‘Christenen lijken het niet te beseffen, maar ze hebben het recht op verontwaardiging al lang kwijtgespeeld’

Paul Baeten is schrijver van romans en tv-reeksen – vorig jaar nog Twee zomers op Eén. Elke week bijt hij zich hier vast in maatschappij en popcultuur.

Kijk, ik groeide op in de jaren negentig. Pop was basically porno. Britney en Christina die over vloertegels kropen en kronkelden op een beat en hijgerige lyrics, dat was onze Kabouter Plop. Pop was pure suiker op speed, rock was nog gemeen en bijna niemand die cool was, voelde zich ooit beledigd. Carré ouders en omaatjes, die vonden het niet kunnen, en dat maakte het natuurlijk net leuk. Was dat goed? Ik weet het niet. Aan Britney vandaag te zien: misschien niet echt. Maar in alle wildheid was het één ding zeker niet, en dat is hypocriet.

In het Verenigd Koninkrijk, dat land uit The Crown waar ze alles zo goed geregeld hebben de laatste jaren, hebben ze vorige week posters weggehaald van Demi Lovato na klachten van christenen. Op die poster ligt Demi namelijk op een kruisvormige matras in een bondageachtig ensemble, met haar benen opzij ‘zoals Jezus’. De vrij letterlijke insteek: Holy Fvck – de titel van haar laatste album.

Een promocampagne waarmee ze in de jaren negentig een nieuw soort cornflakes of een speciale editie van de Opel Corsa naar de markt hadden gebracht.

Als er dan zo’n klacht komt tegen de posters die ze ophangen in het Verenigd Koninkrijk, het grote succesland van de 21e eeuw, waarvan elke dag in de media te lezen valt hoe compleet onverenigd het is, dan kan ik maar één ding hopen: de pr-mensen van Demi hebben dit zelf gedaan om wat aandacht te genereren voor wat waarschijnlijk een zeer onaantrekkelijke plaat is.

Dat zou alleszins geweest zijn wat ik in de jaren negentig had gedacht. Maar vandaag? Vandaag vrees ik dat het wel ’s gewoon waar zou kunnen zijn. Daarom zal ik nu iets doen waarvan ik niet had gedacht dat het zo vroeg in het prachtige 2023 al zou gebeuren: Demi Lovato verdedigen in de naam van alle holy en unholy fvcks uit de geschiedenis en van de toekomst.

Christenen lijken het niet te beseffen, maar ze hebben het recht op verontwaardiging al lang kwijtgespeeld. Ze mogen zich verenigen, naar zo’n dienst gaan waar je heel de tijd moet opstaan en weer gaan zitten en opstaan en weer gaan zitten. Echt: prima. Lijkt me leuk. Nu ja… Lijkt me helemaal niet leuk, maar dat doet er niet toe.

Dus ‘een religieus symbool mag niet aan seksualiteit worden verbonden’ zoals op dat campagnebeeld? OK. Twee dingen. 1: misschien is het tijd om seksualiteit niet langer als iets slechts te zien, bende stuck-up weirdo’s met allerlei fucked-up verhalen over hoe de ene de andere zwanger krijgt zonder seks en mensen foute appels eten omdat een blote vrouw het zegt en dan dood moeten. 2: weet je wie misschien had moeten letten op het gescheiden houden van religieuze symbolen en seksualiteit? Christenen, meneer pastoor. En doe je broek terug aan.

En ik ben niet eens tegen religie. Al zou het vast helpen als religie niet zo vaak samen hoeft te gaan met andere mensen uitleggen hoe ze hun leven moeten leiden. Wacht intussen even tot de volgende moslim ergens niet mee kan lachen, dan krijgen we 100 kilo omvolkingstheorie over ons heen. Want hier, hier kunnen we lachen met onszelf! Dat gelooft zelfs geen gelovige meer.