Hoe zou het nog zijn met… Harry Van Barneveld?

Harry Van Barneveld (45) was 18 keer Belgisch kampioen judo en behaalde brons op de Olympische Spelen van 1996.

18 keer Belgisch kampioen judo en brons op de Olympische Spelen van 1996. Toch noemt Harry Van Barneveld zijn medaille op het ‘kleinere’ Japanse toernooi Kano Cup “de mooiste overwinning in zijn carrière.” Nu is hij politie-inspecteur in de politiezone Brussel-Elsene, en daar is hij oprecht gelukkig mee. Vanuit zijn vakantiebestemming in het zonnige Frankrijk vertelt hij vrijuit over vroeger en nu.

Van Barneveld: ‘Winnen op de Kano Cup ’92 vond ik geweldig’

“Een deelname aan de Olympische Spelen is het hoogste wat je sportief kan bereiken”, vertelt Van Barneveld. “Mijn bronzen medaille in 1996 was dan ook een enorme voldoening.” Op de Olympische Spelen van 1992 had de ex-judoka nog nipt verloren in de strijd om de derde plaats. “Dat was enorm frustrerend”, zegt hij. “Want wat is een vierde plaats in de Olympische Spelen? Niets. Daarom was die medaille in 1996 eveneens een enorme opluchting.”

Ondanks die puike prestatie in Atlanta en zijn indrukwekkend palmares met onder andere 18 Belgische titels, is hij het meest trots op zijn overwinning in de minder bekende Japanse Kano Cup in 1992. “Ik was de eerste niet-Japanner ooit die daar een medaille haalde”, verklaart hij. “Daar winnen vond ik echt geweldig.”

‘Na mijn judocarrière moest ik terug van nul beginnen’

In 1996 kondigde Van Barneveld aan dat hij zou stoppen met judo, maar uiteindelijk zette hij pas in 2000 een punt achter zijn carrière. “Het is niet evident om als topsporter ineens iets anders te gaan doen”, legt hij uit. “Ik moest immers terug van nul beginnen.” Vanuit financieel oogpunt lijkt de keuze voor een ‘gewone’ job logisch. Zijn titels leverden hem enkele mooie premies op, maar over het algemeen was de vergoeding eerder bescheiden, gemiddeld zo’n 1000 euro per maand.

In 2000 had hij een job aangeboden gekregen als consultant bij Randstad en die kans greep hij ook. Niet veel later trok Van Barneveld echter zijn politie-uniform al aan.

‘Het is cliché, maar de politie was een jongensdroom’

Op de vraag hoe hij ertoe kwam om van judo de overstap te maken naar de politie, kan Van Barneveld niet echt antwoorden. “Ik hoor dat vaker, mensen die vragen: ‘Judo en politie, dat heeft toch niets met elkaar te maken?'”, aldus de ex-judoka. “Maar zeg nu zelf, welk beroep heeft wel iets te maken met judo? (lacht)”

“Het is cliché, maar bij de politie gaan is altijd een jongensdroom geweest”, geeft Van Barneveld toe. “Dus zodra ik de kans kreeg, ben ik hulpagent geworden. Ten slotte ben ik na interne examens inspecteur geworden in 2006.”

‘Mensen dachten dat ik hen beetnam voor verborgen camera’

Van Barneveld heeft nooit last ondervonden van zijn bekendheid toen hij de straat op ging. “In het begin geloofden de mensen soms niet dat ik echt agent was”, zegt hij. “Tijdens een politiecontrole moest ik er ooit een collega bijhalen om een vrouw te overtuigen dat ze echt niet het slachtoffer was van verborgen camera (lacht).” Slechte ervaringen heeft hij nooit gehad.

En hoe zit het met confrontaties met verdachten, waar hij enkele professionele judogrepen kan gebruiken? “Dat heb ik eigenlijk nooit moeten doen in Brussel”, zegt hij verrassend. “Tijdens de zomer werd ik eens ingezet in Oostende, en daar heb ik een keer iemand moeten overmeesteren.”

‘Ik wil er meer zijn voor mijn dochter’

Hij is nog steeds gelukkig met zijn keuze voor de politiezone Brussel-Elsene. “Het is een fantastische plek om de job te leren”, zegt hij. “En er heerst een aparte mentaliteit. Met een echte Brusselaar praten in zijn plat dialect, dat is onvoorstelbaar.”

Al geeft Van Barneveld toe dat hij uitkijkt naar een positie in zijn woonplaats Oostende, maar hij benadrukt dat die keuze niets te maken heeft met Brussel. “Ik wil er meer zijn voor mijn dochtertje”, legt hij uit. “En dat is nu eenmaal gemakkelijker als ik dichter bij huis werk.” Hij hoopt binnenkort zijn overplaatsing aan te kunnen vragen.

‘Geen medailles op Londen 2012 zou mij zwaar teleurstellen’

Niemand beter dan Van Barneveld om de kansen van de Belgische judoka’s op de Olympische Spelen van dit jaar in te schatten. “We staan er niet slecht voor”, klinkt het alvast hoopvol. “We maken zeker kans op enkele medailles.”

Hij lijkt vooral zijn hoop te leggen in Charline Van Snick en Dirk Van Tichelt, die volgens de ex-judoka “allebei een goede kans maken.” Ilse Heylen noemt hij blessuregevoelig, maar wel heel ervaren. Daartegenover staat de jonge onervaren Joachime Bottieau, die volgens Van Barneveld vooral ervaring moet opdoen tijdens de Spelen. Met Elco van der Groot ten slotte wordt het afwachten. “Met die overgelopen Nederlander (zoals hij van der Groot grappend noemt, nvdr.) weet je immers nooit. (lacht)”

“Ik ga in ieder geval twee dagen naar Londen”, aldus Van Barneveld. “En ik zou heel teleurgesteld zijn mochten onze judoka’s met lege handen terugkomen.” (GM)