Recensie ‘Comedian vindt werk’: Klein maar zeer fijn

De eerste aflevering van ‘Comedian vindt werk’ op Canvas was sterk, ook voor mensen die asfalt niet als hun leven beschouwen.

Comedian vindt werk Elke dinsdag, Canvas ***

‘En dat met ons belastinggeld!’ Zelden was de uitspraak zo op zijn plaats als na de eerste aflevering van Comedian vindt werk, al bedoel ik ze hier een stuk positiever dan de meeste mensen die ze in de mond nemen. De nieuwe reeks op Canvas wordt immers niet alleen gemaakt met onze belastingen, de eerste aflevering ging ook over arbeiders die aan de slag moeten met wat wij bijdragen aan de staatskas: wegenwerkers. En in beide gevallen bleek op het einde het geld goed besteed.

In Comedian vindt werk loopt een stand-up comedian drie dagen mee met een bepaalde beroepsgroep, onder het motto ‘het wordt tijd dat ze eens zien wat echt werken is’. Bert Gabriëls was het eerste slachtoffer van dienst en hij leerde op enkele dagen tijd de vele aspecten van de aanleg van wegen kennen: nieuwe rioleringen in de grond stoppen, asfalt gieten, beton herstellen op de autosnelweg terwijl er vrachtwagens langs je heen razen…

Al heel snel drongen zich twee conclusies op: wegenwerk is erg belastend voor rug en andere delen van je lichaam, zeker voor een zelfverklaarde ‘bureaujanet’ als Gabriëls, én het is een van de mooiste beroepen die je kunt uitoefenen. Tussen alle putjes graven, klungelen met drilboren en wegspringen voor het verkeer door leerde de komiek immers ook de ‘schone’ kanten kennen: de camaraderie tussen de arbeiders, het genot om een hele dag in de frisse buitenlucht – of de asfaltdampen – te staan, de voldoening die je haalt uit het feit dat je iets tastbaars hebt bijgedragen tot de wereld. Of zoals Gabriëls het zei: ‘Ik ga nog wel een paar keer per jaar met mijn kinderen over dit stukje weg komen rijden, om hen te zeggen dat de pappa het heeft aangelegd.’

Op het einde van de interimjob moeten de stand-up comedians ook telkens een korte show geven voor hun nieuwe collega’s, en fragmenten daarvan worden gemonteerd tussen het verslag van hun ervaringen op de werkvloer. In het geval van Gabriëls gebeurde dat maar sporadisch, en eigenlijk vond ik dat niet zo erg: ten eerste omdat de grappen die hij op een drafje had moeten bedenken, nogal voor de hand lagen – vooral vrouwen en homoseksuelen waren zijn doelwit – en ten tweede omdat er zo meer tijd was voor de avonturen van de komiek als wegenwerker. Die leverden immers de beste televisie op: Gabriëls mocht dan niet echt een slijpschijf kunnen hanteren, hij won wel het vertrouwen van zijn collega’s en slaagde erin hun liefde voor het vak over te brengen op de kijker.

‘Het kan raar klinken’, zo zei een van de arbeiders op het einde, ‘maar asfalt is ons leven.’ Na afloop van Comedian vindt werk klonk dat eigenlijk helemaal niet meer zo raar. Sterke televisie kortom, en hopelijk het begin van een klein maar zeer fijn programma.

Stefaan Werbrouck

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content