Tv-tip: ook wie geen Grieks-Latijn heeft gestudeerd kan genieten van het ambitieuze, donkerkomische ‘Kaos’

What if God was one of us? Gewoon een ijdele, egocentrische miljonair zoals u en ik, die in een villa op een heuvel woont? In Kaos, een donkerkomische interpretatie van de Griekse mythologie kruipt Jeff Goldblum in de huid van Zeus: machtig genoeg om de mensheid naar zijn pijpen te laten dansen, maar in blinde paniek als hij in de spiegel een nieuwe rimpel ontdekt.

‘De Griekse mythen zijn er voor de eeuwigheid, en de thema’s die erin behandeld worden – macht, machtsmisbruik, liefde, dood, disfunctionele families – zijn tijdloos’, vertelt bedenker en schrijver Charlie Covell (The End of the F***ing World) aan Variety. En dus werden enkele van de beroemdste verhalen uit de Griekse oudheid naar een soort dystopisch heden gehaald. We herkennen Prometheus, de man die het vuur van de goden stal. We zijn opnieuw getuige van het noodlottige liefdesverhaal van de muzikant Orpheus en zijn muze Eurydice, die hier Riddy heet. En we maken kennis met de vele vetes en intriges binnen de goddelijke familie: Zeus’ echtgenote Hera heeft een affaire met zeegod Poseidon, zoon Dionysos wil een rol spelen in het familiebedrijf …


Het doet aan Succession denken. Het valt nog af te wachten of Kaos even memorabel wordt, maar een betere patriarch dan Jeff Goldblum had de reeks alvast niet kunnen wensen. Wie hem in zijn zijden badjas door de smetteloze witte villa op de top van de berg Olympus ziet slenteren, gelijke delen narcisme en onzekerheid, kan zich haast niet voorstellen dat hij pas voor de rol werd gevraagd toen Hugh Grant verstek moest laten gaan. Zijn Zeus doet aan veel figuren uit het echte leven denken, van Donald Trump tot Elon Musk, maar Goldblum geeft natuurlijk niks toe: ‘Ik ben vooral uitgegaan van mijn verbeelding’, beweert hij. ‘En ik heb diep in mijn eigen hart en ziel gekeken.’


Kaos is bizar, ambitieus, grauw en grappig, maar niet elitair: wie geen Grieks-Latijn heeft gestudeerd, hoeft zich niet buitengesloten te voelen. Covell stelt het als volgt: ‘Mensen droppen graag een verwijzing naar de klassieke oudheid om hun gesprekspartners het idee te geven dat ze dom zijn. Dat mocht in deze serie zeker niet het geval zijn.’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Vanaf donderdag 29.08 op Netflix

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content