Lil Kleine in de Lotto Arena: pillen, pophits en een adje voor de sfeer

Lil' Kleine tijdens een concert in Nederland eerder dit jaar. © Isopix

Huisvader, rokkenjager, pillenpopper en hitmachine: de Nederlandse rapper Lil Kleine liet zich van al zijn kanten zien aan het Antwerpse publiek in een show met vonken, vuur en af en toe veel te veel stemmen.

Het Concert, heette de show van Lil’ Kleine in de Lotto Arena. Logisch, want de plaat die hij in december uitbrengt, heet Het Album. Laat ons zeggen dat de Nederlandse hitmachine de dingen graag bij hun naam noemt, al wist u dat stiekem al van de man die bij ons doorbrak met een nummer dat Drank en drugs heette.

Wat hij uiteraard niet benoemde, was dat hij oorspronkelijk in het Sportpaleis zou staan. Het werd uiteindelijk allemaal Lil Ietsje Kleiner Dan Voorzien dus, maar dat was voor de Amsterdammer geen reden om van Het Concert een Concertje te maken. Hij had in Antwerpen zowat alles ter beschikking wat een beetje popster moet hebben: twee reusachtige schermen, vuurwerk rookmachines, vlammenwerpers, een metertje of vijftien catwalk én een potige liveband in zijn rug. Lang niet zo uitgebreid als de Deuxperience waarmee zijn spitsbroer Ronnie Flex onze monden al een paar keer liet openvallen, maar de drummer, dj, toetsenist en gitarist bewezen zeker in de echte feestnummers echt wel hun nut.

‘Ik heb de beste gitarist ter wereld!’ zei Kleine trots, niet lang nadat hij zijn dj had gevraagd of ze eens niet naar België zouden moeten verhuizen: ‘Het is hier anders, altijd net iets meer.’ Eerste les uit het handboek Publieksmennerij voor Beginners natuurlijk, maar de kamerbrede grijns waarop hij ons trakteerde, staat bij ons weten níet in de cursus. Dankbaar vertelde hij over zijn vader, zijn vriendin en zijn zoontje. Hij coverde Kleine jongen van zijn grote idool en stadsgenoot André Hazes. Vrij inspiratieloze versie, maar genoeg om alle aanwezige ouders op dat moment hetzelfde te laten denken: dat is nu ne crème van een jongen, zie.

Lil Kleine doet niet aan verfijning of muzikale hoogstandjes, hij doet aan hits.

Voor even dan, want Lil Kleine, dat is ook pochen, patsen, handelen, hosselen, meisjes versieren, geld verdienen en Grey Goose erdoor jagen alsof het karnemelk is. In zijn nummers is de huisvader een rokkenjager, die goochelt met pillen en dough, rapslang voor geld.

Of er iemand dronken was, wilde hij weten, wie er al eens drugs gebruikt had en wie er, open de aanhalingstekens, ‘keihaaaaaaaaaaaaard giiiiiiiiiiing neuuuuuuuuuuken!’ Hier en daar dacht een lagereschoolkind met een fluo koptelefoon op zijn hoofd er het zijne van.

Nog één ding hebben we niet besproken van Het Concert: De Gasten. De jonge Belg Daniël Busser mocht de avond openen en moest met niet meer dan een dj achter hem de Lotto Arena voor zich winnen. De twee covers die hij bracht, waren hem dan ook gegund: Loco van Yung Felix en Old Town Road van Lil Nas X, nu al bijna een traditional. Noteerden we nog: Drijfzand, een levenslied waar Niels Destadsbader zijn kuif voor zou afgeven, en Adrenaline, zijn duet met Snelle waarvan het refrein bleef plakken als een kauwgom op een speelplaats. Frenna zorgde als tweede gast voor een dubbel hoogtepunt: eerst Verleden tijd, half gejat van Abel, daarna Investeren in de liefde. Jonna Fraser liet dan weer geen onuitwisbare indruk na, terwijl de onvermijdelijke Ronnie Flex wél zijn moment pakte: zonder aankondiging dook hij ineens op na een kostuumwissel van Lil Kleine. Hun duet Drank en drugs hing in de lucht en viel eruit, samen met een gulle portie confetti recht uit het kanon.

Lil Kleine doet niet aan verfijning of muzikale hoogstandjes, hij doet aan hits. Loterij, Miljonair, Krantenwijk… allemaal werden ze er op dezelfde manier doorgevlamd, met Kleine die al brullend zijn eigen stem op de tape probeerde te overstemmen. Vaste prik op hiphopshows, maar met een gast erbij, wiens stem dus ook mee op de tape stond, werd het meer dan eens een geluidsbrij. Jammer, vooral omdat het stuk voor stuk sterke songs zijn die zo verzopen.

Maar wie muzikaal van een kale reis thuiskwam, ging wel met een extra dosis zelfvertrouwen naar huis. Tot twee keer toe vroeg hij het publiek om niet voor hem te applaudisseren, maar voor zichzelf. Hij klokte zijn drankje in één teug naar binnen – een adje voor de sfeer, heet dat tegenwoordig – liet nog één keer de Lotto Arena uit zijn dak gaan en weg was hij. Plezante show, matig concert: de Hazes van de hiphop heeft nog groeimarge.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content