Couleur Café, dag 2 – Etienne de Crécy: Als een astronaut in het luchtledige ****
De Crécy, samen met Daft Punk, Cassius, Air en Bob Sinclar, een pionier van de zognaamde ‘French touch’ in de elektronische muziek, bracht eerder dit jaar een derde cd uit in zijn ‘Super Discount’-reeks. Het is een werkstuk waar je meteen de danskriebels van krijgt, goed voor een onweerstaanbare mix van disco, house en funk. Met als ingrediënten: elastische synthbaslijnen, catchy melodieën en grooves waar zoveel veerkracht van uitgaat dat ze je, haast zoals een astronaut in het luchtledige, in slow motion op en neer doen gaan.
Op ‘Super Discount 3’ liet Etienne de Crécy zich bijstaan door een uitgbreide stoet zangers en zangeressen, onder wie Pos & Dave van De la Soul, Alex Gopher, Baxter Dury en Kilo Kish. Die gasten waren op Couleur Café helaas lijfelijk afwezig, zodat de toeschouwers het met samples moesten stellen.
Op het podium liet de ceremoniemeester zich seconderen door twee andere heren, die zich samen verschansten achter een stapeltje computers en machines. Het decor bestond slechts uit een reeks verticale lichtgevende strepen en de reusachtige letters ‘SUPER DISCOUNT’ die om de haverklap van kleur veranderden. Die aankleding was dus sober, minimalistisch en weinig spectaculair, maar ze werkte wel. Nummers als ‘Night (Cut the Crap)’, ‘WTF’, ‘Hashtag My Ass’, ‘You’ (met aan Kraftwerk refererende synthmotiefjes) of het oudere ‘Prix shock’ deden precies wat ze hoorden te doen. Ze kregen ter plekke een bescheiden facelift en werden naadloos aan elkaar geregen, zodat het publiek geen enkele adempauze werd gegund.
Boeiend om te horen trouwens hoe die songs telkens weer richting climax werden gedreven en regelmatig voor een ontlading zorgden. Goed, van de muzikanten waren enkel de donkere contouren zichtbaar en hun live-performance had meer van een party dan van een concert. De meerwaarde van de show tegenover de plaat was dus zeer betrekkelijk. Maar gezien het nachtelijke tijdstip maakte dat niet veel meer uit: het publiek ging op in de muziek en vond het allemaal te gek. En om eerlijk te zijn: wij ook.
Dirk Steenhaut
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier