‘Een goed idee voor alle radiozenders: stop er eens een jaar mee’

Columnist Paul Baeten Gronda richt zich tot de Vlaamse radiostations: ‘Ik denk dat de radiozenders zich dringend minder moeten bezighouden met het marketen van hun fakking stickers.’

Ik heb een goed idee voor alle radiozenders, denk ik. Het idee is: stop er eens een jaar mee.

Snellere netwerken en streamingtechnologie hebben de werelden van muziek en televisie de voorbije jaren helemaal omgegooid.

Klassieke televisiezenders zoeken nu manieren om bij te blijven en hoewel zij volgens mij moeilijke jaren tegemoet gaan, zijn er veel beloftevolle en soms al ronduit succesrijke formules via hun onlineplatformen of via de digitale providers.

Wat heeft radio in die tijd gedaan?

Wel, ‘DAB’.

Digital audio broadcasting. Wat is het? Het is exact hetzelfde, maar dan digitaal. Net zoals tv van een analoog naar een digitaal signaal ging in de laatste tien jaar, maar dan zonder al de gevolgen.

O nee, er is nog iets. Veel radiostations hebben een soort webcam in hun studio gehangen, zodat je op hun website kunt meekijken. En wie nu nog niet ligt te slapen van verveling, moet dringend minder koffie drinken.

En dat terwijl het mediaformat waar ik momenteel het meest van hou eigenlijk ook radio is, namelijk de podcast. Maar ga maar eens terug van podcasts naar gewone radio en je hebt het gevoel dat je op een heel druk zevenarmenkruispunt staat te tollen, of in een supermarkt met fel licht en veel te veel mensen die allemaal schreeuwen welke kaas of welk bier je moet kopen.

Zowel in Italië en Vlaanderen luister ik naar verschillende radiostations, en het valt op hoe het concept ‘zendschema met programma’s’ vervangen werd door non-stopgebabbel in een bepaalde stijl en toon die vast door heel wat marketingspecialisten en visionaire geesten werden bedacht en goed bevonden. Er zijn nog wel programma’s, je hoort het verschil gewoon niet zo goed. En de goede programma’s met eigenheid in toon en inhoud? Daar maken ze gelukkig meestal ook podcasts van.

En dit is het straffe: er zijn heel wat goede radiomakers aan de slag. Er zijn echter twee problemen. Het eerste is dat de macht van de managers groter is dan die van de makers, en dat is altijd klote. En het tweede is dat de stukjes goede radio verzuipen in een vervuilde oceaan aan mensonterend slechte reclame, loos gejingle en eindeloze herhalingen van nieuws- en verkeersbulletins.

Dit associeer ik met podcasts: humor, kennis, persoonlijkheden, intimiteit, rust.

Met klassieke radio wordt dat: stress, onduidelijkheid, files, te nauw geselecteerde muziek, crimineel slechte reclame, nu en dan iemand die iets mag zeggen.

Alle radioprogramma’s uit het FM-aanbod die ik echt beluister, download ik eerst als podcast. Het is dus niet ontsnappen aan de makers, het is ontsnappen aan alle bullshit die adverteerders en marketeers errond hebben bedacht.

Ik denk dat de radiozenders zich dringend minder moeten bezighouden met het marketen van hun fakking stickers en het matchen van de jingles met de target groups, en meer met talent laten begaan. Zo niet vrees ik dat ze straks enkel nog voor zichzelf radio gaan maken, in een of andere garage. Het kan maar deugd doen, want dat is waar podcasts ontstonden.