Viermaal aanstekelijk Italiaans

Raar maar waar: Italiaanse artiesten worden nauwelijks serieus genomen. Hoog tijd om enkele opmerkelijke fratelli d’Italia onder het vergrootglas van de Record Collector te houden. Forza italiano.

Ah… La Bella Italia ! Land van wufte vrouwen, wilde stakingen en van presidenten met een overschot aan testosteron. Raar maar waar : Italiaanse artiesten worden nauwelijks au sérieux genomen, tenzij het om de zingende vleesberg Pavarotti gaat of om ladies man Eros Ramazzotti. Is het omwille van hun bordkartonnen operette-uitstraling? Of omdat weinig Italiaanse artiesten ooit een echte internationale carrière wisten uit te bouwen? Hoog tijd om enkele opmerkelijke fratelli d’Italia onder het vergrootglas van de Record Collector te houden. A buon intenditor poche parole !

La Bionda – La Bionda (1978)

Broers Carmelo en Michelangelo La Bionda brengen in de vroege jaren zeventig twee acoustische albums uit, waarmee ze – gelukkig voor ons – geen succes oogsten. Tot ze mid jaren zeventig het disco-genre ontdekken. Na een korte omzwerving onder de naam D.D Sound, releasen ze in 1978 onder hun eigen naam het album La Bionda. Single One For You, One For Me wordt, dankzij de suggestieve cover, een internationale hit. Met de volgende albums scoort La Bionda enkel nog in hun thuishaven, maar in 1983 schrijven ze de twee ultieme oorwormen mee voor Righeira : No Tengo Dinero en Vamos A La Playa.

Raffaela Cara – A Far L’Amore Comincia Tu (1977)

De platinablonde Raffaela Cara start haar carrière in 1961 als zangeres en actrice, maar behaalt pas – behalve een cameo naast Frank Sinatra in de Von Ryan’s Express mid jaren zestig – in 1977 internationaal succes met de single A far l’amore comincia tu . Met die single schopt ze het zelfs – weliswaar met de cryptische vertaling Do It , Do It Again – tot in de Engelse charts. Eind jaren zeventig wordt La Cara het gezicht van de Italiaanse televisie-zender RAI waar ze jarenlang het spelprogramma Pronto Rafaella ? zal presenteren. Bob Sinclar slaagde er dit jaar in om met zijn remix het nummer A Far L’Amore vakkundig te verkrachten.

Pino D’Angio – Pino D’Angio (1981)

Giuseppe Chierchia aka Pino D’Angio sampelt McFadden & Whitehead’s “Ain’t No Stopping Us Now” en scoort in 1981 een Italo Disco-hit met Ma Quale Idea. Van de single zelf worden er in Europa alleen al twee miljoen exemplaren verkocht. Het duo Madison Avenue sampelt in 1999 op hun beurt de baslijn uit Ma Quale Idea voor hun hit Don’t Call Me Baby.

Adriano Celentano – Un po’ artista un po’ no (1980)

Celentano richt in 1956, beïnvloed door Elvis Presley, zijn eerste groepje op, de Rockboys. Drie jaar later vormt hij met een nieuwe bezetting I Rebelli. Adriano Celentano speelt in tal van Italiaanse films mee, waaronder La Dolce Vita van Frederico Fellini, en scoort in 1972 een wereldhit met tongue-twister Prisencolinensinainciusol die in de Amerikaanse singlescharts belandt nog voor het in thuisland Italië een hit wordt. Celentano neemt in totaal vierenveertig albums op. Het album Un Po’ Artista Un Po’No levert hem de hitsingle tempo se ne va op, een nummer dat oorspronkelijk door die andere Italiaanse held, Toto Cotugno, geschreven werd.

Francis Weyns