Statement van Mokhallad Rasem

Vijf theatermensen schrijven voor Knack hun (toekomst)visie op de podiumkunsten. Dit is de ‘State of the Union’ van Mokhallad Rasem

De poëtische verbeelding van het theater.

Als ik vanaf het begin het einde al had gekend, had ik niets meer te schrijven.

Wanneer ik het belsignaal van de zaal hoor dat het begin van de voorstelling aankondigt, beeld ik mij de sirene van de oorlog in, om zo de spanning te voelen en in een andere sfeer te zweven.

Moeder, …

Op een dag kwam mijn moeder mijn kamer binnen, en vroeg me: “Wat ben jij aan het doen?”. Ze had me horen roepen, er kwamen rare klanken vanachter mijn kamerdeur.

Ik antwoordde met onschuldige blik:

“Mijn moeder, laat mij roepen in het theater, want mijn realiteit is bitter.

Moeder, laat mij huilen in het theater, want mijn realiteit is bitter.

Moeder, laat mij de koning spelen in het theater, want mijn realiteit is bitter.

Moeder, laat mij zingen in het theater, want mijn realiteit is bitter.

Moeder, laat mij dansen in het theater, want mijn realiteit is bitter.

Moeder, laat mij over alles praten, want mijn realiteit is bitter.

Moeder, laat mij verliefd zijn in het theater, moeder, laat mij vluchten in het theater, want mijn realiteit is bitter.

Moeder, laat mij een eigenzinnige taal zoeken in het theater, moeder, laat mij de politieke geschiedenis opnieuw voordragen.

Moeder, laat mij kinderlijk spelen met een papieren vliegtuigje in verschillende kleuren, om het daarna te laten opgaan in een verdwaald ritme.

Moeder, laat mij geconfronteerd worden met het blinde geweld in deze wereld. Laat mij de menselijkheid voelen en aanraken. Laat mij met verschillende culturele achtergronden versmelten.

Moeder, laat mij het geheim in het theater ontdekken. Laat mij de kracht van de verbeelding ontwikkelingen, laat de intensiteit uitkomen. Laat mij staan en zitten en eten en springen en slapen en kijken en durven en zwijgen, laat me los.

Moeder, laat mij de schoonheid omhelzen in het theater.

Laat mij de waanzin plus de liefde plus het verlangen plus de geschiedenis plus de maatschappij plus de honger plus de politieke toestand van vandaag plus de abstracte muziek proeven.

Moeder, laat mij op een eenvoudige manier vertellen dat alles wordt opgezogen door een consumptiemachine, die ons voorhoudt dat wij soeverein kunnen denken en beschikken over alles wat er is, over hoe de dingen zijn ontstaan en hoeveel tijd dat nodig heeft gehad.

Historisch besef is een belangrijk wapen in de strijd tegen de banaliteit.

Moeder, laat mij, want er is geen tijd voor de tijd en ik denk, tevergeefs: wanneer de vliegtuigen verdwijnen, vliegen de duiven.

Mijn moeder, soms weigert het theater haar verhaallijn te herzien. Of misschien is de kunst getroffen door een onverwacht gebrek, en lijdt de fantasie onder de werkelijkheid.

Er zijn oneindige mogelijkheden. Onze werkelijkheid is een eeuwig uitdeinend systeem of heelal.”

Er is geen binnen of buiten meer, geen marge of centrum. Het nog woordeloze, datgene wat zogezegd en in klassieke termen buiten het systeem valt, wordt voortdurend benoemd tot een enorme kakofonie.

Kruiswoordraadsel

Theater is een kruiswoordraadsel:

Horizontaal

Overmoedig. Overpeinzen. Overschakelen. Overschrijding. Overspannen. Overspelig. Overstroming. Overtreden. Overzichtelijk.

Verticaal

Zweven. Zwaarwichtig. Zuiverheid. Zuiger. Zottigheid. Zodiakaallicht. Zinsbegoocheling. Ziels.

Mokhallad Rasem