Deze ondertussen klassieke parodie op de ridderfilm uit 1975, is het speelfilmdebuut van het prettig gestoorde comedy-collectief Monty Python.
Pink Floyd en Led Zeppelin hoestten het geld op voor deze absurde kijk op de mythe van koning Arthur, door Python-lid Eric Idle dan weer vergeleken met A Hard Day’s Night (1964) – ‘It’s got a joie de vivre that’s very infectious.’ Hoe het ook zij: deze eerste langspeler van het geschifte collectief gaf het begrip silliness een nieuwe dimensie.
