Rock Werchter – Dag 4: Matthew E. White (****) bracht het Mid-Westen naar Vlaams-Brabant
(13u50, The Barn) De Amerikaan had het hart en ziel van een verliefde cowboy. Alleen jammer dat zijn set sneller voorbijschoot dan zijn schaduw.
PLUS: Ergens tussen de bergtoppen van The Band en de uitgestrekte prairies van Alabama Shakes, daartussen dwaalde Matthew E. White gelukzalig rond, met zijn trouwe gitaar in lichte draf galopperend en de blik op oneindig. ‘Steady Pace’ begon met wat zomerse moerasfunk, maar wordt op het einde aangespoord tot rock ’n roll Kentucky Derby. Met ‘Moving To The Country’ nam hij iedereen mee op een zwoele, doelgerichte tocht langs Route 66. De brave zielen, die hun kater trotseerde op te komen zegen’, kregen op het einde de spirituele, dansende gospelzegen van ‘Brazos’. Ga heen en verspreid de boodschap: Matthew E. White was straf.
MIN: Van zodra de motor warm gedraaid was, zat de tijd voor mister White er al weer op. Mocht hij nu een album gemaakt hebben met meer dan zeven nummers erop, had hij misschien langer dan 40 minuten mogen spelen.
HOOGTEPUNTEN: ‘Take Our Time’, ‘Moving To The Country’ en ‘Brazos’
SETLIST: Will You Love Me / One Of These Days / Steady Pace / Moving To The Country / Big Love / Ain’t That What Love Is / Brazos
Xavier Vuylsteke de Laps
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier