Els Van Steenberghe

Theater: Rockend rouwen

Els Van Steenberghe Els Van Steenberghe is theaterrecensent.

Needcompany’s Marketplace 76 is een meesterlijk vormgegeven maar pompeus gespeelde ode aan het leven.

The Play = Marketplace 76

Gezelschap = Needcompany

In een zin = Met vrolijke kleuren en betoverende tableaux vivants de donkerste emoties vertellen én ontmijnen: Lauwers blijft er een meester in.

Hoogtepunt = De scène waarin Grace-Ellen Barkey een moeder vertolkt die om haar dood kind rouwt en daarom zelfdoding overweegt. In een wit kleedje staat ze vooraan op de scène in een wit licht. De armen gespreid, het gezicht verwrongen. Krop in de keel…

Score = * * *

Quote = ‘De zwaartekracht is de zwakste kracht in de natuur anders kan een moeder nooit haar baby optillen, denk ik onnozelweg.’

Moest dat nu? 450 km rijden om de capriolen van Jan Lauwers’ rockband (de jongens en meisjes van Needcompany) te bewonderen in Bochums imposante Jahrhunderthalle. Ja, dat moest. Om te ontdekken hoe de bontgekleurde, zwierige taferelen uit Marketplace 76 de perfecte omkadering vonden in de sierlijke, industriële architectuur, bijvoorbeeld. En om Lauwers te zien genieten én lijden tijdens de première…

Hij opent het stuk. Uitgedost als de dirigent van de dorpsfanfare verwelkomt Lauwers de toeschouwers en vraagt ons om aan een (fictief) dorp te denken waar 24 dorpelingen om het leven kwamen tijdens een explosie. Hun dorpsplein wordt een rouwplein. Vervolgens beent hij naar zijn stoeltje aan de rand van het toneel. Vandaaruit geniet hij én ergert zich aan de foutjes.

In oogstrelende kostuums, met de schattige pop ‘Oscar’ en onder een hemel vol plastic dolfijnen en witte pluimpjes brouwen de ‘rocksterren’ een twee uur durend rouwfeestje. Lauwers bedenkt niet enkel de beelden. Hij schreef ook de poëtische, behoorlijk ingewikkelde tekst. Dat is te veel. De kleurige beelden zinderen van emotie. De woorden benoemen die emoties. Als sommige acteurs ook nog eens letterlijk schudden van emotie (en daardoor onverstaanbaar worden) verschrompelt Lauwers kekke, sensuele theatertaal tot kitscherig, uitgesponnen melodrama. Tijdens die pompeuze momenten keken we naar Lauwers en vroegen ons af of hij net hetzelfde dacht als ons: ‘Moet dat nu?’.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Smaakmaker:

Interview Jan Lauwers/Needcompany from ruhrtriennale 2012 2013 2014 on Vimeo.

Els Van Steenberghe

De volledige recensie lees je volgende week (woensdag 19 september 2012) in Knack Focus.

Meer info: www.needcompany.org

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content