Het laatste seizoen van Friday Night Lights

‘Friday Night Lights’ neemt met het vijfde en laatste seizoen afscheid in grote stijl.

Friday Night Lights – Seizoen 5

Reeks: **** Extra’s: **** (Universal)

Reeks. In de eerste aflevering van deze box kijkt coach Eric Taylor naar zijn vrouw Tami en oudste dochter Julie, die samen aan de ontbijttafel zitten op de ochtend dat Julie naar de universiteit vertrekt, en hij zucht: ‘I’m going to miss this.’ Hij vat daarmee perfect het gevoel samen dat heel veel fans van Friday Night Lights zal overvallen wanneer ze beginnen aan deze jaargang in de wetenschap dat het de allerlaatste is.

De inspirerende speeches van de football coach aan de jongens onder zijn hoede, de emotionele scènes tussen Matt Saracen en zijn demente oma of de ongedwongen momenten tussen Eric en Tami (wellicht het mooiste gelukkig getrouwde koppel dat ooit op tv te zien is geweest): we zullen er vaak met weemoed aan terugdenken.

Vooraleer er afscheid moet worden genomen, krijgt u natuurlijk wel eerst nog de dertien afleveringen van Friday Night Lights over u heen, en als het een troost mag zijn: die zijn opnieuw van het allerhoogste niveau. Rode draad is de lange weg die het football team van East Dillon High moet afleggen om in de ‘state championships’ van Texas te raken, en daar rond cirkelen zoals altijd een tiental kleinere verhalen over de personages, over hun overwinningen en nederlagen in het dagelijkse leven.

Niet verwonderlijk gaat het daarin vaak over opgroeien en afscheid nemen: Julie Taylor verlaat bijvoorbeeld het ouderlijke nest en ondervindt dat op eigen benen staan niet zo gemakkelijk is, quarterback Vince moet onder ogen zien dat zijn vrijgekomen vader toch niet zo hard is veranderd als hij had gedacht.

Veel meer dan van de grote, meeslepende verhaallijnen moet Friday Night Lights het echter hebben van de kleine, ontroerende momenten, waarin de personages en hun gevoelens levensechter worden dan in eender welke andere serie. En op dat vlak bevat het vijfde seizoen weer een heel arsenaal voorbeelden, van de scène waarin Landry afscheid komt nemen van Matts oma in het besef dat ze elkaar nooit meer zullen zien, tot het korte gesprek tussen Eric en zijn vrouwelijke hulpje, dat hoopt ooit zelf trainer te worden.

Het allermooiste stukje zit in de vijfde aflevering, waarin het team de avond voor een match in een hotel overnacht en enkele spelers nog wat met elkaar babbelen op een balkon terwijl de coach ongezien meeluistert. Het lijkt allemaal eenvoudig en weinig opzienbarend, maar de scène raakt zoveel thema’s uit Friday Night Lights aan – de camaraderie tussen de spelers, hun droom om uit Dillon weg te raken en hun angst dat dat nooit zal lukken, de positie van de coach als surrogaatvader… – dat ze als een samenvatting van de reeks kan dienen. En het is vooral een van de vele momenten waarop je beseft: ‘I’m going to miss this.’

Extra’s. Gewiste scènes, een mooie reportage waarin de acteurs en makers terugblikken op vijf seizoenen Friday Night Lights en audiocommentaar bij twee afleveringen, waaronder de finale, die toepasselijk Always heet en waarin de hele serie een ongedwongen maar erg mooi einde krijgt.

Stefaan Werbrouck

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content