St. Vincent @ Pukkelpop: Arty maar niet farty

© Wouter Van Vaerenbergh
Michael Ilegems
Michael Ilegems Chef van Knack Focus en KnackFocus.be

(20u25, Club) Annie Clark begeesterde de Club met een verrassende, onconventionele art-rockshow.

PLUS: “Good evening, Pukkelpop. A very special welcome to all of the freaks.” Wie zich naar de Club begaf om St. Vincent – het alias van Annie Clark, een 32-jarige singer-songwriter uit Tulsa, Oklahoma – aan het werk te zien, moest zich niet aan conventionele electro-rock verwachten.

De sonische wereld van Annie Clark – ze had grijs geverfd haar en droeg een outfit waarop bloedende oogballen en monden stonden te glitteren – deed soms denken aan die van David Bowie aan het eind van de jaren zeventig. Haar drieledige band spuwde drumbeats en digitale effecten uit, Clark bracht er op onverwachte momenten hoekige, soms naar Talking Heads (‘Huey Newton’) en soms zelfs naar metal (‘Your Lips Are Red’) neigende gitaarriffs op aan.

“I’ve had good times with some bad guys”, zong Clark, die in ‘Cheerleader’ letterlijk op een voetstuk werd gezet – zijnde: een wit drietrapspodium bovenop het gewone podium. Als een diva stond ze daar, predikend, gesticulerend, bewegend als een robot. Het had iets theatraals, iets spiritueels ook. ’t Was wel arty, maar niet farty.

MIN: Fijn dat St. Vincent laat op zaterdagavond mocht spelen, minder fijn dat ze recht tegenover Darkside stond geprogrammeerd, en dat Queens of the Stone Age ook al aan zijn set was begonnen toen Annie Clark haar duivels nog aan het ontbinden was. De opkomst bij St. Vincent was, wellicht om die redenen, te mager. Spijtig.

HOOGTEPUNT: ‘Your Lips Are Red’, een weerbarstige rockrollercoaster van tien minuten, waarbij Clark, uithalend op haar gitaar, een duik in het publiek nam.

BESTE QUOTE: Een stuk lyric uit ‘Birth In Reverse’ dat we u niet willen onthouden: “What an ordinary day / Take out the garbage, masturbate.”

AFTERMOVIE-GEHALTE: 4,5/5

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content