Met bands als The Arcade Fire, Wolf Parade, Besnard Lakes, Silver Mt Zion en Broken Social Scene werpt Canada zich steeds nadrukkelijker op als een Walhalla voor muzikale fijnproevers. Ook The Acorn uit Ottawa kwam zaterdag in de Botanique onze smaakpapillen prikkelen.
Da gig: The Acorn, zaterdag 5 juni in de Brusselse Botanique.
In één zin: melodieuze maar avontuurlijke folkrock die, met zijn tribaal aandoende ritmiek, de toeschouwer meteen overweldigde.
Hoogtepunt: De bis-op-verzoek ‘Slippery When Wet’, die ons, ondanks de zomerse temperaturen, met koude rillingen naar huis stuurde.
Dieptepunt: Are you kidding? Dit was klasse, van de eerste tot de laatste noot.
Beste quote: “Ik voel me een beetje onbehaaglijk wanneer ik jullie in het Frans aanspreek. Dit is België, niet? Tegen volgende keer leer ik zeker ook een beetje Nederlands. Beloofd!”
Dat de Orangerie slechts matig gevuld was, lag wellicht aan het bijzonder fijne terrasjesweer, maar ook aan de wat ongelukkige timing waarmee The Acorn in Brussel neerstreek. ‘No Ghost’, de voortreffelijke nieuwe cd van de groep, ligt pas maandag in de winkel en behalve een handvol journalisten had nog niemand er kennis van kunnen nemen. Zonde, want net als twee jaar geleden gaf het door zanger-gitarist en songwriter Rolf Klausener aangevoerde vijftal een prachtconcert waar liefhebbers van, pakweg, Wilco, duimen en vingers bij zouden hebben afgelikt.
Met zijn vorige cd, ‘Glory Hope Mountain’, waarop Klausener de bewogen vlucht van diens Hondurese moeder naar Canada reconstrueerde, wierp The Acorn zich op als een van de interessantste vertegenwoordigers van de esdoornpop. Guy Garvey van Elbow riep de plaat uit tot de beste van 2008 en Kanye West was er dermate van onder de indruk dat hij op zijn website de superlatieven kwistig in het rond strooide. The Acorn maakt melodieuze maar avontuurlijk vormgegeven folkrock die echter nooit glad of afgestreken klinkt. Behalve een drummer, brengt de groep ook een percussionist in stelling en daardoor zijn haar songs steevast voorzien van een nerveuze, soms tribaal aandoende ritmiek, die je als toeschouwer meteen overweldigt. In de Botanique hadden de Canadezen uitsluitend materiaal uit hun jongste twee langspelers op de setlist staan en aangezien ze niet over een spectaculaire uitstraling beschikten, moesten ze het vooral van hun muzikaliteit hebben. Wie daar vrede mee had, ging een fijne avond tegemoet.
Het optreden begon behoedzaam met ‘Almanac’, waarin de fraaie samenzang tussen Klausener en de van oorsprong Belgische gitarist Jeff Debutte de aandacht trok. Het was de eerste van een reeks introverte songs uit ‘No Ghost’, met niet altijd even makkelijk te doorgronden teksten vol natuurbeelden en dierenmetaforen. Na de even subtiele als gelaagde songs uit de ‘Glory Hope Mountain’-tournee, koos The Acorn dit keer voor meer directe, gespierde nummers, gekleurd door knagende gitaren en onverwachte noise-erupties. ‘Cobbled From Dust’, ‘Restoration’ en ‘I Made the Law’ moesten vooral benadrukken dat het gezelschap een échte rock-‘n-rollband is. De intro van het met elektronica versierde ‘No Ghost’ had van TC Matic kunnen zijn, terwijl het uitbundige ‘Bobcat Gold Wraith’ aantoonde dat de heren, qua spanningsopbouw, van niemand lessen hoefden te krijgen. Zelfs wanneer Klausener & co. met het ingehouden ‘Misplaced’ hun intimistische kant toonden, verrieden hun nummers altijd nog een forse dosis rusteloosheid. Zo sleurde het bedachtzame ‘Crooked Legs’ je mee in een maalstroom van percussie, kwam in ‘Glory’ meer dan één dissonante noot aan de oppervlakte en zat achter ‘Even When You’re Sleeping’ een nijdig onweer verborgen. Meteen het startsein voor een opzwepende finale: tijdens ‘Low Gravity’ ging Rolf Klausener loos op een ukulele en in het stotterende ‘The Flood, Pt. 1’ zette Jeff Debutte een gitaarsolo neer die zowel naar Afrika als Psychedelia lonkte . Exotische funk, kortom, die je meezoog als een waterkolk.
De enige bis was het bucolische ‘Slippery When Wet’, een liedje dat eigenlijk niet op de setlist voorkwam maar door de groep, op verzoek van een toeschouwer, ter plekke werd geïmproviseerd. Een onwaarschijnlijk hoogtepunt dat ons, ondanks de zomerse temperaturen buiten, koude rillingen bezorgde. The Acorn: onthoud de naam, koop hun nieuwe cd en ga volgend ekeer vooral zelf eens kijken. U zult er beslist geen spijt van hebben.
Dirk Steenhaut
DE SETLIST: Almanac / Cobbled From Dust / Crooked Legs / Glory / Restoration / Misplaced / KIndling to Cremation / I Made the Law / Even When You’re Sleeping / No Ghost / Bobcat Gold Wraith / Low Gravity / Flood, Pt. 1 / Slippery When Wet.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier