Op 10 december verschijnt Nonante-cinq, het tweede album van Angèle. In afwachting is er nu dit Angèle, een documentaire voor Netflix, gemaakt door de zangeres en haar entourage. Klinkt verdacht veel als een promofilm maar, geheel in de lijn van recente artiestendocu’s van Billie Eilish en Taylor Swift, is Angèle ook meer.
De film start met Angèle bij de eerste lockdown, het eerste moment sinds 2017 dat haar leven tot stilstand komt en ze de balans van de voorbije jaren kan opmaken. Het is het begin van een biografische terugblik op haar leven, van 0 tot 25 jaar. Hoe ze opgroeit als dochter van twee Bekende Belgen en aan de piano haar zelfwaarde vindt. Hoe ze, met de hulp van Instagram en haar manager, een eigen stem als artieste ontdekt. En vooral: hoe haar leven vervolgens ontploft, met in geen tijd miljoenen volgers op Instagram, dubbel diamanten platen in Frankrijk en een samenwerking met Dua Lipa.
Op zich niets nieuws, maar de manier waarop het verteld wordt, is dat wel. De makers kregen toegang tot een indrukwekkend archief van homevideo’s en dagboeken. Je krijgt te zien hoe een driejarige Roméo Elvis zijn pasgeboren zus ‘Angelo’ noemt terwijl ze in de armen van haar papa Marka ligt. Er zijn beelden van haar eerste optreden in het voorprogramma van Damso, waar ze door 2000 mensen uitgejouwd werd. Er is een mail die ze aan haar management stuurde, kort na haar doorbraak, waarin ze spreekt over paniekaanvallen en vijf huilbuien per dag. Ze leest voor uit haar persoonlijke dagboeken. Je krijgt sms’en te zien die ze met Dua Lipa uitwisselde. Hoe zorgvuldig het beeld van haar in deze docu ook is gecureerd, Angèle blijft een intiem en persoonlijk karakter hebben, niet zo verschillend van haar charmante Instagram-account. Internationale roem, teruggebracht tot menselijke proporties.
‘Je ne suis plus qui je suis’, zegt Angèle in het begin van de documentaire. Het is zowat de rode draad doorheen de film: identiteit. Eerst als zoektocht naar wie je bent als ‘dochter van’ en later ‘zus van’. Vervolgens hoe moeilijk het is om een identiteit te bewaren als popartiest met 3 miljoen volgers, terwijl de media een beeld van je construeren, sociale media je leven en dat van je familie onder de loep nemen, je feministische standpunten tegen je gebruikt worden en je buiten je wil om geout wordt op televisie. Meer dan een inzicht in haar muziek en haar artistieke ideeën lijkt Angèle daar iets over te willen zeggen: hoe lastig het is om als jonge, vrouwelijke popster de 21e-eeuwse fame game te spelen.
Al maakt de docu ondertussen ook iets ánders duidelijk: Angèle is daar bewonderenswaardig goed in.
Vanaf 26/11, Netflix
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
