Tv-tip: ‘De rouille et d’os’ @ Canvas (20.40)
Verrassend sterk melodramatisch liefdesverhaal over twee gekwelde zielen die vechten tegen het wrede ongeluk. Marion Cotillard – als orkastrainster – en Matthias Schoenaerts – als buitenwipper – maken indruk.
Het moet voor regisseur Jacques Audiard een enorme uitdaging geweest zijn om een meesterwerk als Un prophète op te volgen. En nee, deze vreemde romance tussen twee gekwelde zielen die tegen de eenzaamheid en het wrede ongeluk vechten schittert niet op dezelfde wijze, maar het blijft een sterke film, een romantisch drama dat nogal afwijkt van wat in dat genre gangbaar is. Dat is niet alleen de verdienste van Audiard: ook Mathias Schoenaerts, die met deze film in Frankrijk gelanceerd werd, en Marion Cotillard maken indruk als de outsiders Ali en Stéphanie, die gewelddadig uiting geven aan hun verscheurdheid.
Ali’s problemen beginnen wanneer hij met zijn zoontje naar de zonnige Côte d’Azur verhuist, waar zijn zus woont. Hij vindt er een job als buitenwipper in een discotheek maar hij raakt er vooral onder de indruk van Stéphanie, een prinsesachtige orkatrainster in een attractiepark. De altijd even impulsieve, haast dierlijk instinctieve Ali breekt zijn handen en Stéphanie verliest beide onderbenen.
Het heeft alles in zich om zich te ontwikkelen tot een excentrieke horrorshow à la Freaks, maar je krijgt iets totaal anders: een ongegeneerd melodramatisch, verrassend liefdesverhaal dat nooit afdwaalt in de richting van de gemakkelijke romantiek. Dat zat overigens ook niet in het met punch geschreven Rust and Bone, de bundel kortverhalen van de Canadees Craig Davidson waarop Audiard zich inspireerde.
De manier waarop Audiard die verhalen naar zijn hand gezet heeft, is indrukwekkend. Geweld en criminaliteit hebben altijd een belangrijke rol in zijn films gespeeld. Kijk maar naar De battre mon coeur s’est arrêté (2005). Echo’s daarvan vind je ook terug in de abstracte, in rauwe close-ups gefilmde illegale straatbokswedstrijden waar Ali aan deelneemt. Dat die een symbolische functie hebben met betrekking tot het gebroken lichaam van Stéphanie en het stompe hart van de emotioneel gereserveerde Ali ligt voor de hand. Maar Audiard gebruikt ze ook als een dwingende metafoor voor het lichaam bevrijd van de geest. En zowel Schoenaerts als Cotillard zijn zo overtuigend dat je onverwijld meestapt in hun bijzondere relatie.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier