Wie niet bij 100 Gecs op Pukkelpop was, heeft de belangrijkste festivalshow van deze zomer gemist

4,5 / 5
© Wouter Van Vaerenbergh
4,5 / 5

Artiest - 100 Gecs

Locatie - Pukkelpop

Tobias Cobbaert

Al leken de aanwezigen ook even tijd nodig te hebben om dat te beseffen.

Reeds vanaf ze aangekondigd werd, was het een van onze meest geanticipeerde optredens van het jaar: de eerste show van Dylan Brady en Laura Les, samen 100 Gecs, op Belgische bodem. In 2019 brak het excentrieke duo door met 1000 Gecs, ondertussen zowat de steen van Rosetta om hyperpop te begrijpen.

Voor wie niet helemaal mee is: hyperpop is momenteel het hipste genre onder een nieuwe (online) generatie muziekliefhebbers. De titel geeft al min of meer weg hoe het genre klinkt: het is popmuziek, maar tot in het extreme doorgetrokken. Stemmen worden in autotune gedrenkt tot ze onherkenbaar zijn, bassen worden extreem dik aangezet en alle melodieën klinken alsof ze geschreven zijn door iemand die drie verschillende YouTubevideo’s tegelijk had openstaan. 1000 Gecs wist extra hard op te vallen door de waanzinnige waaier aan genres die de Gecs erin verwerkten. Naast van de pot gerukte popmuziek horen we ook ska, dubstep, metal, hiphop, dance en meer.

© Wouter Van Vaerenbergh

We hoeven u vast niet te vertellen dat de muziek op z’n zachtst gezegd nogal gemengde kritieken krijgt. De een vindt het bloedirritante onzin en kan niet wachten tot de hyperpophype weer overgewaaid is. Volgens de ander is 100 Gecs dan weer het relevantste muziekduo van het moment, zo’n artiest waar we tien jaar later op terugblikken om hun invloed op de muziekwereld te bewonderen.

Wennen aan de waanzin

De gezonde spanning die in de Castello hing net voordat de internetnarren het podium moesten betreden, suggereerde alvast dat er veel mensen uit die tweede categorie aanwezig waren op Pukkelpop. Toch leek het publiek bij de eerste noten nog niet helemaal wild te gaan. Dat Dylan en Laura openden met Hey big man, een onuitgebracht nummer uit hun plaat 10000 Gecs die later dit jaar moet verschijnen, kan daar voor iets tussenzitten. Al werd het culthitje Stupid horse vervolgens ook relatief lauw ontvangen. Onze gok is dat veel mensen vooral nog even moesten wennen aan het geluid van de Gecs. Verstomming is namelijk iedereens eerste reactie wanneer ze die manische muziek voor de eerste keer horen, en pas iets later kan je beslissen of je het nu effectief goed vindt of niet.

© Wouter Van Vaerenbergh

Gelukkig leek het merendeel van de aanwezigen de waanzin van de Gecs uiteindelijk wel te lusten. Bij het inzetten van de single Mememe, een opzwepende mix van hyperpop, ska en poppunk, werd de eerste moshpit opengetrokken, en die zou vervolgens niet meer dichtgaan. Andere momenten die op razend enthousiasme konden rekenen waren de gitzwarte metaloutro van 800db cloud, het meekweelbare Hand crushed by a mallet en uiteraard Money machine, de herkenbaarste hit van 100 Gecs.

De kracht van 100 Gecs zit hem in hoe wild en experimenteel hun muziek klinkt, zonder de ‘pop’ in ‘hyperpop’ te verwaarlozen. Het duo speelde meerdere onuitgebrachte nummers die op hun nieuwe plaat moeten staan, maar toch hadden ze het publiek al helemaal mee. Je hoeft de grootse, aanstekelijke poppunkgitaren van Hollywood baby of de bibberende synthesizers van 757 uiteindelijk maar één keer te horen om ze voor altijd in je hoofd te hebben zitten, hoe van de pot gerukt ze ook klinken.

Aandoenlijke internetnarren

De Gecs wisten niet alleen de harten van het publiek te stelen dankzij hun unieke muziek, maar ook dankzij hun aandoenlijke persoonlijkheden. De internethumor die in al hun teksten sluipt, zit ook diep in hun persoonlijkheden vervat. Vooral Laura Les toonde zich een ietwat ongemakkelijke maar heel charmante frontvrouw. Ze had duidelijk een talent voor pakkende bindteksten. Een greep uit het aanbod: ‘That was a song about getting your tooth removed’ (net na de opzwepende skaballade I got my tooth removed), ‘Who has ever heard a ringtone?’ (nadat ze het lieflijke Ringtone had gezongen) en ‘This is a song about a machine’ (net voordat Money machine werd ingezet).

© Wouter Van Vaerenbergh

Dylan Brady hield zich dan weer eerder afzijdig. Vanop zijn computer zat hij tussen de nummers door vooral gekke geluidseffectjes af te spelen, zoals de bekende ‘badum tss’-drumsample na een slappe mop.

Tussen de nummers door zagen we 100 Gecs nog een akoestische cover van hun eigen muziek spelen (helaas geen Wonderwall zoals beloofd werd), een slechte mop vertellen over kaarten met cheetahs in de jungle en een begaaide interlude spelen op de gamelan, een traditioneel Oosters percussie-instrument.

Alles aan 100 Gecs was raar. Alles aan 100 Gecs was extreem aanstekelijk. Over tien jaar blikken we terug op dit concert en verkondigen we vol trots dat wij er als eerste bij waren.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content