Amy Adams en co schieten zichzelf in de voet met nieuwe reeks Sharp Objects

© .
Joost Devriesere
Joost Devriesere Auteur en journalist bij Knack Focus en Knack

De achtdelige miniserie Sharp Objects moest – en kon – de nieuwe True Detective van HBO worden, maar stelt ondanks de aanwezigheid van regisseur Jean-Marc Vallée, scenariste Gillian Flynn en actrice Amy Adams teleur.

Journaliste Camille Preaker (Amy Adams) leidt een weinig benijdenswaardig leven. Ze gaat al jaren gebukt onder de dood van haar kleine zus en verwerkt haar verdriet door onverantwoord veel te zuipen en zich in de huid te prikken en kerven met elk scherp voorwerp binnen handbereik. Wanneer in Wind Gap, het oerconservatieve stadje waar ze opgroeide, een kind wordt vermoord en een tweede vermist blijkt, denkt Camilles minzame hoofdredacteur dat hij haar een dienst bewijst door haar naar daar te sturen voor een sfeerartikel over de gebeurtenissen.

Met heel veel tegenzin en een koffer vol chocoladerepen en miniflesjes sterkedrank trekt Camille in bij haar manipulatieve, schatrijke moeder Adora (Patricia Clarkson), die niet opgezet is met de reden van haar bezoek. Zij wil niet dat haar onhandelbare dochter zout in de gapende wonde van de lokale gemeenschap strooit. Terwijl ze de op een dood spoor belande rechercheur Willis (Chris Messina) inwijdt in de duistere geheimen van Wind Gap, biedt Camille steeds verbetener het hoofd aan de roddels, de afkeurende blikken en de tegenwerking van de stuk voor stuk onsympathieke locals en de grillen van haar moeder en halfzusje Amma (Eliza Scanlen).

Knappe beelden, oerdegelijke vertolkingen, sfeer, mysterie met een gotisch tintje, maar al te vaak ook ergernis.

Dreamteam

Drie romans, drie keer vertaald naar het scherm. Weinig auteurs schoten sneller uit de startblokken dan Gillian Flynn, de voormalige Entertainment Weekly-tv-recensente die dankzij de mediasatire Gone Girl een bestsellerauteur werd. Het scenario voor de gelijknamige film van David Fincher schreef ze zelf, maar toen de verfilming van haar tweede boek Dark Places een sof bleek, wilde Flynn voor de kleineschermversie van haar pikzwarte debuutroman Sharp Objects weer een stevige vinger in de pap, dit keer als coscenariste.

HBO zette het grof geschut in en koppelde haar aan Jean-Marc Vallée, de Canadese regisseur van de bejubelde serie Big Little Lies en van kleine, fijne films als Wild en Dallas Buyers Club. De rol van de getormenteerde journaliste ging naar laatbloeier Amy Adams, die bij het grote publiek vooral bekend is als Supermans lief Lois Lane uit Man of Steel en Batman v Superman: Dawn of Justice, maar die veel guller met haar talent strooit in kleinere producties als Arrival en Nocturnal Animals. Een dreamteam met cinema-ervaring en een premisse die tegelijk mysterie, gruwel en een getroebleerd hoofdpersonage belooft: bij HBO zeiden ze het niet met zo veel woorden, maar alles deed vermoeden dat Sharp Objects de opvolger van True Detective moest worden.

Flashbackkoorts

Die ambities worden al in de eerste minuten duidelijk. De camera glijdt langs de gevels van een met ballonnen getooid Wind Gap en zoomt vervolgens in op twee meisjes die op een steile, verlaten weg rolschaatsen. De scène oogt verbluffend mooi en trekt je bij de haren het verhaal in.

Amy Adams en co schieten zichzelf in de voet met nieuwe reeks Sharp Objects
© .

Het is meteen de eerste droomsequentie in een mooi geschoten serie waarvan het ritme helaas om de haverklap wordt verstoord door – soms extreem korte – flashbacks waarin het hoofdpersonage terugblikt op wat haar in een ver verleden is overkomen. Het is een narratief trucje als een ander, maar Flynn en Vallée gebruiken het zo vaak en zo weinig doeltreffend dat je al tijdens de eerste aflevering aan het smeken bent om een verklarende voice-over waarin de hele voorgeschiedenis van Camille kort uit de doeken wordt gedaan. Sharp Objects is zeker oogstrelend en baadt in een verontrustende sfeer, maar je kunt je niet van de indruk ontdoen dat het vrij summiere verhaal – Flynns boek telt amper 250 pagina’s – beter in een speelfilm verteld had kunnen worden dan in een reeks die de gebeurtenissen over acht afleveringen uitsmeert.

Vrouwen aan de macht

Dat is het storendste element in Sharp Objects, dat het voorts vooral van de vrouwelijke castleden moet hebben. Amy Adams is als vanouds sterk als de psychisch gesloopte reporter die al even in de war is als haar kapsel. Revelatie Eliza Scanlen gooit haar poppengezicht en pakken jeugdige charme in de strijd als het halfzusje waar Camille maar geen vat op lijkt te krijgen. En dan is er nog Patricia Clarkson. De veterane uit onder meer Murder One en Six Feet Under is tegelijk überzielig en heerlijk kwaadaardig als de overbemoederende moeder die geen gelegenheid onbenut laat om haar oudste dochter te koeioneren en met alle zonden van Israël te beladen.

Sharp Objects mikt middels knappe beelden en enkele oerdegelijke vertolkingen op sfeer en mysterie met een gotisch tintje, maar schiet zichzelf in de voet met een rommelige vertelstructuur die al te vaak ergernis opwekt. Nee, de nieuwe True Detective is dit niet.

Sharp Objects

Vanaf 8/7 op Play More.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content