Hoe zou het nog zijn met… Donaat Deriemaeker?

De man wiens televisiecarrièrre als grap begon, werd een fenomeen. Niet dat hij het nu mist: ‘De drukkerij van mijn grootvader en vader overnemen, dàt was mijn droom’

Hij kon niet met zijn kinderen naar ‘Plop in de wolken’ zonder dat hij aangestaard werd, zoals alleen een BV aangestaard kan worden. Toch was zijn mediacarrière als grap begonnen: in een opwelling en zonder veel echte ambitie stapte hij de VRT binnen om mee te doen aan een examen. Twee jaar later, vanaf 1989, werd Donaat Deriemaeker heet in Vlaanderen.

Donaat Deriemaker (46), geboren in Ronse, speelde als zoon van een drukker uit Nukerke niet van televisiemakertje. Bezeten als hij was door die drukkerij, waren de loden regeltjes stukken interessanter. Ook toen hij ouder werd heeft hij nooit een televisiecarrière geambieerd, hij ging Grafische onderwijs volgen, de zogenaamde ‘drukkersschool’. Hij stond wel vanaf zijn zestiende op de planken bij het amateurtheatergezelschap Voor Taal en Volk (VTV) en was animator bij de Christelijke Mutualiteit.

Bezigheden die een mens vleugels geven, zo blijkt, want met de idee dat hij “de wereld aankon”, stapte Deriemaeker tijdens zijn legerdienst naar de VRT voor een gesprek. Maar daar kwam niets uit. Dacht hij. Deriemaeker moet zijn impulsief gesprek goed gedaan hebben, zo blijkt uit een gesprek met Vacature, want hij kwam terecht in een van de vier mappen met daarop ’talent’ – de talentendatabank van toen. En zo werd hij twee jaar later, in 1989 zelf gevraagd door de VRT – om mee te doen aan de talentenjacht ‘Sterrenwacht’. De VRT zou in dat jaar de concurrentie van VTM krijgen. “Hun slogan om te werven was toen: ‘Voor je naar de VTM stapt, probeer het eerst bij de VRT'”, grinnikte Deriemaeker daarover bij Jim TV.

De zegetocht van Deriemaeker duurde voort met een overwinning in ‘Sterrenwacht’, ook al stond hij daar tussen studenten van het conservatorium en Studio Herman Teirlinck. “Ik had niets te verliezen, natuurlijk, misschien was dat mijn sterkte”, klinkt het vandaag.

Drukkerij

Hoe dan ook, hij had wel wat te winnen: de eerste prijs, een eigen programma. “Maar eigenlijk had ik daar geen tijd voor: ik was bezig met die drukkerij. Ik wou die al altijd overnemen, dat was mijn droom.” Vandaar ook “de toestanden” thuis, toen de overwinning binnen was: “Mijn vader, de tweede generatie in de drukkerij, meende plots zijn opvolger te zien vertrekken.”

Maar zo’n vaart liep het niet, want Donaat Deriemaeker hield de voetjes op de grond. “Aanvankelijk hield ik de boot af bij de VRT. Uiteindelijk begon ik dan toch mee te draaien met Luc Appermont, en zetten we samen Baraka op.” Dat in combinatie met de drukkerij: “Elke dag was ik om 8u in de drukkerij, rond 15u vertrok ik voor de opnames naar het Amerikaans Theater. Die liepen wel vaker uit, waardoor ik vaak pas tegen middernacht thuis kwam. Erg druk, maar ook heel ontspannend en leuk. Ik ging ook naar de VRT om me te ontspannen, ik deed dat echt graag.”

Baraka

Loterijshow Baraka was de eerste show voor Donaat Deriemaeker. “Maar ook de eerste echte ‘show’ op de BRT, in de stijl van de Nederlandse programma’s”. Voor wie Baraka nooit zag: iets met een trap en pluimen, waarbij mensen onder meer naar briefjes van 1.000 frank moesten duiken in het ballenbad. “Dat er ook nog eens BV’s meededen, maakte het helemaal speciaal: het was voor het eerst dat BV’s als ‘zichzelf’ op televisie kwamen.”
Van ’90 tot ’93 was Deriemaeker assistent van Luc Appermont. Toen die zwichtte voor de sirenenzang van VTM, kwam Deriemaeker op een te staan.

Volgden nog Tartufo van ’94 tot ’96, De Niks voor Niks Show samen met Margriet Hermans en Zeg eens euh: waar hij Gert Verhulst verving. Deriemaeker: “Waren Gert Verhulst en Luc Appermont niet naar de VTM gegaan, ik had nooit iets gehad.” Dat grapje is tekenend voor Deriemaeker. Hij mocht zich gedurende zeven à acht jaar een van de bekendste televisiegezichten noemen, met op een bepaald moment drie programma’s te presenteren, maar dat deed en doet hem niet zweven.

“Ik vond dat gewoon allemaal heel plezant, maar ik had dat eigenlijk nooit naar een mediacarrière gestreefd. Maar na al die jaren aan een hoge frequentie mee te draaien, had ik het wel gehad. Ik kreeg ook een gezin en de drukkerij was mijn droom.”

Deriemaeker: ‘Mensen vroegen of ik die ‘stomme spelletjes’ zou blijven doen’

Dus verwaterde de mediacarrière gaandeweg: “Dat ik in elk interview zei dat dit een hobby was, zorgde wel voor wat wrevel bij de BRT-directie. Op een gegeven moment wou elke presentator een praatprogramma hebben. Luc Appermont, Emiel Goelen, … die kregen allemaal een talkshow. Maar ik wilde dat niet. Mensen vroegen mij soms of ik die ‘stomme spelletjes’ zou blijven doen, of ik niets ernstig wou gaan doen? Maar ik vond die luchtige programmaatjes leuk, ik kijk daar niet op neer.”

Zijn laatste wapenfeiten op televisie waren ‘Zomer in Nesten’ tussen 2000 en 2002 en het programma ‘Smaakmaker’ in 2005 en 2006 op regionale zenders als AVS.

Niet depressief in de zetel

Dat hij kon ’terugvallen’ op wat eigenlijk zijn eerste keuze was, maakt dat Deriemaeker vandaag niet met (lege) handen in het haar zit: “Mensen denken inderdaad vaak dat als je van het scherm verdwijnt, je wel depressief in je zetel moet zitten. Mij zal je niet wanhopig zien proberen terug te komen. Mocht er nog een geestig voorstel komen, dan doe ik het misschien wel. Maar ik heb zelf geen ambities meer in die zin. Ik vind het wel fijn om af en toe nog eens opgegraven te worden, zoals nu, of om mezelf nog eens gerecycleerd te zien op televisie.”

Het meest van al, mist Deriemaeker de vriendschappen. “Je moet die echt onderhouden. Een paar keer per jaar ga ik, in de buurt van de VRT, nog eens eten met mijn toenmalige producer om wat bij te praten.” Met Luc Appermont, zijn mentor, hield hij ook lange tijd contact. “Ik belde hem voor raad. We onderhielden het contact”. Maar: het bruisende leven van Brussel kan niet op tegen de rust van Nukerke: “Ik ben altijd een jongen van de buiten geweest. Iedereen kent mij hier, los van dat BV-gedoe, ik kom hier tot rust.”

Het laatste televisieoptreden van Deriemaeker was er een in het gezelschap van andere voormalige televisiegezichten. Samen met Kris Smet, Michel Follet en Mimi Smith zat hij in ‘De tabel van Mendeljev’.
Vandaag verdeelt Deriemaeker zijn tijd over zijn gezin (zijn drie dochters (18, 16 en 14)) , de drukkerij (samen met een zus en schoonbroer) en theatergezelschap VTV in Ronse, waarvan hij nu acht jaar voorzitter is en 30 jaar lid.

Simon Demeulemeester