Derek: Koning Ricky de Goede

In zijn nieuwste tv-serie Derek gaat Ricky Gervais schaamteloos de positieve toer op. Het resultaat is afwisselend melig, grappig en erg ontroerend.

Van de man die met The Office, Extras en Life’s Too Short drie komische reeksen heeft gemaakt omtrent het concept ‘plaatsvervangende schaamte’ verwacht je niet meteen een oprecht gevoelige serie die zich in een bejaardentehuis afspeelt. En toch is het dat wat Ricky Gervais brengt in Derek, een reeks over leven en dood in een klein zorgcentrum dat te kampen heeft met overbevraagd personeel en een gebrek aan geld.

Gervais zelf speelt het titelpersonage, een Rain Man-achtige man die zijn hele leven in dienst stelt van de bejaarde bewoners van het tehuis en van Hannah, de vrouw die dat moet runnen. Derek is autistisch (al wordt dat in de serie niet met zoveel woorden gezegd) en een beetje simpel van geest, maar hij heeft vooral een goede inborst en zijn enige doel in dit bestaan vat hij zelf samen als ‘just be nice’. Zijn collega’s hebben allemaal hun eigen problemen – Hannah heeft nauwelijks een privéleven en klusjesman Dougie (de veelgeplaagde Karl Pilkington uit Gervais’ An Idiot Abroad) kampt met een belachelijk kapsel – maar uiteindelijk proberen ook zij enkel maar goed te doen.

Derek is net zoals The Office gefilmd in mockumentarystijl en af en toe bevat de reeks wel dezelfde soort gênante humor (vooral dan als Dereks vriend, de seksueel geobsedeerde Kev aan bod komt). Maar uiteindelijk is de serie vooral een warme ode aan mensen die zich belangeloos inzetten voor anderen, die hun geluk halen uit kleine dingen – een dagje naar zee gaan met de bus, een bonte avond organiseren voor de bewoners… – en ondanks kleine en grote tegenslagen dapper verder blijven ploeteren.

Dat klinkt klef, en Derek is bij momenten ook erg melig – bijvoorbeeld in de aflevering waarin een jonge delinquent gemeenschapsdienst moet doen in het bejaardentehuis en hij helemaal het licht ziet dankzij Derek en co. Maar tegelijk is de reeks erg ontroerend en authentiek, en dus een bijzondere aanwinst in het oeuvre van Gervais. Extra’s: enkele gewiste scènes en bloopers maar vooral de pilotaflevering van de reeks, die enkele maanden voor de rest werd uitgezonden en die u dus ook het best éérst kunt bekijken.

Stefaan Werbrouck