‘Weir zen voilaards’: op stap met Intergalactic Lovers in Oilsjt

Intergalactic Lovers (vlnr.): bassist Raf De Mey, zangeres Lara Chedraoui en gitarist Maarten Huygens. Drummer Brendan Corbey moest werken. © Wouter Van Vaerenbergh
Jonas Boel
Jonas Boel Jonas Boel is medewerker van Knack Focus

Sinds de release van hun derde album Exhale, in september vorig jaar, trekt Intergalactic Lovers naar goede gewoonte onafgebroken door Europa. Tussenstops zijn schaars, maar volgende week houdt hun bescheiden karavaan nog eens halt in Brussel. Wij konden ze strikken in hun thuishaven Aalst.

‘Ik speel niet graag met je, je kunt niet tegen je verlies!’

‘Jíj kunt niet tegen je verlies!’

‘Omdat je constant de spelregels verandert, ja.’

‘Jij ként de spelregels zelf niet!’

‘Ik doe niet meer mee’.

‘Zie je wel dat je niet tegen je verlies kunt?’

‘Mogen de spelers in het midden in het echt ook niet scoren, misschien?’

‘Ach, Lara, het is altijd hetzelfde met jou.’

Het scheelde niet veel of Knack Focus was verantwoordelijk geweest voor de split van Intergalactic Lovers. Het begint met de onschuldige vraag ‘spelletje tafelvoetbal?’, maar het rumoer dat even later losbarst in café ’t Landhuis op de Grote Markt van Aalst – Phil Collins loeihard door de boxen, Jägermeister op de tap – weekt zelfs enkele stamgasten van hun barkruk, kijklustigen die hun pret niet op kunnen bij zoveel animo. Gelukkig is de groep hier op bekend terrein. Tien minuten later is alles opnieuw peis en vree. ‘We drinken toch nog een paar pintjes, hè? We zijn tenslotte in Aalst, hè?’

Een Aalstenaar in The Voice van Vlaanderen: dat leeft hier veel meer dan eender wat wij als indiegroepje doen.

Bassist Raf De Mey

Iets vroeger op de dag, elders in de stad. Samen met gitarist Maarten Huygens en bassist Raf De Mey zijn we de eerste klanten van koffiebar Amok, een trendy ogend etablissement niet ver van het station. Zangeres Lara Chedraoui is nog onderweg met de wagen, drummer Brendan Corbey geeft verstek. Hij combineert de muziek met een job als architect, en zit tot over de oren in achterstallig werk. De band is nog maar net terug van een Europese tournee die hen bijna een maand lang van huis hield.

Thuiskomen

Voor Huygens en De Mey, niet toevallig de twee familiemannen in de groep, betekent ’thuis’ de stad waar de roots van de band liggen. ‘We hebben allemaal ook elders gewoond, hoor’, zegt de bassist. ‘Leuven, Gent, Antwerpen… maar Maarten en ik hebben nu iets gekocht in Aalst. De stad ligt centraal, is betaalbaar, en als tourende muzikant met kinderen is het nu eenmaal praktisch om je familie in de buurt te hebben;’ Het was wennen voor de nieuwe papa, om zijn elf maanden oude spruit enkel via smartphone en Skype te zien. Huygens, vader van drie, is het intussen gewend: ‘Mijn oudste is even oud als de groep zelf. Zolang ik niet té lang on the road ben, hoor je bij ons thuis niemand al te luid klagen.’

Intergalactic Lovers leeft zich uit: 'Mogen de spelers in het midden in het echt ook niet scoren, misschien?'
Intergalactic Lovers leeft zich uit: ‘Mogen de spelers in het midden in het echt ook niet scoren, misschien?’© Wouter Van Vaerenberg

Wat later schuift Chedraoui bij. De frontvrouw verdeelt tegenwoordig haar tijd tussen Antwerpen en Aalst, waar de band haar repetitieruimte heeft in een voormalige textielfabriek aan de Dender. ‘Oeiver ’t woater, zoals ze hier zeggen’, verduidelijkt De Mey. ‘Aalst wordt vaak opgesplitst in een goede en een zogezegd marginale, onveilige kant van de vaart. Ik woon aan de verkeerde kant, maar ik heb me daar nog geen seconde ongemakkelijk gevoeld.’

Toen de bekende Britse producer Gil Norton (Pixies, The Triffids, Foo Fighters) naar Aalst afzakte, ter voorbereiding van de opnames van Exhale, had die in elk geval geen klachten. Niet over de ligging aan de Dender, niet over het kenmerkende aroma van de vlakbij gelegen glucosefabriek van Syral – in de Aalsterse volksmond ‘den Amylum’, zoals de fabriek decennialang heette. Logeren deed Norton in de B&B van moeder Huygens, in deelgemeente Hofstade.

Tuffen door de Benelux

Het is tekenend voor Intergalactic Lovers, die hun internationale ambities hard maken, maar zoveel mogelijk de organisatie zelf in handen houden. Een tourmanager hebben ze niet, een eigen bestelwagen wel. Met die vierwieler tuften ze de afgelopen weken door de hele Benelux, richting Duitsland, Hongarije, Slovakije en Italië. Tussendoor ging het ook naar Zuid-Afrika, waar de band aantrad op Oppikoppi, een festival dat nauwe banden onderhoudt met Pukkelpop. ‘Mijn droombeeld, dat de wereld lief is, iedereen van elkaar houdt en er samen iets beter van wil maken, is er nog maar eens doorprikt’, vertelt Chedraoui. ‘Het begon al met de security op het festival. Die liepen met gigantische automatische geweren rond. In al mijn naïviteit vroeg ik aan een van die kerels: “Is it for the elephants?” Waarop die mens kurkdroog antwoordde: “No, it’s not for the elephants.” Tot zover Lara en de wijde wereld.’ (lacht)

'Weir zen voilaards': op stap met Intergalactic Lovers in Oilsjt
© Wouter Van Vaerenberg

Betere herinneringen koestert ze aan hun passage in het Duitse Wiesbaden. ‘Het was de derde keer dat we er speelden. Het eerste jaar stond er drie man in de zaal. De tweede keer twintig, en dit keer ongeveer honderdzeventig. Het was onze eerste show in Duitsland tijdens deze tournee, en dan doet dat deugd. Het betekent dat we daar op de goede weg zijn. In de kleinste zaal waarin we ginds speelden, stond er honderdtwintig man, maar dat was de maximumcapaciteit. In Berlijn zitten we al aan vijfhonderd verkochte tickets.’

Dokter Huygens

‘We hebben Brugse Zot op voorraad’, weet de dienster van ’t Landhuis te melden. Huygens voelt zich terecht geviseerd. ‘Maartens bijnaam is Dokter Huygens’, zegt Chedraoui. ‘Wanneer je bij hem thuis op bezoek bent, trakteert hij je steevast op iets uit zijn grote drankenkabinet. Wijntjes in alle soorten, de vreemdste cocktailcombinaties, preienlikeur van de kinderboerderij, you name it! En wanneer de fles whisky op onze technische fiche ontbreekt, is Maarten de eerste om diplomatisch aan de oren van de organisatie te trekken.’

Wie is dan de aangewezen bestuurder van de intergalactische tourbestelwagen? ‘Degene die na de vorige nacht het frist is’, klinkt het unisono. ‘Zelden ben ik dat’, vult De Mey grijnzend aan. Aan een tourbus met chauffeur zijn ze nog niet toe, zo blijkt. ‘Niet als je er financieel iets wilt aan overhouden’, aldus Huygens. ‘Zo’n bus heeft het voordeel dat je erin kunt slapen, maar zelfs met onze hotelkamers meegerekend is het nog altijd goedkoper om met een busje op tournee te gaan. Vanaf het moment dat we in het buitenland in zalen van duizend mensen of meer worden geboekt, wordt het de moeite om een groter exemplaar te overwegen.’

Klavertjesvier en voilaards

Regel nummer een van Intergalactic Lovers in hun tourbusje: ‘Geen boeren laten’, volgens Chedraoui. ‘Nooit leuk voor de persoon naast of voor je.’ Hotelregel nummer een: ‘Een aparte kamer voor Maarten. Hij snurkt het hardst. En slaap is belangrijk.’ Onmisbaar in de bagage: ‘Tandenborstel en Dafalgan.’ Meest overschat in de bagage: ‘Boeken. Ik kom er toch nooit aan toe om ze te lezen, en ze gaan alleen maar kapot.’ Vreemdste optreden tot nu toe: ‘Een Duitse hippiecommune ergens in de bergen, op een festival georganiseerd door een voormalige CEO. De vreemd uitgedoste vrouw des huizes had een serieuze boon voor Maarten, en hun zoon zat tijdens ons concert in de tuin heel de tijd in kleermakerszit naar klavertjesvier te zoeken. De overtreffende trap van etherisch.’

Ik kan met een gerust hart sterven: er bestaat een carnavalsversie van onze single

Zangeres Lara Chedraoui

Na de tafelvoetbalactie zoeken we ander terrein op. Richting Den Babbelaer, een bruine kroeg waar de bierkaart lang en de soep dampend vers is. Hebben ze nooit overwogen om hun status te gebruiken om Aalst, haar cultuur en haar verborgen hoekjes, wat prominenter op de kaart te zetten? Er worden blikken uitgewisseld en schouders opgehaald. ‘Ik denk niet dat ze daar hier op zitten te wachten’, zegt De Mey. ‘Daarvoor hebben we te weinig BV-kapitaal. Wanneer iemand uit Aalst meedoet in The Voice van Vlaanderen, leeft dat veel meer dan eender wat wij als indiegroepje uitvreten.’

‘Daarbij,’ valt Chedraoui hem bij, ‘hebben we wel degelijk al dingen voor Aalst gedaan, vind ik. Raf, jij hebt toch lang voor de dienst erfgoed gewerkt? En Maarten organiseerde vroeger vaak feestjes en optredens. Onlangs heb ik nog op een feestje van de lokale Kringloopwinkel gedraaid. Dat is toch ook iets?’ En dan valt het haar te binnen: ‘Onlangs kregen we de vraag van een carnavalsgroep, of ze een carnavalsversie van onze single Islands mochten maken. Ik geloof dat die Weir zen voilaards gaat heten. Ik kan nu met een gerust hart sterven.’ (lacht)

'Weir zen voilaards': op stap met Intergalactic Lovers in Oilsjt
© Wouter Van Vaerenberg

Maar eerst een volle Ancienne Belgique platspelen, de tweede keer in minder dan een half jaar tijd. In eigen land zijn ze sinds jaar en dag sant. Dat moet deugd doen, toch? ‘Ja, natuurlijk,’ zegt Chedraoui, ‘maar alles is relatief. Toen we in Engeland in de studio zaten, fietste ik op een vrije dag naar Leeds. Dertien kilometer, dacht ik. Goed te doen. Tot bleek dat het dertien mijl was. Soit. Toen ik aan een securitydame van een Mark & Spencer vroeg of ze de kortste weg terug wist, vroeg ze wat ik in Leeds deed. Ik antwoorde dat we er een plaat aan het opnemen waren. ‘ Oh, are you famous then?‘ vroeg ze. Dus zei ik dat we in België behoorlijk bekend zijn. Waarop zij meteen, met een aandoenlijke glimlach: ‘ Well, that’s nice.’ (lacht) Héél goed voor het ego!’

Voetjes op de grond, waar ze ook neerstrijken. Zoals ze dat gewend zijn aan de Dender.

Intergalactic Lovers

Concerteert op woensdag 14/2 in de AB, Brussel. Het concert is uitverkocht.

'Weir zen voilaards': op stap met Intergalactic Lovers in Oilsjt
© Wouter Van Vaerenberg

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content