Call Me Fitz: Lowbudgetversie van ‘Californication’

Voormalig tieneridool Jason Priestley vindt zichzelf opnieuw uit als louche autoverkoper, in de komische reeks ‘Call Me Fitz’.

Reeks. Call Me Fitz is een sitcom uit Canada – toch geen land dat geroemd wordt om zijn lange humortraditie – over een louche autoverkoper wiens geweten letterlijk tot leven komt om hem opnieuw op het rechte pad te brengen. Richard Fitzpatrick – ‘Fitz’ voor de vrienden – wordt bovendien gespeeld door Jason Priestley, die bij iedereen boven de 25 voor altijd bekend zal staan als de serieuze Brandon uit Beverly Hills 90210, ook omdat hij sinds het einde van die tienersoap in 2000 nauwelijks nog iets noemenswaardigs heeft verricht. Het was dus met enige gezonde scepsis dat we het eerste schijfje van deze reeks in de dvd-lader schoven, al bleek die terughoudendheid niet helemaal terecht. Een meesterwerk zouden we Call Me Fitz niet noemen, maar de ramp waarvoor je op het eerste gezicht zou vrezen, is het evenmin.

De serie heeft een groot deel van haar charme te danken aan Priestley, die met zichtbaar plezier het brave imago dat hij overhield aan tien seizoenen Beverly Hills 90210 met de grond gelijk maakt. Fitz is namelijk een man die geen last heeft van scrupules en die alle mogelijke middeltjes inzet om de roestbakken in de showroom te versluizen – zelfs als dat betekent dat hij een vrouw die hij zelf in een coma heeft geholpen een handtekening moet ontfutselen. Ondanks – of net dankzij – zijn egoïstische gedrag is de verkoper onweerstaanbaar voor de andere sekse en hij heeft ook weinig problemen om die aantrekkingskracht te misbruiken. Tel daarbij nog een stevige alcohol- en drugsverslaving, en u zult begrijpen dat Fitz het licht laten zien voor zijn geweten een serieuze kluif is.

Fitz lijkt een beetje een lowbudgetversie van Hank Moody uit Californication, nog zo’n personage dat gespeeld wordt door een acteur – David Duchovny – die voor altijd aan een andere serie verbonden zal blijven. Hetzelfde geldt eigenlijk ook voor de reeks. Net zoals Californication haalt Call Me Fitz zijn humor uit de problemen waar het hoofdpersonage door zijn gedrag in verzeilt, gênante situaties die meestal om seks draaien. Omdat de dialogen en de karakters hier echter net iets minder scherp en grappig zijn dan die uit de Amerikaanse tegenhanger, vervalt de reeks soms in platvloerse scènes die vooral bedoeld lijken om te choqueren. De manier waarop Fitz de comateuze vrouw probeert te wekken om haar het contract te laten tekenen, is bijvoorbeeld niet grappig, maar gewoon vulgair. Een serie die haar momenten heeft dus, maar net niet consistent genoeg is om echt te blijven plakken.

Stefaan Werbrouck