Geen flamingo’s, speedboten en Don Johnson, wel Michael Mann: wat u moet weten over ‘Tokyo Vice’

© National

Voor HBO-reeks Tokyo Vice nam Michael Mann, de man achter Collateral, Heat en Miami Vice, eindelijk nog eens plaats in de regisseursstoel. Drie dingen die u over de reeks moet weten.

‘Wat doet die gaijin hier?’

Tokyo Vice draait om Jake Adelstein (eeuwige babyface Ansel Elgort), een Joods-Amerikaanse expat die in de jaren negentig als eerste niet-Japanse misdaadverslaggever aan de slag kan bij Tokio’s prominente krant Meicho Shimbun. Jakes rijzige, altijd iets té frisse gestalte is sommige collega’s een doorn in het oog. Denigrerend noemen ze hem ‘gaijin’, buitenlander, of ze verdenken hem ervan voor de Mossad te spioneren (‘Ik ben van Mo-ssouri’, antwoordt Jake dan lacherig). Verbeten jaagt hij op bronnen die hem cruciale informatie over Tokio’s criminele onderwereld kunnen verschaffen en probeert hij de link te leggen tussen een dodelijke steekpartij en een bizarre zelfmoord. Om zich de sociale codes van politie en maffia eigen te maken krijgt hij hulp van de stoïcijnse detective Hiroto Katagari (Ken Watanabe), een oude rot in het vak.

Achter de camera van de pilotaflevering zit Michael Mann, de regisseur van Heat (1995), The Insider (1999) en Miami Vice (de film uit 2006, bij de eightiesreeks was hij vanaf het begin betrokken als executive producer). Dat de start van Tokyo Vice in de VS met heel wat buzz gepaard ging, hoeft niet te verbazen. Mann heeft geen film meer geregisseerd sinds zijn hackerthriller Blackhat (2015) flopte en hij heeft geen tv-reeks meer gemaakt sinds zijn prestigeproject Luck (2011-2012) met Dustin Hoffman, vroegtijdig stopgezet door HBO.

Tokyo Vice is geen vervolg op Miami Vice

Jake Adelstein bestaat echt, en werkte van 1993 tot 2005 voor de krant Yomiuri Shimbun in Tokio. Hij werd beroemd nadat hij had bericht dat vier kopstukken van de yakuza naar Amerika waren gereisd om een versnelde levertransplantatie te krijgen. Onder hen Tadamasa Goto van het beruchte Goto-gumi-syndicaat, die een visum kreeg in ruil voor het geven van informatie aan de FBI over yakuza-activiteiten in de VS. ‘Wis het verhaal… Of wij zullen jou wissen, en je familie ook’, kreeg de journalist te horen van een yakuza-lid, gestuurd door Goto.

Hoofdpersonage Jake Adelstein bestaat echt. ‘Wis het verhaal… Of wij zullen jou wissen, en je familie ook’, kreeg hij te horen van een yakuza-lid.

In 2009 bracht Adelstein, ook uitvoerend producent van de reeks, het non-fictieboek Tokyo Vice: An American Reporter on the Police Beat in Japan uit. Met zin voor drama en humor beschrijft hij daarin de meest kleurrijke avonturen uit zijn twaalf jaar bij Yomiuru. Hoe hij op zijn eerste eindejaarsfeestje bij de krant een martial-artsduel uitvocht met een collega. Hoe hij een buitenwipper van de yakuza in elkaar mepte met zijn aikido-krijgskunsten. Hoe hij in het vizier kwam van een scherpschutter van de yakuza. Hoe bronnen hem alleen informatie wilden geven als hij met hen naar bed ging. Enzovoort.

Eind april, kort na de première van de reeks in de VS, publiceerde The Hollywood Reporter een vlammend stuk waarin een heleboel insiders de geloofwaardigheid van Adelsteins verhalen en zijn connecties met de yakuza in twijfel trekken. ‘Ik geloof niet dat de helft van dat boek waargebeurd is’, aldus regisseur Philip Day, die Adelstein in 2010 ontmoette om hem als consultant aan boord te halen bij de National Geographic-docu Crime Lords of Tokyo. Adelstein ontkent alles met klem en stelt dat The Hollywood Reporter te hard focust op een rechtszaak die hij in 2011 tegen National Geographic had aangespannen, omdat Day het in de docu had nagelaten de identiteit van Adelsteins yakuza-bronnen geheim te houden (overheidsfunctionarissen, wier het verboden is om confidentiële informatie aan derden door te spelen).

Volgens John Lesher, executive producer van Tokyo Vice, is de kwestie voor de reeks irrelevant, omdat die slechts losjes gebaseerd is op het boek. ‘Wat al dan niet echt gebeurd is, moet je maar vragen aan Adelstein en de mensen die in het boek worden geportretteerd’, aldus Lesher. ‘Ik was er niet bij.’

Michael Mann regisseert alleen de pilot (en die is vintage Mann)

Duister, intrigerend en bevreemdend, inclusief strakke shots van de nachtclubs en skylines van Tokio waar de dreiging vanaf druipt: Adelsteins ingangsexamen bij de krant, op zich een triviaal gebeuren, krijgt door de handheld camera en de extreme close-ups van zijn nerveuze blikken en handen iets zenuwslopends. Als Mann voor de daaropvolgende zeven afleveringen de camera aan de jonge Japanners Josef Kubota Wladyka en Hikari laat, wordt Tokyo Vice een heel ander soort reeks. Maar niet noodzakelijk slechter. Als uitvoerend producent tekent Mann de krijtlijnen uit van een traag sudderende misdaadthriller die acht afleveringen intrigeert. Tokyo Vice blinkt uit wanneer het voorbij de Japanse stereotypen kijkt om iets wezenlijks te zeggen over de cultuurkloof die onvermijdelijk ontstaat wanneer een iets te naïeve, iets te nieuwsgierige buitenstaander in het wespennest van de yakuza begint te porren. In die zin heeft de reeks meer gemeen met Manns samenzweringsthriller The Insider dan met het hypergestileerde flikkenfeuilleton Miami Vice. Geen flamingo’s, speedboten en Don Johnson dus. Wel een duik in de louche Japanse onderbuik die u niet wilt missen.

TOKYO VICE

Vanaf 25/5 op Streamz.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content