Het Londense Hot Chip bracht onlangs, met ‘Why Make Sense?’, zijn zesde langspeler uit, maar die werd tijdens de show van het gezelschap slechts mondjesmaat aangeraakt. Op de setlist prijkten dit keer vooral oude bekenden.
Hoewel de kern van Hot Chip voornamelijk uit Jo Goddard en zanger Alexis Taylor bestaat, telden we in Werchter niet minder dan zeven muzikanten op het podium. De Britse groep maakt dan wel elektronische popmuziek, bevrucht door vroege house en disco, wat haar van de meeste andere bands uit het genre onderscheidt is haar voorliefde voor echte live-instrumenten. Goed, de synths waren verreweg in de meerderheid en dus het meest dominant in het geluidsbeeld, maar Hot Chip bracht ook een strak spelende ritmesectie in stelling (met een verbluffende drumster), terwijl Taylors funky gitaarspel in ‘Ready For The Floor’ afwisselend deed denken aan dat van Prince en Nile Rodgers.
Op het podium heeft Hot Chip de gewoonte al zijn nummers naadloos aan elkaar te klinken, zodat het publiek wordt meegenomen op één lange trip. Dat komt alvast de feestvreugde ten goede, want tijdens ‘I Feel Better’, ‘One Life Stand’ en de recente single ‘Huarache Lights’ hadden we meer dan eens het gevoel dat iemand stiekem springveren onder onze schoenen had gemonteerd. Soms dreigde de eenvormigheid toe te slaan, maar naar de deinende mensenmassa in Klub C te oordelen, was er geen hond die daar om maalde.
De uitsmijter van de show, een cover van Bruce Springsteens ‘Dancing in the Dark’, was niet van die aard dat we er het origineel bij vergaten, maar Hot Chip deed tenminste een verdienstelijke poging om de song naar zijn eigen wereld te vertalen. Hopelijk keken ook de jongens van Years & Years vanuit de coulissen aandachtig toe. Konden ze meteen leren hoe het écht moet.
Dirk Steenhaut
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier