Dua Lipa brengt smaakvol verpakte wereldklasse naar het Sportpaleis

Gisterenavond zette Dua Lipa voor het eerst voet in het Antwerpse Sportpaleis. De New Rules-zangeres tekende voor een avond vol smaakvol verpakte wereldklasse waarbij ze sentimentaliteit inruilde voor sensualiteit en kitsch voor choreo. Afgezien van die reusachtige suède kreeft dan.

We hebben er lang op moeten wachten – twee jaar om precies te zijn – maar gisterenavond was het eindelijk zo ver: Dua Lipa’s Future Nostalgia Tour, die door de coronapandemie tot vier keer toe werd uitgesteld, hield voor het eerst halt in de koekenstad en bij uitbreiding op het Europese vasteland. Het was een droom die werkelijkheid werd, vertrouwde de Londense popprinses ons toe. Als ze ons al naar de mond praatte, dan deed ze dat met zoveel overgave dat we haar graag geloofden.

Dua Lipa versierde op haar achttiende een platencontract bij Warner Music Group, flirt sinds haar debuut in 2015 wereldwijd met hitlijsten, rijfde al meer prijzen binnen dan op een paar mensenhanden te tellen valt, heeft er samenwerkingen opzitten met onder meer Elton John, Calvin Harris en Mark Ronson, en dat allemaal op zesentwintigjarige leeftijd. Als een artiest die reputatie live ook kan waarmaken, dan is dat altijd extra bijzonder. Die verwachting loste Dua Lipa gisteren met glans in tijdens een set van anderhalf uur die ze bracht voor een tot in de nok toe gevuld Sportpaleis.

Sobere inkleding

De Londense zangeres combineert catchy melodieën met lyrics die erom smeken meegezongen te worden en het soort female empowerment dat een kruisbestuiving is van broeierige sensualiteit en een hoog fuck you-gehalte. Uptempo songs als Physical en Break My Heart werden dan ook van begin tot eind meegebruld, net zoals de miljarden keren gestreamde monsterhit New Rules, dat door de in roze spandex geklede dansers werd afgewerkt met zilveren parapluutjes.

Tegen onze verwachtingen in reduceerde Dua Lipa bevreemdende kitsch – een van de ergste arenapopclichés – tot een minimum. Geen bombastische rondzwevende objecten of gekke acrobatische trucs dus, wel good old blitse glitterpakjes en indrukwekkende choreografieën die deden denken aan pakweg Destiny’s Child en Gwen Stefani. We waren haar er dankbaar voor, al kunnen we ons voorstellen dat de meer doorwinterde arenaconcertganger misschien wat teleurgesteld was door de afwezigheid van al die toeters en bellen.

Flashy visuals fleurden het geheel op en gaven een gezicht aan afwezige artiesten zoals Elton John en Angèle, respectievelijk bij de op Rocket Man geënte discopopsong Cold Heart en popduet Fever, afgelopen weekend nog gelauwerd met een MIA voor hit van het jaar 2021.

Menselijke kantjes

Tijdens ballad-achtige songs als Boys Will Be Boys en Future Nostalgia hield Lipa het publiek voor zichzelf en stelde ze de hoogtes en laagtes van haar donker gekleurde stem tentoon. Enkele vocale schoonheidsfoutjes in de strofes van Hallucinate stoorden ons niet – ze waren het levende bewijs dat er niet geplaybackt werd en gaven het geheel net dat extra menselijke kantje dat in een betonnen bunker als het Sportpaleis soms verloren dreigt te gaan.  

Toch lagen de sterktes van de set volgens ons eerder in de momenten van opzwepende r&b. Pretty Please, waarbij een groovy baslijn Lipa’s stem voortstuwt en zwoele backing vocals het geheel verder verfraaien, gold als onze persoonlijke favoriet en daar leek het publiek het mee eens te zijn. De sensuele bewegingen die de zangeres maakte zorgden refrein na refrein voor gejuich.

De artieste dreef haar set naar een hoogtepunt tijdens One Kiss – de ballonnen zijn blijkbaar ook in prijs opgeslagen, want alleen de voorste rijen kregen er een paar over hun hoofd – en tijdens het door Silk City geproducete Electricity, waarbij de tomeloze geestdrift van Lipa en haar danscrew zo aanstekelijk werkte dat heel de zaal prompt, vanaf de eerste rij tot op de laatste rij van het balkon, prompt op z’n voeten stond om mee te dansen.

Suède kreeft

We’re Good werd ingeleid door een korte video waarin we een cartoonversie van Dua Lipa als superheldin op een kreeft zagen inbeuken. We wreven onszelf even in de ogen toen we nog geen minuut later een gigantische suède kreeft op het podium zagen verschijnen, terwijl Lipa als een zeemeermin centraal op het podium was gaan liggen. Het opgewekte Good In Bed kon vervolgens niet op het verwachte enthousiasme rekenen – misschien waren de fans net zoals ons nog wat uit het lood geslagen door het bizarre schouwspel?

Tijdens Levitating koos Lipa alsnog voor over the top decoratie en opnieuw werd duidelijk dat dit eerder het enthousiasme luwde dan opwekte. Op de frontstage zakte een ijzeren platform naar beneden als uit een ruimteschip. Enkele minuten later zweefde Dua Lipa door de zaal, tussen de zilveren sterren en plastic planeten die uit het interieur van winkelketen Monki konden komen. Het publiek stond er maar wat naar te gapen, waardoor de sfeer bij het opzwepende dancepopnummer behoorlijk onderkoeld bleef.

Verbaasd stelden we vast dat het al tijd was voor de bisronde – tijd die voorbijvliegt, altijd een goed teken. Don’t Start Now bleek de geknipte afsluiter. En daar volgde dan toch nog de confetti waar we heel de show op hadden zitten wachten. Al bewees Dua Lipa gisteren uitvoerig dat ze al die poespas niet nodig heeft om een arenapubliek genadeloos om haar vinger te winden.

Op zaterdag 7 mei brengt Dua Lipa een tweede show in Sportpaleis Antwerpen.