Van Dolly Parton tot Robbie Williams: vijf artiesten die hun eigen song massacreerden

Willy Sommers zette speciaal voor Lidl zijn meest kitscherige pruik op en viert de vijftigste verjaardag van zijn hit Zeven anjers, zeven rozen met de opmerkelijke parodie Zeven venkels en frambozen. Deze vijf artiesten leenden net als Willy hun hits aan bedenkelijke reclamespots.

Wie het al behoorlijk random vindt om Sommers ‘zoals bloemen, maar gezonder’ te horen zingen, raden we aan om de kerstcampagne van supermarktconcurrent Aldi te bekijken. Daarin wordt een wortel genaamd Kevin gevangen gehouden door een bende boosaardige spruiten.

Vervolgens wordt Kevin bevrijd door Tom de Tomaat en zingt hij een voedingsgerelateerde versie van Let Me Entertain You in een circustent gevuld met juichende etenswaren. Geen idee hoe ze Robbie Williams zo ver hebben gekregen om het nummer in te zingen, maar wij hopen dat er grof geld voor is neergeteld.

Parton kan tegenwoordig weinig verkeerd doen, maar zelfs meme queens rijden weleens een scheve schaats. Eerder deze maand sloeg ze voor een glossy Super Bowl-spot, geregisseerd door Damien Chazelle, de handen in elkaar met SquareSpace, een platform waarop je websites kunt bouwen.

De countryster zong speciaal voor de gelegenheid een geüpdatete versie van 9 to 5 met de ietwat inspiratieloze titel 5 to 9. Sommige fans vonden dat Parton daarmee de originele klassieker verraadde: waar 9 to 5 net kritiek gaf op een te hoge werkdruk, brengt ze deze keer een ode aan bijbaantjes en dag en nacht werken om de eindjes aan elkaar te knopen.

Tussen haar triomfen in het Eurovisiesongfestival en The Masked Singer door was Sandra Kim te zien in Schonen hoek, een minisoap waarmee Dash zijn wasmiddel in de kijker wilde zetten.

In een van de afleveringen vindt Rita een gouden plaat van Kims J’aime la vie terug, waarna haar man Marcel op bezoek gaat bij Kim en de zangeres spontaan een cover van haar hit brengt. Met als refrein ‘J’aime j’aime le blanc, ’t is al snel minder grauw, in een wip en een gauw’. Laten we zeggen dat The Masked Singer een betere comeback was.

Toen de Amerikaanse new-waveband Devo in 1980 Whip It uitbracht, veronderstelden heel wat luisteraars dat de hit, gezien de titel, wel over masturbatie en sadomasochisme moest gaan.

Termen die u niet meteen associeert met schoonmaakproducten. Toch vond Swiffer het een puik idee om het nummer te gebruiken als soundtrack van een reclame over een vrouw van middelbare leeftijd die zich iets te hard met een vloerwisser uitleeft.

De band kroop zelfs opnieuw de studio in om de tekst ‘whip it good’ te vervangen door ‘Swiffer’s good’. Frontman Mark Mothersbaugh liet achteraf weten dat hij niet had verwacht dat de reclamespot zo hard zou sucken, maar dat de band er wel goed om kon lachen.

Photograph was toch al de meest gememede song ter wereld, en dus besloot Nickelback er vijftien jaar na dato zélf nog een flinke schep bovenop te doen met een reclamespot voor Google Photos. Daarin houdt zanger Chad Kroeger in plaats van een ingelijste foto een smartphone vast, waarna er foto’s van de zanger, de band en willekeurige dessertjes voorbijscrollen.

Behalve de videoclip kreeg ook het nummer zelf een update. ‘Is it my hair or just a ramen bowl?’ zingt Kroeger op dramatische toon. Op de een of andere manier hebben wij sindsdien net iets meer respect voor Nickelback.