Slayer en Ozzy Osbourne sluiten eerste Graspopdag

Met 45.000 waren ze, de ijzervreters die gisteren onder een opklarende hemel hun portie zware metalen kwamen verslinden op Graspop Metal Meeting. Slayer en Ozzy Osbourne & Friends mochten de eerste dag van het festival op de mainstage afsluiten.

DA GIG: Slayer, Main stage 20u35

IN EEN ZIN: de apocalyps bij idyllisch avondlicht

HOOGTEPUNT: het triumviraat ‘Angel Of Death’, ‘South Of Heaven’ en ‘Raining Blood’

DIEPTEPUNT: u schertst?

FRAPPANT DETAIL: de steeds grijzer wordende strook in de baard van Tom Araya

BESTE QUOTE: ‘fucking Slaaaaaayeeeeeeeerrrr!(!!!)’, aldus de diehard fan links van ons

Wanneer Slayer tijdens de vooravond het hoofdpodium opstapt, baadt de festivalweide in een idyllische nazomergloed. Het contrast met het nakende apocalyptisch geweld kon niet schriller zijn. Omdat gitarist Jeff Hanneman al een jaar herstellende is van een bacteriële infectie die hem ei zo na een arm kostte, valt Exodus-gitarist Gary Holt ook op deze tournee nog voor hem in. De riffs heeft hij intussen in de vingers, getuige de retestrakke versies van ‘World Painted Blood’ en ‘Psychopatic Red’ waarmee het Californische extreme metalinstituut zijn set furieus op gang trekt.

Het is geweten: de volumeknop krijgt bij een Slayer-show traditioneel een extra draai naar rechts. In Dessel blijkt zelfs dat onvoldoende om te verhinderen dat een stevige bries het geluid wegblaast. Maar dat mag de pret niet drukken. We vatten links voor de mainstage post en krijgen ‘Altar Of Sacrifice’, ‘Jesus Saves’ en ‘War Ensemble’ alsnog met gepast volume door de trommelvliezen gejaagd. De vleesgeworden drummachine Dave Lombardo, intussen ook een bijna-vijftiger, houdt zijn companen strak in het gareel. Weinig jonkies doen het hem na. Voor de golden Slayer-oldie ‘Die By The Sword’ leggen we ons hoofd gedwee op het kapblok. ‘Chemical Warfare’ brandt als puur mosterdgas. Bewijst die songkeuze dat de creatieve output van de band al enkele jaren op waakvlam staat? Allicht. Maar Slayer geeft geen millimeter toe aan commercie of trends. En dat siert hen. Het venijnige staartstuk is allesverzengend. Wie op dit moment nog in Marquees of Metal Domes rondhangt is een janet. ‘Angel Of Death’ is en blijft de ultieme soundtrack voor de betere moshpit. En met de twee-eenheid van ‘South Of Heaven’ en ‘Raining Blood’ maken Tom Araya & Friends een statement: dit infernale combo had dé gedroomde afsluiter kunnen zijn van een set als headliner op zaterdag. We zetten onze joker in voor 2013, mét Hanneman als het effe kan.

De setlist

• World Painted Blood

• Psychopathy Red

• War Ensemble

• Die by the Sword

• Chemical Warfare

• Hate Worldwide

• Mandatory Suicide

• Altar of Sacrifice

• Jesus Saves

• Seasons in the Abyss

• Hell Awaits

• Dead Skin Mask

• Angel of Death

• South Of Heaven

• Raining Blood

DA GIG: Ozzy Osbourne & Friends, Main stage 23u00

IN EEN ZIN: Ozzy blinkt vooral uit in Ozzy-zijn

HOOGTEPUNT: ‘Mr Crowley’, ‘Iron Man’ en ‘War Pigs’ met Geezer Butler

DIEPTEPUNT: de tenenkrommende schmalz van ‘I Don’t Want To Change The World’

FRAPPANT DETAIL: Ozzy blijf ook na al die jaren nog geestdriftig uit de maat klappen

BESTE QUOTE: Uhm, ‘I can’t hear you’ zeker?

De komst van Ozzy Osbourne & Friends werd met argusogen gevolgd. Vorig jaar stond de troonopvolger van het Grote Beest op het laatste ogenblik zijn plaats als headliner af aan Judas Priest. Eerder deze week waren duizenden Duitse Ozzy-fans eraan voor de moeite, toen een concert in Mannheim te elfder ure werd geschrapt. Stemproblemen, zo klonk het.

De Graspop-organisatie kon pas opgelucht ademhalen toen the Ozzman effectief met een prominente vriendenkliek in zijn zog de mainstage opslofte.

Na een bloemlezing uit de haast veertigjarige carrière van Osbourne op een gigantisch videoscherm achter het podium, mag het hek van de dam. Op de tonen van ‘Bark At The Moon’, ‘Mr. Crowley’ en de alcoholtragedie ‘Suicide Solution’, gebracht met Ozzy’s vaste backingband rond Grieks gitaarwonder Gus G, gooit de Desselse horde massaal pink en wijsvinger de lucht in. Toegegeven: klassiekers uit het solowerk van de Ozzmeister, maar een klasse te licht in vergelijking met de reeks Black Sabbath originals waarvoor Black Sabbath-bassist Geezer Butler en Slash hun gewicht mee in de schaal werpen. Zij houden zwaarmetalen hymnes als ‘Iron Man’, ‘War Pigs’ en ‘NIB’ overeind, zelfs zonder meester Tony Iommi. En Ozzy, vraagt u? Die blonk vooral uit in het Ozzy-zijn. It’s my party and I’ll do what I want to. Toonvast zingen en maat houden was daar bij momenten alvast niet bij. Maar Dessels liefde voor de Prins der Duisternis blijkt onvoorwaardelijk: wanneer Zakk Wylde zijn loodzware stempel drukt op ‘Fairies Wear Boots’ en het denderende ‘Crazy Train’ beweegt het de wei collectief tot ver voorbij de geluidstoren. Met een in zevenkoppige bezetting gebracht ‘Paranoid’ valt het doek finaal over de eerste Graspopdag. Ons oordeel: geslaagd als karaoke-versie van The Osbournes, minder als waardig alternatief voor de eerder geplande Black Sabbath reünie.

De setlist

• Bark at the Moon

• Mr. Crowley

• Suicide Solution

• I Don’t Know

• Shot in the Dark

• Rat Salad

• Iron Man

• War Pigs

• N.I.B.

• Fairies Wear Boots

• I Don’t Want to Change the World

• Crazy Train

• Mama, I’m Coming Home

• Paranoid

Chris Dexters