Els Van Steenberghe

Theater: Charlotte De Bruyne, Angelo Tijssens en Jan Paternoster: 911-spoken met een missie

Els Van Steenberghe Els Van Steenberghe is theaterrecensent.

Charlotte De Bruyne en Angelo Tijssens maken met veel mist en met muziek van Jan Paternoster (Black Box Revelation) een performanceportret van de angst in ‘OMG’.

The Play = OMG

Gezelschap = Charlotte De Bruyne en Angelo Tijssens / Ontroerend Goed

In een zin = OMG is een performance die zich losmaakt van tijd, ruimte of verhalende handeling en theater tot bezwerende installatiekunst (mét subtiel snuifje humor!) maakt waarin de wereld als een smeulend zwart gat getoond wordt waar enkel nog wantrouwige en krijsende stemmen te horen zijnHoogtepunt = Het moment waarop De Bruyne naspeelt hoe ze 911 belt, besef je dat deze voorstelling niet door een andere generatie had gemaakt kunnen worden dan de generatie die het gezicht van de angst met YouTube-filmpjes ontdekt(e).

Score = * * *

Quote = ‘Er is voldoende tape om de barsten te lijmen’

Zoals Kent Brantly – de met Ebola-besmette Amerikaanse hulpverlener die uit Liberia naar zijn thuisland gerepatrieerd werd – uit de ambulance stapte (van top tot teen in een witte, bacteriewerende wegwerpoverall met mondneusmasker omdat de wereld bang is dat hij het Ebola-virus buiten Amerika zal verspreiden), zo stappen Charlotte De Bruyne en Angelo Tijssens over de scène. Al verschuilen ze zich aanvankelijk onder een wit laken. Als twee spoken belichamen ze alle angsten die door de hoofden van de hedendaagse mens spoken.

De twee brainstormden over onze door angst gedomineerde maatschappij. Zowel de fascinatie waarmee we het ene rampprogramma na het andere bekijken op televisie als de plichtsgetrouwheid waarmee we verzekeringen afsluiten, fascineert de twintigers. Ze namen met Jan Paternoster (Black Box Revelation) een andere getalenteerde twintiger onder de arm en samen trachten ze niet alleen de reden en de omvang van die alomtegenwoordige angst te verbeelden maar evengoed de absurditeit ervan.

Op een mistige, pikdonkere scène zweven twee kleine, witte lichtjes waarmee De Bruyne en Tijssens de gezichten van de toeschouwers belichten terwijl ze ansgt na angst benoemen. Pas aan het slot besef je dat die mist en de donkerte méér zijn dan een wat voorspelbare verbeelding van de angstcultuur. Rook en duisternis vormen ook de setting van een verhaal. Welk verhaal? Dat wordt pas op het einde duidelijk en verklappen we hier niet. Alle angsten die ze in de performance opsommen, zijn bouwstenen voor dé grootste angst die in het verhaal toeslaat. Met gitaren, violen, synthesizers en andere instrumenten creëert Jan Paternoster als een volleerde theatercomponist de perfecte soundscape. Zijn muziek vloeit organisch samen met het spel en is daardoor een evenwaardige tegenspeler.

OMG is een performance die zich losmaakt van tijd, ruimte of verhalende handeling en theater tot bezwerende installatiekunst (mét subtiel snuifje humor!) maakt waarin de wereld als een smeulend zwart gat getoond wordt waar enkel nog wantrouwige en krijsende stemmen te horen zijn. Het is een waar schuwing voor en verstild portret van onze door angst verlamde samenleving. Gelukkig zijn er de mensen-in-witte-pakken die alles onder controle houden. Toch?

Els Van Steenberghe

Meer info: www.ontroerendgoed.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content