Sluis uw zakgeld rechtstreeks door naar artiesten met deze 9 tips voor Bandcamp Friday

© V.l.n.r.: Susannah Stark, De Nooit Moede, Paard

Nog tot eind dit jaar laat muziekplatform Bandcamp elke eerste vrijdag van de maand 100 procent van alle inkomsten naar muzikanten vloeien. Negen redenen om uw bankkaart boven te halen.

Black Flower – Ghost Radio

Toen Black Flower openbloeide in 2014 met Abyssinia Afterlife had niemand kunnen voorspellen dat de Belgische jazz de jaren nadien landsgrenzen zou overstijgen. En dan nog met een band die ook muzikaal grenzen opzoekt: het Gentse kwintet met saxofonist Nathan Daems (Ragini Trio, Echoes of Zoo) en drummer Simon Segers (De Beren Gieren, MDCIII) combineert Oosterse invloeden, Ethiodub en jazz tot een wereldse potpourri die BBC ‘briljant’ noemt. Nu de vaderlandse jazz een vaste waarde is geworden, doet Black Flower de release van hun tweede album Ghost Radio nog eens over. De zogenaamde ‘schaduwplaat’ uit 2016 werd volledig geïmproviseerd op twee dagen opgenomen en alleen op vinyl uitgebracht. Nu kunt u de allereerste versie van Bones, nog steeds het populairste nummer van Black Flower, eindelijk ook digitaal horen.

Caleb Giles – Meditations

‘Ik was vastbesloten deze tijd te gebruiken om te groeien’, zei de jonge rapper en muzikant (bij de avant-jazzband Standing on the Corner) Caleb Giles, afkomstig uit de Bronx, toen hij zijn derde release in drie jaar tijd in het midden van die viruszooi uitgaf. Tien contemplatieve songs zijn het fraaie resultaat, omfloerst met klassieke gospel, antieke r&b en delicate pianotoetsen. 22 groene jaren jong is Caleb Giles nog maar, maar wijs genoeg om zich een zielsgenoot van Earl Sweatshirt en Frank Ocean te noemen, op een album dat in de kast een plekje ergens naast Sweatshirts Some Rap Songs en When I Get Home van Solange verdient. Knap.

De Nooit Moede – De Nooit Moede

‘”Ontsnapt uit The Cure” is blijkbaar een look die jongeren vandaag ambiëren’, schreven we onlangs nog in Knack Focus. Dat geldt ook voor muziek. Een Amsterdamse band als De Ambassade trekt met Nederlandstalige (!) new wave volle zalen. Twintigers die zich vervreemd voelen van wat er rond hen gebeurt – we kijken expliciet niet naar de andere kant van de Atlantische Oceaan – zoeken troost in de desolate muziek waarvoor hun ouders de ogen zwart schilderden. Zo ook De Nooit Moede, een zeskoppige formatie van Victor De Roo, de Brusselse dj die ooit de beats voor de allereerste solosingle van Zwangere Guy maakte. De debuut-ep van De Nooit Moede werd opgenomen in een tot studio omgetoverde badkamer – de eerste single heet niet voor niets Nattigheid. Het nummer geeft je quarantine angst een stem met Nederlandstalige teksten die nét genoeg zeggen. Van het grillige Onbehagen zou Dollkraut dan weer opkijken. Gedesillusioneerde twintigers en zwartjassen van weleer wrijven zich in de handen.

Kosmo Sound – Antenna

Een uit Gentse moer geboetseerde band die de inspiratie gaat zoeken in het Jamaicaanse universum van King Tubby, Augustus Pablo, en Lee ‘Scratch’ Perry? Komt dat zien, ’t spel ès èspe! Echt zuiver op de graat kan je de dubvariant echter niet noemen, van dit instrumentale sextet dat ook jazz en (space)rock door de mix draait. Niet verwonderlijk, met leden van onder meer Nordmann en Madame Blavastky in de rangen, saxofonist Ambroos De Schepper in een prominente rol, en Koen Gisen (producer van Flying Horseman en SCHNTZL) als dienstdoende knoppengoeroe. Af en toe zijn het jonge UB40 of The Clash circa hun gerenommeerde driedubbelaar Sandinista niet ver weg, en tijdens Rank neemt u zelfs een zweem van Pink Floyds Run Like Hell waar.

Mary Lattimore – Silver Ladders

Indierockers die een harp op hun plaat willen, bellen Mary Lattimore. De huurling tokkelde al in dienst van onder anderen Thurston Moore, Kurt Vile, Sharon Van Etten en Kevin Morby. Met Silver Ladders is Lattimore toe aan haar vijfde en beste soloalbum, opgenomen in de afgelegen studio van Neil Halstead, de man die Slowdive in de jaren negentig naar eenzame shoegazehoogtes gidste. Op gitaar, synths of witte ruis schildert hij mee aan zeven kwikzilveren panorama’s, vrij van vorm als voorbijdrijvende wolken. Ambient, neoklassiek, folk, met wat fantasie hoor je er alles tegelijk in. Stille muziek om luid te spelen, bestond dáár maar een radioprogramma voor!

Oneohtrix Point Never – Magic Oneohtrix Point Never

Hij schrijft soundtracks voor thrillers (met Uncut Gems (2019) viel hij zelfs in de prijzen in Cannes) en bracht de lockdown dit voorjaar door in New York, toen het virusbolwerk van de Verenigde Staten. En toch is de nieuwe Oneohtrix Point Never geen duistere plaat geworden. Magic Oneohtrix Point Never is een knipoog naar Magic 106.7, een radiostation in Boston waar Daniel Lopatin als kind vaak rondhing. Op het album blikt hij terug op zijn carrière, samen met artiesten die hij in de loop der jaren heeft leren kennen: Caroline Polachek, Arca en The Weeknd doen een bijdrage. Jawel, een vreemde eend als Oneohtrix Point Never werkt samen met chart topper The Weeknd. Dat krijg je van iemand die op het vooruitstrevende label Warp tussen progressievelingen als Yves Tumor en Aphex Twin zit, maar ook Enya ‘een rode draad’ in zijn carrière noemt.

Paard – Zalm

Ze dopen zichzelf dan wel het ‘meest wacko instrumentale schreeuwtrio’ van Gent, geschreeuwd wordt er op de debuut-ep van jazzwave-trio Paard niet. Wild is Zalm wél: de drie muzikanten die u kent van Coely, Compro Oro en Kapitan Korsakov kunnen in Paard hun (bijzonder explosief) creatief ei kwijt. Wim Segers (vibrafoon), Sigfried Burroughs (drum) en Owen Perry Weston (bas) leerden elkaar kennen op een jamsessie van de Gentse platenwinkel Consouling Store en ook de meeste nummers van Paard ontstaan tijdens live-improvisaties. En dat wil je horen.

Resistance Revival Chorus – This Joy

Kill them with kindness’, pleiten de punkers van Idles op hun nieuwe plaat, Ultra Mono. Dat hebben ze bij het Resistance Revival Chorus (RRC) goed begrepen. Het vrouwenkoor ontstond na de beruchte Women’s March in Washington begin 2017, een dag na de inhuldiging van Donald Trump als president. Ondertussen heeft het RRC zo’n zeventig leden in verschillende Amerikaanse steden en zingen ze met Kesha, Bon Iver en Aaron Dessner van The National voor een betere wereld. Maar het liefst van al brengt het koor vreugde waar het nodig is, of dat nu aan het Witte Huis is of in een opvanghuis voor migrantenkinderen. Op debuutplaat This Joy bundelen ze hun eigen protestliederen en covers zoals All You Fascists Bound to Lose van folklegende Woody Guthrie. Om dit weekend extra luid te zetten.

Susannah Stark – Time Together (Hues And Intensities)

Mystiek, meditatief, een tikkeltje sinister: visueel kunstenaar Susannah Stark uit Glasgow debuteert als muzikante op het Oostendse boetieklabel Stroom met een verzameling songs en soundscapes die spoken word en poëzie verweven met synths, gemanipuleerde percussie, feedback, field recordings, en postpunk. Centraal staat de kracht en verscheidenheid van de menselijke stem, als een anker in verschillende, zintuigelijke dimensies. Richt uw woonkamer in als een kunstgalerie, met één druk op de playknop.

De actie loopt nog tot en met december, elke eerste vrijdag van de maand van 9u ’s ochtends op vrijdag tot 9u ’s ochtends op zaterdag. Meer info op IsItBandcampFriday.com.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content