Van Robert De Niro in The Wizard of Lies tot de docu van de Red Flames: de 10 tv-tips van de week
Volg de gids en u weet weer wat doen tussen zaterdag 20/5 tot vrijdag 26/5.
OPGELEGD WERK (zondag 21/5, 18.15, Canvas)
‘Wil je zien hoe ik oefen op het opgelegde werk? Dan moet ik wel gaan zitten.’ De Zuid-Koreaanse Lee Ji-yoon lacht zachtjes terwijl ze haar partituren van het vioolconcerto Aussi peu que les nuages op haar pupiter plaatst. ‘En ik ga vast huilen.’ Voor de Koningin Elisabethwedstrijd 2015 componeerde de Zwitser Michael Jarrell die wirwar van muzieknoten. De twaalf finalisten van het prestigieuze concours kregen acht dagen de tijd om hem in te studeren, samen met een ander concerto naar keuze. Documentairemaker Brecht Vanhoenacker volgde de jonge violisten tijdens hun week complete afzondering van de buitenwereld in de Muziekkapel Koningin Elisabeth. U kunt het resultaat zien net nu de finalisten van dit jaar aan hun retraite beginnen.
Brecht Vanhoenacker: Deze wedstrijd heeft me altijd al gefascineerd. Een half jaar voor de editie van 2015 had ik een mailtje naar de organisatie gestuurd met de vraag of ik mijn project mocht komen presenteren. Ze vonden mijn werk interessant en gaven me de kans om achter de schermen te filmen, al meteen voor die editie. Voor de duidelijkheid: dat was niet het plan. (lacht) Ik had verwacht enkele jaren te moeten wachten.
De kandidaten staan onder grote druk. Ik veronderstel dat je hen vooral niet mocht storen?
Vanhoenacker: (knikt) Ik moest heel zorgvuldig met hen omgaan. Het was heel bijzonder om deel te mogen uitmaken van hun afzondering. Die intimiteit heeft dan ook heel wat kwetsbare momenten opgeleverd. Aangezien ik nogal graag aanschouwend werk, heb ik de muzikanten vaak gewoon laten doen. Terloops heb ik wel enkele vragen gesteld.
Opvallend: winnares Lim Ji-young komt heel weinig in beeld.
Vanhoenacker: Natuurlijk wisten we vooraf niet wie er zou winnen. Het was onmogelijk in te schatten wie de hoofdrolspelers zouden worden. Maar op de een of andere manier maakt ze toch deel uit van de film, omdat ze vaak repeteerde met de andere Koreaanse violiste Lee Ji-yoon. Ik ben er niet rouwig om dat Lim minder aan bod komt. Voor mij lag de focus niet zozeer op wie er zou winnen, maar op een groep jonge mensen die op een scharnierpunt in hun leven staan. Ze mogen deelnemen aan een wedstrijd waar ze heel lang naartoe gewerkt hebben en zien dat ook als een opstap naar een Grote Carrière.
Bij de bekendmaking van het palmares dacht Lee Ji-yoon door spraakverwarring verkeerdelijk dat zij gewonnen had en liep ze dolgelukkig het podium op. Over een onverwachte wending voor je reportage gesproken.
Vanhoenacker: Veel mensen zeggen me dat, ik vind dat eerder irrelevant. Het vertelt niets over hoe zij als finaliste in het leven staat. Een pijnlijk misverstand, maar niet meer dan dat. Je mag niet vergeten dat die topmuzikanten uiteindelijk ook maar mensen zijn, met twijfels en onzekerheden. Ik wilde het beeld van de perfecte solist doorprikken en nuanceren. Die jonge mensen zijn niet de perfectionistische freaks die vaak van hen gemaakt worden.
THE WIZARD OF LIES (vanaf dinsdag 23/5 in Play More)
Te midden van de bankencrisis stortte in de VS nog een financieel kaartenhuisje in elkaar: Bernie Madoff zou zijn cliënten decennialang geld afhandig hebben gemaakt, zo’n 18 miljard dollar, bijna 65 miljard dollar als je de hen voorgespiegelde winsten meerekent. In 2009 kreeg Madoff 150 jaar celstraf. Zijn verhaal is nu in een prestigieuze HBO-film gegoten: The Wizard of Lies, naar het gelijknamige boek van journaliste Diana Henriques. Robert De Niro kruipt in de huid van de beruchte New Yorkse oplichter en Michelle Pfeiffer in die van zijn echtgenote Ruth. Regisseur Barry Levinson (Sleepers, Rain Man, Wag the Dog)kaart Madoffs bedrog aan, maar ook de impact van zijn oplichterij op de vele slachtoffers én op zijn eigen familie, voor wie hij zijn praktijken lang verzweeg.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
FOTO EN COPYRIGHT BY G.P. FIERET (donderdag 25/5, 22.45, NPO 3)
‘Mislukte foto’s bestaan niet’, aldus Gerard Petrus Fieret (1924-2009). Hagenaar Fieret was een van de eigenzinnigste fotografen die Nederland ooit gekend heeft, een excentrieke drop-out met het uiterlijk van een clochard, een erotomaan ook die veel naaktportretten maakte. Van conventies trok hij zich ook in zijn werk niets aan en een beetje professionele fotograaf gruwt van hoe hij met zijn werk omging: met chemicaliën nam hij het niet zo nauw, hij zette overal – uit een paranoïde vrees over zijn auteurschap – naamstempels op en zag er geen graten in om natte negatieven op elkaar te leggen. Veelzeggend: in zijn nalatenschap zaten onder meer twee jerrycans vol met negatieven. Regisseur Frank van den Engel leert Fieret, kort voor zijn dood, kennen in zijn bouwvallige woonst, die hij deelt met duiven en ratten. De vloer ligt vol met zijn foto’s, en de uitwerpselen van zijn kleine huisgenoten. En als u geïntrigeerd bent: vanaf 20 mei kunt u Fierets werk bewonderen in Fotomuseum Den Haag.
EVIL DEAD (zaterdag 20/5, 23.00, Q2)
In 1981 debuteerde Sam Raimi, die later de eerste Spider-Manfilms en Oz the Great and Powerful zal regisseren, met The Evil Dead, een splatterfeest dat ondertussen cultstatus heeft verworven. Deze Evil Dead zonder lidwoord is een soort update, geregisseerd door zijn Uruguayaanse vertrouweling Fede Alvarez. Aan de opzet is niets veranderd: vijf jongeren trekken naar een afgelegen boshut waar ze het Boek van de Doden ontdekken en door boze geesten bezeten raken – lees: ze veranderen in bloeddorstige zombies. Even doldwaas als het origineel is deze remake niet, maar er was duidelijk een groter budget: Raimi gebruikte 200 à 300 liter nepbloed, Alvarez zo’n 70.000 liter. Plus een nagelpistool, een koevoet en een boomzaag.
UNBREAKABLE KIMMY SCHMIDT – SEIZOEN 3 (vanaf vrijdag 19/5 in Netflix)
U kent Kimmy Schmidt ondertussen als de wereldvreemde dame die vijftien jaar werd opgesloten in een bunker (door een sekteleider die een nucleaire apocalyps verwachtte) en nu met eeuwig optimisme de wereld ronddartelt. In de nieuwe reeks gaat Kimmy studeren, krijgt haar flamboyante huisgenoot Titus Andromedon een Beyoncé-moment en zijn er gastrollen voor Laura Dern, Maya Rudolph (Saturday Night Live), Jon Hamm (Mad Men) en de bedenker van de serie, Tina Fey herself.
THE WAR SHOW (dinsdag 23/5, 22.55, NPO 2)
In maart 2011 bereikt de Arabische Lente ook Syrië. Radiopresentatrice Obaidah Zytoon en haar vrienden van kunstenaarscollectief Waw Al-Wasel beginnen de gebeurtenissen te filmen. De hoop op een betere toekomst wordt al snel de kop ingedrukt wanneer het land in een bloedige burgeroorlog wegzakt. Zytoon reist het land af, van haar thuisstad Zabadani tot Homs en het noorden. Ze verliet Syrië in 2013 en werkte deze documentaire in Denemarken af met coregisseur Andreas Dalsgaard. Een ruwe roadmovie over een verscheurd land.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
INTERVIEW WITH A MURDERER (maandag 22/5, Canvas, 23.05)
Veertig jaar geleden werd Carl Bridgewater, een dertienjarige krantenjongen, met een shotgun vermoord. Een enorme mediastorm volgde, er moest iemand achter de tralies vliegen – en snel -, bewijs werd gefabriceerd en vier mannen werden veroordeeld. Onterecht, zo bleek achttien jaar later. De Bridgewater Four – of toch Three, een van hen stierf in de cel – kwamen vrij. Maar wie de echte schuldige is, weet niemand. De Schotse professor criminologie David Wilson wil daar verandering in brengen. Hij praat met Bert Spencer, een veroordeelde moordenaar die altijd al gelinkt werd aan de zaak. Eerst hebt u bijna medelijden met Spencer, een kloek, geëmotioneerd opaatje dat eindelijk zijn naam kan zuiveren. Maar naarmate zijn duel met Wilson vordert, verzwakt zijn ‘gietijzeren alibi’. Bovendien komt zijn ex-vrouw met een nieuwe getuigenis.
RED FLAMES (donderdag 18/5 en 25/5, Eén, 21.15)
Jassina Blom, Elien Van Wynendaele, Jana Corryn, Tine De Caigny: goed mogelijk dat u recent nog naast een van deze frisse jonge dames aan de kassa van de supermarkt stond, niet vermoedend dat zij straks geschiedenis zullen schrijven met de eerste Belgische vrouwenvoetbalploeg ooit op een groot toernooi. In september vorig jaar slaagden onze nationale dames erin zich te kwalificeren voor het EK 2017 in Nederland. Op 16 juli beginnen ze daar tegen Denemarken. In deze tweedelige documentaire volgt Sporzajournalist Bart Aerts de Red Flames op weg naar dat kampioenschap en toont hij hoe zij elke dag in de schaduw van hun mannelijke evenknieën dienen te strijden: vóór erkenning en tégen de vele vooroordelen. Tessa Wullaert en Imke Courtois kent u misschien al, maar ook Jassina, Elien, Jana en Tine verdienen uw (h)erkenning.
ANIMALS – SEIZOEN 2 (vanaf zondag 21/5 in Play More)
Een rat worstelt met een baby, een kakkerlak (en ex-lifestyleblogger) vecht in volle Apocalyps voor het voortbestaan van zijn soort, een jaloerse duif gaat op spirituele queeste en een algencel kampt met de zin van het leven: HBO’s animatiereeks, geproduceerd door de Duplass-broers (Togetherness),over een rist dieren in New York is in dit tweede seizoen nog steeds Aesopus op lsd, speed voor hipsters gevangen tussen depressie en ironie. De zwarte, existentialistische faunahumor is zelfs nog aangedikt. De performances van rapper Killer Mike en gitaarheld Ty Segall evenals het stemmenwerk van Whoopi Goldberg, Jason Alexander (George in Seinfeld) en Emilia Clarke (Daenerys Targaryen in Game of Thrones) krijgt u er zomaar bij.
OASIS: SUPERSONIC (donderdag 25/5, 23.10, Canvas)
‘We weren’t the best musicians. But we had spirit, man‘, aldus frontman Liam Gallagher. Oasis was geen toonbeeld van muzikaal vakmanschap, maar de groep groeide wel uit tot het boegbeeld van de britpop én tot de populairste Britse band sinds The Beatles en The Rolling Stones. Supersonic is een openhartige documentaire over de steile opgang van deze rotjochies uit Manchester, hun wilde leven en de rivaliteit tussen Liam en zijn oudere broer Noel, gitarist en belangrijkste songschrijver van de band.
De documentaire begint en eindigt met de fameuze Knebworth-concerten in augustus 1996, waar Oasis twee openluchtconcerten gaf voor in totaal een kwart miljoen fans. De tickets waren in luttele seconden de deur uit. Niet moeilijk, want in totaal waren er zo’n 2,5 miljoen gegadigden voor wat ondertussen geldt als ’the defining weekend of Britpop’. Daartussen reconstrueert regisseur Mat Whitecross de geschiedenis van de band, met veel ruimte voor sappige anekdotes. Zo herinnert zanger Liam zich hoe hij ooit, toen hij en zijn broer nog een kamer deelden, straalbezopen thuiskwam ‘en ik kon de lichtschakelaar niet vinden. Dus piste ik Noels splinternieuwe stereo-installatie maar onder.’ Het fiasco van hun eerste Amerikaanse optreden, in de legendarische Whisky a Go Go, komt ook aan bod. Op een bepaald moment zetten de bandleden, door verwarring met de setlists, allemaal een ander nummer in. De schuldige: crystal meth, door de band net voor het optreden ontdekt. ‘We dachten allemaal dat het coke was en we namen er flinke lijnen van.’ Met als resultaat dagen zonder slaap. En Liam die op het podium een tambourine naar het hoofd van Noel slingerde.
Whitecross interviewde urenlang de broers – afzonderlijk -, praatte met band- en crewleden én met moeder Peggy Gallagher, die haar gewelddadige man met de jongens verliet. Zij gelooft overigens dat de broedertwist er al van het prille begin in zat: Liams geboorte maakte in haar ogen dat de spots niet meer op Noel schenen.
De focus op Knebworth zegt iets over wat deze documentaire uit 2016 níét toont: ten tijde van die concerten had de band twee legendarische studio-albums uit, daarna volgde er nog een hele rist – de band splitte pas in 2009 – maar u bent een straffe als u daar de titels nog van kent. U zult wel weer dagenlang met oorwurmen als Wonderwall in uw hoofd zitten.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier