Recensie: Back in the USSR

Twintig jaar Russische geschiedenis in 45 minuten tijd: het mag niet verwonderen dat de eerste aflevering van de Canvas-docureeks Back in the USSR wat samenhang miste.

Back in the USSR **

Elke dinsdag, Canvas

Een documentairereeks over hoe een belangrijke gebeurtenis 20 jaar geleden het land waar ze plaatsvond heeft veranderd, gemaakt door enkele anciens uit de VRT-nieuwsredactie: de vergelijking tussen Back in the USSR van Jan Balliauw en Stephan Blommaert en De Vloek van Osama van Rudi Vranckx is snel gemaakt. Voorlopig helt de balans echter duidelijk over in de richting van die tweede, want de eerste aflevering van Back in the USSR slaagde er niet in om te beklijven.

Het ontbrak de reportage vooral aan samenhang: de film begon logischerwijze met de staatsgreep in de Sovjet-Unie tegen Gorbatsjov in het najaar van 1991 en de daaropvolgende volksopstand, waarbij Blommaert en Balliauw herinneringen ophaalden aan de verslaggeving die ze toen hadden uitgebracht. Die start was sterk, zeker toen de twee journalisten bij het monument ter ere van de slachtoffers van de revolutie voorbijgangers vroegen of ze wisten waarom dat standbeeld was opgetrokken, en iedereen het antwoord schuldig bleef.

Daarna verwaterde de documentaire echter, omdat men in nauwelijks een halfuur tijd door de volledige twintig jaar sinds de revolutie heen fietste en mensen van allerlei slag aan het woord werden gelaten zonder dat er een duidelijke rode draad was. Nu eens ging het over de opkomst van de oligarchen en hun vete met Poetin, dan weer over de verhouding tussen Medvedev en de Russische premier. Het ene moment zaten de twee journalisten in een bos met enkele actievoerders te praten, en daarna trokken ze naar een fabriek in het oosten van Rusland om er de bedrijfsleider te interviewen – een man die, zoals Balliauw na het interview zelf opmerkte – niets interessants te vertellen had.

Eigenlijk ontbrak in de eerste aflevering een beetje datgene wat De vloek van Osama zo sterk maakte: de getuigenissen van de gewone man en vrouw in de straat, de verhalen van alledag die de praatjes van de machtige mensen uit het land wat in perspectief plaatsten. Er zaten wel een paar van die gesprekken in, maar ze kregen zo weinig omkadering dat ze wat verloren liepen in de rest. Maar goed, na Back in the USSR werd de dubbele witte van The Beatles ook alleen maar beter, dus we hebben nog hoop.

Stefaan Werbrouck

Wat vond u van Back in the USSR? Laat het weten via onderstaande reactiemodule.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content