‘Eindelijk deed Rode Duivel Thomas Meunier wat de Fransen al zo lang doen: hatelijk arrogant zijn’

Paul Baeten, schrijver van onder meer Wanderland, Straus Park, Een smerig dier en de tv-reeks Over water, duikt elke week in de populaire cultuur.

Wanhoop nooit! Want hoewel ik dacht dat het EK tot ergens in de halve finales niet veel zou worden, was het van bij het begin al genieten. En dat natuurlijk dankzij Thomas Meunier, die na een eerste gewonnen match zei dat het niet simpel zou worden voor de tegenstand om de Belgen te kloppen.

Eindelijk deed een Belg eens wat ik de Fransen en de Hollanders nu al een leven lang zie en hoor doen op mijn tv-scherm: hatelijk arrogant zijn.

Het beste aan deze schijnbaar pietluttige gebeurtenis moest echter nog komen, toen bleek dat uitgerekend de Franse voetbalanalisten (voetbalanalist: ex-voetballer of overjaarse wannabe-voetballer, levensmoe, zal alles doen om thuis weg te zijn) in hun talkshow heel erg wilden bewijzen dat hun piemels aanzienlijk kleiner zijn dan die van de kleinst geschapen Belg, inclusief alle vrouwen.

Om Fransen te zien koken in hun eigen, naar Franse gewoonte veel te vet aangezette saus: beter wordt het niet. ‘De Belgen zullen rap weer frieten aan het eten zijn thuis.’ Schitterend. Dat is echt niveau schoolpleinbully met een paar tanden en een paar neuronen tekort: ‘Hee, hee….gij jonge…. “Franse”…. Ga maar rap wa croissants boefen jonge…. Ja gij jonge…’

Ik weet niet of iemand nog in Frankrijk is geweest de laatste twintig jaar, maar als er nu één land aan elkaar hangt van lelijke, slecht onderhouden banen, lintbebouwd met mottige hypermarchés en Amerikaanse fastfoodketens (zijn er andere?) waar echt het minst gecultiveerde klootjesvolk van achter hun telefoon op hun ongewassen kinderen zit te vloeken en blijkbaar niemand ooit heeft geleerd om in en niet naast de pot te pissen: meet France.

Kortom, ik moest in de nasleep van dit voetbaldrama vaststellen dat ik de Fransen haat, en hoop dat we als nieuwe Meunier-Belgen hun enkele eeuwen achterstaande ego en die bijbehorende nationalistische kutarrogantie met pletwals Lukaku & Friends naar een plaats verdoemen waar het nog triestiger is dan in eender welke Franse stad buiten het centrum van het centrum van Parijs.

De Fransen. ‘L’Equipe.’ ‘Les bleus.’ ‘Sauce béarnaise.’ Ga toch wat liggen huilen omdat Napoleon dood is. Les petits Français.

En nu kom ik tot mijn finale punt waarom heel dit compleet onnozele incident zo belangrijk was: het is een oplossing voor het racisme dat we toch zo moeilijk onder ogen willen zien als westerlingen. Een racisme dat nochtans in onze koloniale DNA zit, een racisme waarvan de enigen die er niks mee te maken krijgen, zeggen: och, het valt best wel mee. Een racisme dat ingebakken zit in elke maatschappelijke structuur, economische realiteit en rechtspraak.

Witte Europese westerlingen moeten al hun ingebakken haat, superioriteitsgevoelens en verachting gewoon botvieren op andere Europese volkeren. Wat is er nu leuker dan Fransen, Hollanders of Duitsers haten? Niks! Het zijn ook zo’n hatelijke volkeren, met hun caravans en smakeloze keukens, dus het komt vanzelf!

Op die opbeurende noot: de zomer is vertrokken en de vrijheid is terug, geniet ervan, Belgische vrienden. Het zal niet gemakkelijk zijn om ons te kloppen!