De Amerikaanse ex-Screaming Trees-frontman Mark Lanegan deed gisterenavond voor de negende keer de Ancienne Belgique aan, maar voor het eerst solo én akoestisch. Het resultaat: een intiem en begeesterend concert.
Subpop-veteraan Mark Lanegan laat de AB nooit links liggen op zijn Europese tournees. Hij stond er de voorbije twintig jaar maar liefst acht keer. Met zijn eigen groepen – Screaming Trees en Mark Lanegan Band -, maar ook aan de zijde van onder meer Queens Of The Stone Age, The Twilight Singers, The Gutter Twins en Isobel Campbell. Gisteren betrad de Amerikaan het Brusselse podium voor het eerst vollédig solo.
De Britse singer-songwriter Duke Garwood – die vorig jaar ook The Gutter Twins op tournee mocht vervoegen – kwam het publiek opwarmen. Hij creëerde een gepast, donker en bluesy sfeertje, maar kon met zijn zogenaamde ‘psycho countrysongs’ maar moeizaam overtuigen.
Vorige zomer speelde Mark Lanegan samen met Greg Dulli een exclusief akoestisch concert op het Brugse Cactusfestival. Gisteravond deed Lanegan dat kunstje over, maar dan helemaal solo, met enkel de akoestische gitarist en meer dan behoorlijke backingvocalist Dave Rosser langs hem.
Mark Lanegan kwam geen nieuwe nummers voorstellen – al hadden we daar ergens wel op gehoopt – maar raasde vooral doorheen zijn uitgebreid solo-repertoire. En dat op de hem kenmerkende, schuchtere manier: steeds met zijn twee handen aan de microfoonstandaard gekluisterd, en zonder het publiek tussen de nummers door veel aan te spreken.
Maar het in groten getale aanwezige publiek kwam gisteren uiteraard niet om door Lanegan geëntertaind te worden, maar voor zijn prachtige, donkere songs – die perfect gedijen in een zaal als de AB, waar de akoestiek ook gisteren verbluffend klonk -, en bovenal voor ’s mans uit de duizenden herkenbare, zware, doorrookte stemklank. Akoestisch komt Lanegans stem nog beter tot zijn recht. Dat toonde opener When Your Number Isn’t Up – één van de hoogtepunten uit ‘Bubblegum’, zijn beste soloalbum tot nog toe -meteen aan: het beloofde een intieme en begeesterende avond te worden.
En dat werd het ook. Lanegan haalde een aantal bijna vergeten pareltjes van onder het stof vandaan: Wild Flowers uit het album ‘Winding Sheet’, Bell Black Ocean uit ‘Scraps At Midnight’, The River Rise uit ‘Whiskey For The Holey Ghost’, en Shiloh Town en On Jesus Program uit ‘I’ll Take Care Of You’.
Die wisselde hij af met ingetogen songs uit ‘Bubblegum’ – One Hundred Days, Like Little Willie John en Bombed – én nummers van Screaming Trees (Traveler) en zelfs Queens Of The Stone Age (afsluiter en uitschieter Hangin’ Tree).
Mark Lanegan greep ons gisteren van de eerste tot de laatste noot bij het nekvel. Hij wiegde ons op geen enkel moment in slaap, ook al hadden we ons – net als het gros van de toeschouwers -achterover leunend in de voorziene, comfortabele stoeltjes neergezet.
Lanegans akoestisch concert deed ons reikhalzend uitkijken naar nieuw werk van de Amerikaan. Als hij bij zijn volgende passage op Belgische bodem een rits nieuwe songs voorschotelt, zijn we ongetwijfeld weer op de afspraak. U toch ook?
Bekijk hier een akoestische live-versie van Queens Of The Stone Age’s Hangin’ Tree, met Mark Lanegan in de hoofdrol.
Michael Ilegems
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier