Tv-tips: de Amerikaanse droom of de New Yorkse misdaad?

Het ontstaansverhaal van McDonald’s, de disfunctionele vastgoedfamilie Bluth of een misdaadklassieker uit de jaren 70: nestelt u zich alvast voor uw tv.

The Founder (Vrijdag 15/3, 22.25, NPO 3)

Als u wilt weten waarom McDonald’s niet ‘Kroc’ heet, moet u kijken naar The Founder (2016).

1954. Ray Kroc (Michael Keaton) is een niet bijster succesvolle verkoper van milkshakemixers die droomt van meer. Zijn nieuwsgierigheid wordt gewekt wanneer een klein drive-inrestaurant in San Bernardino plots acht stuks van zijn slechtverkopende machines bestelt. Hij gaat zelf kijken en is meteen onder de indruk van de razendsnelle productielijn voor friet, hamburgers en milkshakes die de broers Dick en Mac McDonald (Nick Offerman en John Carroll Lynch) er opgezet hebben. ‘Bestelling klaar in dertig seconden, niet dertig minuten’, zo legt Dick zijn idee uit. Kroc ruikt zijn kans en overtuigt de broers om hem een franchise te laten uitbouwen. Na een tijd slaagt hij daar ook in. Maar geleidelijk aan zitten de broers zijn expansieplannen in de weg.

Het eerste deel van The Founder toont de triomf van de Amerikaanse droom, in kleurrijke fiftiesdecors, schatplichtig aan het aanstekelijke optimisme van Frank Capra. In het tweede deel, wanneer Kroc zich privé voorbij een faillissement worstelt en hij zich met een legertje advocaten en boekhouders ontpopt als een meedogenloze kapitalist, krabt regisseur John Lee Hancock dat feelgoodlaagje langzaam weg.

The Founder is zeker niet even episch of visueel verbluffend als Coppola’s Tucker: The Man and His Dream of Scorsese’s The Wolf of Wall Street, óók films over American greed. Wat de saga van McDonald’s toch fascinerend maakt, is de paradox van Kroc, tegelijk een ordinaire dief én een visionair. Zoals hij in de film zegt: ‘McDonald’s kan de nieuwe Amerikaanse kerk worden, en ze is niet alleen open op zondag.’

Arrested Development (Seizoen vijf, deel twee – Vrijdag 15/3, Netflix)

Het parcours van Arrested Development is net zo doldwaas als de disfunctionele vastgoedfamilie Bluth die in de serie centraal staat. Tussen 2003 en 2006 liep de reeks in de VS op Fox, dat na drie seizoenen de stekker eruit trok na bedroevende kijkcijfers. Desondanks bleven de fanschare en de cultstatus aanzwellen, dus kreeg de serie van Mitchell Hurwitz in 2013 een tweede thuis op Netflix. Maar het lauw onthaalde vierde seizoen, dat per aflevering op één personage focuste, sloeg niet aan bij de fans, waarop alweer een hiaat van vijf jaar volgde. Vorig jaar was er dan het in twee stukken gekapte seizoen vijf, waarvan Netflix nu het tweede deel uitzendt. Daarin zal Buster (Tony Hale) terechtstaan voor moord en wordt er stevig uitgehaald naar president Trump: het bedrijf van de Bluths krijgt namelijk de opdracht de muur tussen de VS en Mexico te bouwen.

The French Connection (Vrijdag 15/3, 22.40, Caz)

VóórThe Exorcist had William Friedkin met dit grimmige New Yorkse misdaaddrama al een klassieker gedraaid. De eigenzinnige flik Popeye Doyle (Gene Hackman, die hiermee zijn eerste Oscar won) probeert samen met zijn partner Cloudy Russo (Roy Scheider) een drugbende op te rollen. En dat doet hij op nogal sadistische wijze. Het op feiten gebaseerde The French Connection heeft zijn reputatie voor een groot stuk te danken aan de helse en nog altijd even opwindende achtervolgingsscène op en onder een ijzeren brug in Brooklyn. Maar ook de rauwe documentairestijl maakte school – vraag het maar aanBourne-regisseur Paul Greengrass. New Hollywood op zijn best.