Zowel bijtend als gepolijst klinken? Agressief als ongegeneerd emotioneel? In het post-rockuniversum van Maybeshewill wandelen tegengestelden hand in hand en porren elkaar verliefd aan.
Zowel bijtend als gepolijst klinken? Agressief als ongegeneerd emotioneel? In het post-rockuniversum van Maybeshewill wandelen tegengestelden hand in hand en porren elkaar verliefd aan.
Deze zomer staat de Engelse groep op ‘Mighty Pukkelpop’, om het met hun eigen woorden te zeggen. Aan de muzikale padvinders die de grote acts liever links laten liggen: omcirkel deze naam alvast op uw lijstje. Als u graag verdwaalt in post-rockwouden ten minste.
Maybeshewill combineert traditionele rockelementen als elektrische gitaar, bas en drums met orkestrale instrumenten en elektronica. Gekruid met hier en daar gastvocalen en samples uit films kneden ze dit tot een geluid dat zowel bijtend als emotioneel klinkt. Zware, agressieve riffs bepotelen dromerige piano en nostalgische strijkersmelodieën.
Het is duidelijk dat deze post-rockers muzikale broeders zijn van Mogwai en 65daysofstatic. Hun muziek is even goed een reis langs uitgekiende klanklandschappen die subtiele melodieën laten uitbarsten tot potige muzieklijnen. Met een heel scala aan instrumenten – piano, drum, gitaar, strijkers en blazers – bouwen ze een instrumentale kathedraal op die u op verschillende lagen grijpt.
Hun cinematografisch en melancholisch geluid komt nog het best tot uiting in hun bekendste nummer, ‘He Films The Clouds Pt.2’. Met een ingenieuze opbouw van tempo- en melodiewisselingen leveren ze met verschillende penseelstreken als piano, gitaar, elektronische beats en een bijzonder mooie altstem een ontroerend schilderij af. (MM)
