Els Van Steenberghe
Theater: Monkey, Abattoir Fermé
‘Wat? Gaat hij de panty’s van die vrouw opeten?’ Het is slechts een van de bizarre vragen die je je stelt tijdens Monkey…
Na enige tijd in het pikdonker turen, klinkt er ineens een bezwerende off voice: ‘Close your eyes and make yourself comfortable‘.
Tergend traag licht de kale, akelig witte schedel van acteur Chiel van Berkel op. Het ogenschijnlijk deftige ‘heertje in maatpak’ zit in een groezelig kamertje met schemerig verlichte, houten wanden. Van op de zwarte, bevlekte matras van zijn smeedijzeren bed wacht hij de nacht en zijn demonen af. Die demonen sluipen algauw de kamer in langs een verweerd gangetje. Ze zullen het overlijden, opbaren en begraven van de man in goede – lees: wulpse – banen lijden.
En waartoe leidt dit alles? Niet tot grootse inzichten. Wel tot verwondering voor de knap gecomponeerde stroom van erotische gruwelbeelden waar het nepbloed weelderig vloeit. Je kunt er een verbeelding van een naar necrofilie neigend begrafenisritueel in herkennen. Maar meer nog is Monkey ( * * * ) een pornokomedie die de nachtmerrie – de gevolgen en het overleven ervan – fluks portretteert.
En enigszins natrillend beenden wij dapper de nacht in en een nieuwe nachtmerrie tegemoet. Op pumps welteverstaan.
Els Van Steenberghe
De volledige recensie leest u volgende week (7 december 2011) in Knack Focus.
Meer info: www.abattoirferme.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier