Vier soulsongs uit de oude doos
Deze week serveert onze vinylvreter seventies Soulfood – lees: The Pointer Sisters, Isaac Hayes, Creative Source en Johnny Bristol. Ober. Een tafel graag.
Nog voor de disco-glitter Europa overspoelde en het vasteland vervolgens in stroperige viool-arrangementen verdronk, regeerde soulmuziek in het begin van de jaren zeventig in zowat alle discotheken. Stax Records, Motown en Atlantic Records, platenlabels die in de jaren zestig de soulscepter zwaaiden, evolueerden in het begin van de jaren zeventig naar een meer psychedelische rocksound, waarbij elke zichzelf respecterende soulproducer zijn soulsongs overvloedig lardeerde met het geluid van een wah-wahpedaal. Ober ! Een tafel graag ! Want deze week serveren we Seventies Soulfood !
The Pointer Sisters – Live At The Operahouse (1974)
Zussen Bonnie en June Pointer treden vanaf 1969 samen op en worden een paar jaar later versterkt door hun twee andere zusjes Anita en Ruth. Debuutsingle Yes We Can Can -oorspronkelijk geschreven door Allen Toussaint voor dat andere soul-icoon Lee Dorsey – wordt een top tien hit in de Amerikaanse charts. In 1977 worden de Pointer Sisters een trio. In de volgende vijf jaar scoren de drie overblijvende zussen de ene hit na de andere. Bruce Springsteencover Fire wordt een wereldwijde nummer één hit en singles Slowhand, Automatic, Jump en I’m So Excited belanden ieder op beurt in de top tien charts. Daarna gaat het langzaam bergaf. De Pointer-zussen scoren geen hits meer en krijgen onderling ruzie. June Pointer overlijdt in 2006 en even later wordt Bonnie Pointer gearresteerd voor heroïne-bezit.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Isaac Hayes – Shaft (1971)
Songwriter, componist, producer en artiest Isaac Hayes is in de jaren zestig een van de drijvende krachten achter het Amerikaanse Stax Records label. Hayes heeft als artiest al vier solo-albums op zijn conto staan wanneer hij in 1971 de soundtrack schrijft voor de blaxploitation film Shaft. De single Theme From Shaft wordt een wereldwijde hit en staat gedurende twee weken nummer één in de Amerikaanse charts. Hayes wint een Academy Award voor Best Original Song, naast een BAFTA Award, een Golden Globe en een Grammy Award. Hij blijft verder albums opnemen en behaalt voornamelijk in de Verenigde Staten succes, maar Hayes wordt eind jaren negentig een wereldwijdehype met zijn cameo als Chef in de serie South Park. Hayes distantieert zich even later van de Chocolate Salty Balls-song en overlijdt in 2008.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Creative Source – Creative Source (1973)
Bij hun start in 1972 heeft het vijfkoppige Creative Source al ruimschoots de sporen verdiend als studio-muzikant. De groep wordt door platenlabel Sussex Records getekend en het gelijknamige debuutalbum levert de hit Who Is He (And What Is He To You), een nummer dat oorspronkelijk door Bill Withers geschreven is. De bijna twaalf minuten durende versie wordt de grootste hit voor Creative Source en behaalt een top twintig notering in de Amerikaanse R&B-charts. De groep verhuist na twee albums naar het Polydor-label, maar de twee volgende albums floppen zodat Creative Source het in 1977 voor bekeken houdt.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Johnny Bristol – Hang On In There Baby (1974)
Producer en songwriter Johnny Bristol werkt in de jaren zestig voor platenlabels Motown en CBS samen met ondermeer Diana Ross&The Supremes, Smokey Robinson, Marlena Shaw en Boz Scaggs. In 1974 debuteert hij met het album Hang On In There Baby, waarbij de gelijknamige single een top tien hit wordt in de Verenigde Staten en in Engeland. Bristol levert tot 1991 in het totaal zes albums af, maar kan het initiële succes nooit meer herhalen.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Francis Weyns
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier