‘Ik weet niet wat er hier moet gebeuren voor iemand eens kwaad wordt’

Paul Baeten is schrijver van romans en tv-reeksen – vorig jaar nog Twee zomers op Eén. Elke week bijt hij zich hier vast in maatschappij en popcultuur.

Ik snap België echt niet meer. Of Vlaanderen. Of hoe deze constructie van allerlei regerinkjes en gebouwtjes die met lauwe zever en een paar rotte planken aan elkaar hangt ook heet.

Ik weet vooral niet wat er hier moet gebeuren voor iemand eens kwaad wordt. Blijkbaar is dat echt onschatbaar veel. Soms lees ik het nieuws, en denk ik: zou ik de enige zijn die dit leest? Is dit allemaal een simulatie? Zit ik in een vastgelopen crash van The Matrix? Waarom staat de boel niet in brand?

Neem nu die kerel van het ACV, Leemans, die de vakbond gaat verlaten maar zich wil laten ontslaan om er meer geld uit te halen. Dat vindt toch geen mens uit. Dan wil je toch al die volgevreten machtsjunkies van achter hun laatste, met lidgelden betaalde dessert gaan trekken en voor de rest van hun leven in een echte fabriek steken.

En als je denkt dat dat rechtse praat is, kijk dan eerst eens naar ‘centrumpartij’ N-VA. Hun Vlaamse regering loopt vast maar ze denken dat ‘woke’ het echte probleem van deze wereld is.

Die De Wever: compleet afgedaan. Lang dacht ik: niet mijn politiek, maar hij is tenminste niet dom. Maar wat een zielige figuur werd me dat. De grote politieke belofte die nooit ofte nooit uitkwam, helemaal klaar om thuis geschiedenisboekjes te gaan lezen zonder er zelf ooit in te komen. Scheep deze man af naar de plek waar hij zo innig van houdt – het trieste verleden.

En het beste, natuurlijk: volksbarons Bracke en papaatje De Croo die ‘niet doorhebben’ dat ze wat ‘kleingeld’ te veel worden betaald in hun pensioen. Die Bracke die dan nog doet alsof geld hem geen zak kan schelen. Waar staat de massa roepers voor zijn deur? Wie jaagt hem terug naar Mol, al dan niet met de spreekwoordelijke pek en veren?

En wat zegt De Wever, ergens tussen twee bejaarde columns tegen woke in: o, maar dat doet iedereen! Je zou ’s moeten weten wat ik allemaal weet! HET GAAT OVER HONDERDDUIZENDEN.

Oooo, maar als het algemeen geweten is: never mind, dan! En hou je geheimen maar voor jezelf, het is niet dat je een morele plicht hebt om zulke zaken aan het licht te brengen.

Reactie van het volk, intussen: tiens, wie wordt er onthuld in The Masked Singer deze week?

De Croo beslist doodleuk zelf dat hij het gepikte geld aan een of ander handig geïnstrumentaliseerd kankerfonds zal doorstorten. Ça va, patron? Werden de hersens wat te hard door elkaar geschud tijdens het paardrijden? Makker toch. Als ik een fiets pik en ze betrappen mij, zal ik dan zeggen: oepsie, ik geef hem wel cadeau aan mijn buurjongen!

Het is allemaal tekenend gedrag voor een mentaliteit die zo fout zit dat je je afvraagt hoe ze ooit goed heeft kunnen zitten.

Ik zal het daarom nog eens zeggen voor alle politici, alle vakbondsbonzen, alle door hun zoontje geplaatste directeurs en alle voorzitters van zinloze politieke vergaarbak-vzw’s: niks is van jullie, alles is van ons. Van mij, Paul Baeten, en van alle andere mensen die ridicule bedragen afstaan om een systeem draaiende te houden dat langs geen kloten nog werkt.

Eis meer en aanvaard minder.