Na vier uur gerommel en een zienbare non-professionaliteit bij de mensen van de Petrol kon Under Byen om 1u ’s nachts eindelijk aan hun set beginnen. Die was goed, ondanks de belachelijk lange wachttijd.
Om gisteren ten volle van Under Byen te kunnen genieten, was u maar beter voorzien van uw eigenste lunchpakket, en een stevige – heel stevige – portie engelengeduld. Dat er twee voorprogramma’s waren voorzien, dat wisten we al. Maar dat de hoofdact Under Byen pas om één uur ’s nachts op het podium zou verschijnen, daar hadden we niet op gerekend.
Het hele boeltje zou om 21u van start gaan, maar de set van opener Post War Years (UK – Indierock) werd na heel wat gerommel bij de geluidsmensen pas om 22u15 neergezet. Die was niet noemenswaardig interessant, noteerden we in onze moleskine. Dit werd enigszins goedgemaakt door de performance van Tape Tum, Belgische indiepop met een stevige angel. Ondanks het belachelijk slechte geluid speelden de Vlamingen toch nog een semi-aanvaardbare set.
Na vier uur wachten kreeg het publiek eindelijk de band te zien waarvoor ze gekomen waren: de Deense Goden van Under Byen. En bij wonder leek het geluidsprobleem enigszins opgelost te zijn.
Under Byen, een band die er binnen het atmosferische genre steeds in slaagt een eigen geluid te creëren stond er helemaal. Het sensuele gefluister van zangeres Henriette Sennenvaldt was intens innemend en met een stem die zowel koud als warm tegelijk klinkt stond ze immer in zichzelf gekeerd, hoofd naar beneden, ogen gesloten, achteraan op het podium. Aan haar zijde Sara Saxild, wiens basgitaar in Alt Er Tabt, Under Byens jongste worp, een meer prominente plaats inneemt. Het zestal was tussen de nummers in gewoontegetrouw muisstil, en ook het publiek (een schamele dertig man en een handvol barmannen) respecteerde de stilte en luisterde geïntrigeerd naar het gebeuren, en kon bij de track Konstant zelfs even een funkgitaartje spotten.
De band speelde naast een stevig aantal Alt Er Tabt-nummers ook een resem songs uit hun alom geprezen Af Samme Stof Som Stof-album, deze werden voor de gelegenheid in een nieuwe jasje gestoken, daar door het vertrek van hun pianist de band momenteel toch in een fase van vernieuwing en herontdekking vertoeft. Met piano als key-instrument in vorige albums, zoekt Under Byen nu dus naar manieren om dit instrument kundig te vervangen met andere geluiding. Maar die vernieuwing lijkt bij Under Byen zeker geen probleem, een nieuwe sound is al hoorbaar, al is er hier en daar zeker nog wat schaafwerk nodig.
Opvallend was de minder prominente plaats van het door Nils Grøndahl bespeelde zaaginstrument. Zijn viool daarentegen komt des te meer naar boven en ook met de meer dan sporadisch hoorbare mondharmonica wordt een nieuw begin aangekondigd. Under Byen zoekt, vindt en gaat ervoor, dit alles in een – typisch Scandinavische – sfeer van rust en kalmte.
Under Byen zette een sterke set neer, enkel jammer van het gerommel dat eraan voorafging.
Tracklijst:
Den Her Sang Handler Om At Få Det Bedste Ud Af Det / Territorium / Heftig / Af Samme Stof Som Stof / 8 / Kapitel 1 / Plantage / Ikke Latteren Men Øjeblikket Lige Efter / Konstant / Film Og Omvendt / Slå Sorte Hjerte /
Extra Track: Alt Er Tabt
Elisah Vandaele
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier