The holy spirit came home, zaterdag in de Marquee. Speciaal voor dertig jaar Pukkelpop floot Mauro Pawlowski zijn eerste gruppo nog eens bij mekaar. Het werd een legendarisch Limburgs onderonsje.
Een zanger die staat te kotsen en het Vtm-logo aan flarden rijt tijdens het door een atonale trompet verstoorde (Nothing But A) Sluthead: met dat beeld debuteerden Mauro Pawlowski en zijn Evil Superstars in de jaren negentig op de nationale televisie, in Marcel Vanthilts programma Tilt! En zie: ruim twintig jaar later is het diezelfde Vanthilt die de herenigde Superstars kwam aankondigen.
Het was vooraf gissen naar wat Mauro, Tim Vanhamel en co. in hun schild voerden. De setlist werd voor aanvang van het concert angstvallig geheimgehouden. Dat er ‘enkele oude nummers’ op zouden staan, en dat Vanhamel als ‘orkestmeester’ was aangeduid, is het enige dat we wisten. En verder? Obscure kosmische synths, zoals tijdens de vorige reünie in 2012? Experimentele doom metal, zoals de keer daarvoor?
1 miljoen demonen
Niks daarvan, zo bleek. Toen de Superstars om iets voor zevenen het podium van de Marquee beklommen, kwam meteen satan uit hun gat gekropen. ‘Yeeeaaah!’, schreeuwde Pawlowski, for old times’ sake. Het bleef echter bij de intro van Satan Is In My Ass, die naadloos overging in het van metalige gitaren voorziene 1,000,000 Demons Can’t Be Wrong, uit de eerste Superstars-plaat Love is Okay (1996). ‘Your cosmic forces are rather strong’, klonk het. De toon was gezet.
Evil Superstars kwam schijnbaar beter voorbereid en misschien ook wel strakker voor de dag dan in de nineties, en kon bovendien op meer bijval rekenen. De Marquee was goed volgelopen, en ook net daarbuiten kon men het onheil ruiken. ‘Come down if you wanna have smart sex with a winner’, nodigde Mauro uit in B.A.B.Y. ’t Was te nemen of te laten.
Met Cosmic Dance en Hail The Rectangle werden twee ongehoorde, speciaal voor dit concert in elkaar geknutselde songs op ons losgelaten, en daarnaast stonden er een aantal B-kantjes op het programma. Het compacte Good News For Women, bijvoorbeeld, dat u de jongste tijd mogelijk ook al wel eens tijdens een concert van Gruppo di Pawlowski hebt aangetroffen. En Darkagedisco, een song die met een frivole synthriedel van Marc Requilé begon en in gewelddadige noiserock ontaardde. ‘A polyphonic asshole, that’s what I am’, dixit Mauro.
Het Millionaire-moment
Holy Spirit Come Home – met bassist Bart Vandebroek in de hoofdrol – was goed georkestreerde teringherrie, het door Mauro en Tim Vanhamel samen gezongen I Can’t Seem To Fuck Things Up werd níét verprutst. En ondertussen passeerden achter de groep reusachtige psychedelische beelden van doodskoppen, vrouwenlichamen en in bloed uiteenspattende trollenpoppetjes – trollentrash!
Op het einde deden Vanhamel en drummer Dave Schroyen plots een Millionairetje met I’m On A High – een song die eigenlijk voor de Evil Superstars bestemd was, moet u weten -, en gaf een op een hoger toerental uitgevoerd It’s A Sad Sad Planet het eindschot. ‘I wish today was a very special day’, zong Mauro. Dat was het zeker, zo gaf achteraf ook Marcel Vanthilt toe: ‘Je hebt Mauro en je hebt Tim Vanhamel. Die twee samen, met dan nog eens een geweldige bassist en toetsenist erbij: fantastisch!’ En zo was de cirkel rond.
SETLIST: Satan Is In My Ass (Intro) / 1,000,000 Demons Can’t Be Wrong / A Few Screams (For The Teens) / If You Cry (I’ll Go To Hell) / B.A.B.Y. / Cosmic Dance / Hail The Rectangle / I Can’t Seem To Fuck Things Up / Holy Spirit Come Home / Laserblack / Good News For Women / I’m On A High / Darkagedisco / It’s A Sad Sad Planet
Wie heef er #drugs nodig als je de Evil superstars net hebt gezien? Juist. #pkp15
— Mandasperger (@Mandasperger) August 22, 2015
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Bekijk de beelden hier
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier