Els Van Steenberghe
Theater: Brave God van de slachting
Jan Eelen debuteert met een brave enscenering van Reza’s ‘God van de slachting’ waarin weliswaar wervelend gespeeld wordt.
‘Bwoaark!’ Zó lekker vindt de kokette Annette (een subtiele An Miller) de clafoutis van de gedreven Vero (Els Dottermans in topconditie) dat ze het zootje prompt uitkotst. Dit is slechts een van de even pijnlijke als hilarische scènes uit Yasmina Reza’s bitterzoete tragedie God van de slachting. Reza voert twee ouderparen op die samenkomen om een akkefietje tussen hun kinderen te bespreken. Al snel gebruiken ze hun kinderen als schild in een verbaal en naderhand ook fysiek gevecht.
‘Spek naar mijn bek!’, moet regisseur Jan Eelen gedacht hebben en hij besloot met dit stuk te debuteren als theaterregisseur. Maar God van de slachting is een te brave keuze, zo blijkt, waarmee hij zichzelf noch zijn acteurs uitdaagt. Els Dottermans, Frank Focketyn, An Miller en Oscar Van Rompaey bespelen een kaal vormgegeven scène. Het spel is vief (soms zelfs iets te schmierend), vaak grappig maar mist diepgang. Theater is op zijn best als het net iets meer is dan het feest(je) van herkenning dat Eelen ervan maakt.
God van de slachting ( * * ) is daarom aardig maar geen gedenkwaardig theater. Dat is jammer. Vooral omdat Eelen al meermaals bewezen heeft hoe inventief en spits hij met acteurs en verhalen kan omspringen. Die inventiviteit heeft hij tijdens zijn theaterdebuut spijtig genoeg in de televisiestudio achtergelaten.
Els Van Steenberghe
De volledige recensie lees je binnenkort in Knack Focus.
Meer info: www.ntgent.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier