Recensie Goedele Nu

De eerste aflevering van ‘Goedele Nu’ leek op een broodje smos dat te lang in de zon heeft gelegen.

Elke dinsdag, vtm **

De eerste aflevering van Goedele Nu was als een broodje smos dat een paar dagen in de zon heeft gelegen: keihard aan de buitenkant, smakeloos vanbinnen. Het programma begon met Marie-Rose Morel, die over haar terminale kanker kwam spreken, en eindigde met Alain Remue van de Cel Vermiste Personen en de vader van Liam Vanden Branden, het jongetje dat 14 jaar geleden op 2-jarige leeftijd verdween. Het waren twee erg openhartige en ook pakkende gesprekken, tenminste als je je niet te veel stoorde aan de dramatische interviewstijl van de gastvrouw, met veel geblaas, armgezwaai en vragen die begonnen met ‘Als mij dat zou overkomen…’

Tussen die twee items over de donkere kant van het bestaan, ging Goedele Nu echter een heel andere toer op. Met een filmpje over volwassen mensen die nog met een teddybeer slapen, de rubriek ‘De Schaal van Liekens’, waarin Goedele op een luchtige manier de actualiteit overliep en een interview met de bejaarde maîtresse van Jeff Hoeyberghs, die kwam vertellen hoe geweldig het tussen hen twee klikt in bed.

Vooral bij dat laatste item hadden we even de indruk dat we teruggeflitst werden naar de roemruchte talkshow van Luc Appermont. Het sloeg als een tang op een varken en dat de makers zelf niet beseften dat de mix niet bepaald van goede smaak getuigde, doet ons vrezen dat Goedele Nu in de toekomst nog meer die kant zou kunnen opgaan.

Stefaan Werbrouck

Wat vond u van Goedele Nu? Laat het weten!

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content