vlucht na de dood van haar man, de Mexicaanse president dus. En Emilia is de hoofdverdachte, na een ruzie waarbij zij dreigde met echtscheiding. En dat is alleen nog maar het eerste halfuur van deze Mexicaanse serie. Even spannend als Designated Survivor, evenveel intrige als House of Cards: Deze tv-reeks weet perfect wat ze doet en evolueert van een vrouw-op-de-vluchtverhaal naar een uitstekende politieke thriller.

KEVIN HART: WHAT NOW (vanaf 11/4 op Netflix)

Vorig jaar kwam hij voor het eerst naar België, met deze show overigens. Aanvankelijk stond die gepland in de Lotto Arena, uiteindelijk vulde hij een heel Sportpaleis. De Amerikaanse comedian Kevin Hart is dan ook geen kleine jongen. Hij heeft ruim 32 miljoen volgers op Twitter. Ter vergelijking: dat is vijf miljoen meer dan president Trump. Rolling Stone noemt hem de rockster van de comedy: de voormalige schoenenverkoper komt op met toeters en bellen en het Sportpaleis is klein bier vergeleken met de stadions die hij in eigen land vult, als een moppen tappende Kanye West – die laatste is overigens al meer dan eens in Harts publiek gespot. Maar het belangrijkste: Hart is, zoals de titel van een eerdere show luidde, seriously funny. In deze comedyfilm krijgt u niet alleen zijn show te zien, daar is ook nog een spionageverhaal rond geweven, met onder meer Hally Berry.

PEKING EXPRESS (zondag 9/4, 20.30, Q2)

Een avontuurlijke reis door Vietnam, Laos en Cambodja, in beeld gebracht door een crew van maar liefst 130 man: voor het nieuwe seizoen van Peking Express – bijna tien jaar na het vorige – hebben Q2 en de Nederlandse zender Net5 kosten noch moeite gespaard. Drie Vlaamse en drie Nederlandse duo’s liften door Zuidoost-Azië, terwijl ze onderweg zo veel mogelijk prijzengeld verzamelen om dat in de finale te kunnen verzilveren. Presentator Sean Dhondt reist mee op zijn meest casual sletsen.

Sean Dhondt: Een vakantie zou ik Peking Express toch niet noemen, hoor. We zijn geen dag langer weggeweest dan nodig. En zo’n dag begon meestal al rond vijf uur ’s ochtends – we moesten op tijd vertrekken om de kandidaten zeker voor te blijven. Het was een lange en bijzonder intensieve maand, maar wel een onwaarschijnlijk avontuur. Naast de prachtige landschappen en culturen die ik er heb ontdekt, heb ik ook verdomd lekker gegeten. (lacht)

Waarom is er na al die jaren toch weer een nieuwe Peking Express?

Dhondt: Sowieso hangt er veel nostalgie aan Peking Express, net als aan De mol. Je merkt dat mensen erop gebrand zijn om samen met de kandidaten weer in het programma te duiken. De nek-aan-nekraces zijn nog steeds even spannend én er wordt weer heel wat afgelachen. Ik denk aan de momenten waarop de kandidaten zich met handen en voeten aan een Vietnamees verstaanbaar probeerden te maken.

Jullie hebben een paar nieuwigheden toegevoegd.

Dhondt: We wilden er enkele twists in steken. Aan het begin van elke etappe krijgt telkens één duo een zwarte enveloppe mee. Aan het einde van de race krijgt het laatste duo die toegestopt. Je gaat dan namelijk niet automatisch naar huis, zoals vroeger, je krijgt een extra kans om in de race te blijven. In de enveloppe zit ofwel een rode of een groene kaart. Is ze groen, dan mag je alsnog in het spel blijven. Er zit natuurlijk wel een addertje onder het gras. Bij de volgende etappe moeten ze een extra passagier meenemen, een bekend persoon, die alles voor hen moet doen: liften, een slaapplaats zoeken en de opdrachten spelen. Je lot ligt dus in de handen van die extra reisgezel.

Welke bekende koppen wisten jullie daarvoor te strikken?

Dhondt: Ik mag al één iemand bekendmaken. De Amerikaanse choreograaf Dan Karaty, die jurylid was in So You Think You Can Dance en Dansdate, zal in de eerste aflevering een van de duo’s vervoegen. Ik herinner me nog dat hij heel enthousiast was, maar wel met enkele vragen zat. Ik heb hem toen gezegd dat hij zijn plan maar moest trekken. (lacht)

Voor De mol waren er dit jaar 6500 kandidaten. Liepen de inschrijvingen bij jullie even vlot binnen?

Dhondt: Wij hadden meer dan vierduizend kandidaten. Nadien heb ik nog veel berichten gekregen van mensen die te laat waren en zich toch nog wilden inschrijven. Jammer maar helaas. De toekomst zal uitwijzen of ze een nieuwe kans krijgen, voor een volgend seizoen.