De briefing van de Belg die ‘The Alienist’ regisseerde: ‘Jakob, do not fuck this up’
Tien miljoen dollar per aflevering: dat is ruim vijf keer meer dan hij destijds voor de héle Code 37-film mocht opsouperen. Maar Vlaming Jakob Verbruggen, die sindsdien ook al afleveringen van The Fall, Black Mirror en House of Cards regisseerde, laat zich niet van de wijs brengen door de budgetten waarover hij voor de nieuwe Netflix-serie The Alienist mag beschikken: ‘Je moet gewoon je huiswerk goed maken.’
‘In de negentiende eeuw dacht men dat personen die aan een geestesziekte leden vervreemd waren, alienated, van hun ware natuur. Experts die hen bestudeerden, stonden daarom bekend als alienists.’ Zo staat het aan het begin van The Alienist, een nieuwe tiendelige miniserie met Daniel Brühl, Luke Evans en Dakota Fanning en, voor enkele afleveringen, achter de camera Jakob Verbruggen.
Concreet moet crimineel psycholoog Laszlo Kreizler (Brühl) mee helpen zoeken naar een seriemoordenaar die het gemunt heeft op als vrouw verklede jongetjes die zich in 1896 de straten van New York prostitueren. ‘Er was een groot budget om die wereld haarfijn te reconstrueren’, vertelt Jakob Verbruggen enthousiast. ‘En als je kostuumontwerper Michael Kaplan is, die de kleding voor zowel de nieuwe Star Wars-films als voor de originele Blade Runner verzorgde, dan weet je dat je in goed gezelschap bent.’
Migratie, racisme, een rijke elite die de status quo nastreeft: het New York van die tijd is herkenbaarder dan je op het eerste gezicht zou denken.
Verbruggen zat ooit nog met Tim Mielants op de lagere school, zo vertelt hij, nog een Vlaamse regisseur die het – in casu met Peaky Blinders, Legion en The Terror – tegenwoordig internationaal gaat zoeken. Adil El Arbi en Billall Fallah regisseerden vorig jaar ook al enkele afleveringen van de Amerikaanse thrillerserie Snowfall. ‘Maar een stamkroeg hebben we ginder nog niet’, lacht Verbruggen.
Feit is wel dat Hollywood momenteel een goede werkgever is voor Belgen.
Jakob Verbruggen: Zeker voor televisie! Tv zit momenteel in een hoogconjunctuur, maar dat heeft ook zijn nadelen. Omdat er zo veel gemaakt wordt, verzuipen veel series ook in het overaanbod. De kunst is om die verhalen eruit te pikken die er vanuit een soort uniciteit uit springen en een groot publiek bereiken.
Wat sprong er voor jou uit bij The Alienist?
Verbruggen: Vooral de eindeloze mogelijkheden: het groezelige New York van die tijd in Boedapest reconstrueren en met grote namen als Daniel Brühl, Luke Evans en Dakota Fanning werken, stuk voor stuk filmsterren die op de set stonden met dezelfde toewijding als voor het witte doek.
Bij Adil El Arbi klonk het toch anders. Hij vertelde over zijn Amerikaanse avontuur dat ze daar vooral hired guns waren.
Verbruggen: Het hangt ervan af. Soms heb je wel veel inspraak. Het fijne was dat ik dit mee kon opstarten (Verbruggen regisseerde de eerste drie afleveringen, nvdr.). Zo werd ik verantwoordelijk voor het DNA van de reeks. Coproducer Jamie Payne moest ervoor zorgen dat de andere regisseurs eenzelfde visuele vertelling aanhielden. Zelfs het castingproces heb ik geleid, uiteraard in overleg met agents, studio en de Amerikaanse zender TNT.
New York, negentiende eeuw: heb je om dat DNA te bepalen gekeken naar pakweg Martin Scorsese’s Gangs of New York?
Verbruggen: (lacht) Er is iemand met Gangs of New York komen aandraven toen we discussieerden over het openingsbeeld van New York. Meteen hebben we beslist: nooit meer! Als je een thriller maakt, is het laatste wat je als regisseur doet toch ook naar een film van David Fincher kijken? Ik ga op zoek naar referenties die er vooral niets mee te maken. Voor The Alienist heb ik het gezocht bij kunstwerken uit die tijd en bij Alain Resnais’ L’année dernière à Marienbad.
Wat heeft een Franse nouvelle-vaguefilm uit 1961 in het New York van 1896 verloren?
Verbruggen: In die film van Resnais lopen personages in gigantische decors rond, waardoor ze kleiner lijken. Een gelijkaardig gevoel probeerden we in The Alienist te vatten, hoe de New Yorkse high society opgaat in die grote stad.
Hoe laat je ook de kijker in die stad opgaan?
Verbruggen: Ik probeerde een wereldbeeld te schetsen dat niet zo verschillend is van dat van vandaag. Met Europeanen die in crisis leven en massaal naar het beloofde land Amerika trekken, racisme dat hoogtij viert en de rijke elite die de status quo probeert te behouden is het New York van die tijd misschien herkenbaarder dan je op het eerste gezicht zou denken.
Dakota Fannings personage, de koppige secretaresse Sara Howard, lijkt op de #metoo- en Time’s Up-leest geschoeid.
Verbruggen: Een vrouw die in een mannenwereld haar identiteit zoekt, dat is vandaag inderdaad een relevante rol. Dakota heeft die met veel moed en inzicht ingevuld. Maar verder: The Alienist is net vóór #metoo afgewerkt.
Je hebt trouwens met Kevin Spacey samengewerkt, voor de finale van het vierde seizoen van House of Cards.
Verbruggen: Ik laat het aan anderen over om daar iets over te zeggen. Spacey is een topacteur en ik heb geen enkel probleem met hem gehad, ook op de set niet. Dat is mij gelukkig allemaal bespaard gebleven.
Als je een serie draait met zulke budgetten kun je dat allicht ook missen als kiespijn. Weegt die verantwoordelijkheid zwaar?
Verbruggen: (denkt na) Nee. Je moet gewoon je huiswerk goed maken. Ik weet nog dat de studio me tijdens een van de eerste gesprekken nadat ik de job had gekregen zei: ‘Jakob, make sure we get some nominations! Thank you.’ En wat later: ‘Do not fuck this up.’ Dát was dus van meet af aan duidelijk. (lacht) Ik ben heel benieuwd hoe het met die nominaties zal lopen.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
The Alienist
Vanaf 19/4 op Netflix.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier