Chilly Gonzales @ Les Nuits: Melancholische, muzikale masterclass

De twintigste editie van Les Nuits Botaniques bracht Chilly Gonzales naar het Koninklijk Circus. De Canadese pianist entertainde zijn publiek twee uur lang met grappige, mooie en soms absurde muziekles.

Da Gig: Chilly Gonzales & Mons Orchestra in het Koninklijk Circus, Brussel op 6/5

In een zin: Chilly Gonzales wisselt klassiek, fragiel vakmanschap af met pompende, zelfrelativerende rapnummers en geeft tussendoor een boeiend seminarie over de wetenschap achter de muziek.

Hoogtepunten: Othello, Dot, Take Me To Broadway

Dieptepunten: Dezelfde bindteksten en verhalen als de voorbije optredens in België

Beste Quote: “Belgen zijn, net zoals Canadezen, melancholische mensen. Een Belg die zegt dat hij van een majeur akkoord houdt, liegt.”

Chilly Gonzales, geboren als Jason Charles Beck, is een pianovirtuoos die via Parijs in Keulen verzeild is geraakt. Met een klassieke scholing en een master in muziekanalyse in zijn achterzak, staat de Canadees bekend om zijn mooie melodieën en arrangementen. Dat houdt hem echter niet tegen om met succes uitstapjes te maken naar meer moderne gebieden, meer bepaald rap en electro.

Buiten zijn eigen producties is Gonzalez ook een veelgevraagd studiomuzikant. Zo is hij onder andere te horen op ‘The Reminder’ van Feist en Jamie Lidells ‘Mulitply’. Gonzales werkte ook mee aan ‘Random Acces Memories’, de nieuwste worp van Daft Punk en veruit het meest geanticipeerde album van het jaar. Ironisch genoeg is zijn bekendste deuntje, ‘Never Stop’, niet afkomstig van één van die albums, maar werd gekozen door wijlen Steve Jobs voor de reclames van de iPad.

Een optreden van Chilly Gonzales is nooit gewoon een anderhalf uur durende aaneenschakeling van nummers, maar meer een ‘piano talkshow’, zoals hij het zelf noemt. Voor de promotie van ‘Solo Piano II’, zijn laatste recentste album, toert hij met verschillende orkesten, variërend in grootte. Exclusief voor zijn show op Les Nuits Botaniques had de excentrieke pianist het Belgische Mons Orchestra mee op het podium getrokken.

Meester Gonzales
Chilly Gonzales opende de avond helemaal alleen aan zijn piano, in zijn bekende kamerjas en pantoffels. Het duo ‘Rineaux Lunaires’ en ‘Kenaston’, twee nummers van zijn laatste album, mochten als eersten de zaal in. Melodieuze, soms breekbare nummers met een doorlopend popdeuntje en een bombastisch slotakkoord op het einde. Daarna kwamen ‘White Keys’ en ‘Minor Fantasy’, technischer en somberder dan hun voorgangers, maar met het viertal profileerde Gonzales zich direct als een begenadigd klassiek pianospeler. De talrijke hipsters aanschouwden alles in een stilzwijgende bewondering, want ze kennen hem vooral van ‘Ivory Tower’, zijn samenwerking met de electroproducer Boys Noize.

De meer excentrieke alter ego’s van Chilly Gonzales, de verteller en leerkracht, kwamen boven bij de intrede van het Mons Orchestra erbij. Zijn eerste les, afwisselend in vloeiend Frans en Engels, ging over het verschil in mineur en majeur akkoorden en het verschil in gevoel dat ze met zich dragen. Al bij al een interessant en grappig intermezzo, zeker de bewerkingen van ‘Frère Jacques’ en ‘Happy Birthday’, maar oud nieuws voor wie de voorbije twee jaar al een optreden van hem zag.

Wat dan weer wel enorm entertainde, was de versie van ‘Dot’, gespeeld door Simon, een jonge leerling van een Brusselse muziekschool en winnaar van de Chilly Gonzaleswedstrijd. Na zijn bijna vlekkeloze uitvoering van het nummer, schoof de Canadese componist mee aan bij de piano en componeerde samen met de youngster ter plekke een nieuw nummer. Toegegeven, echt muzikaal hoogstaand was het theaterstukje niet, maar de spontaniteit en dankbaarheid van het gebeuren maakte het tot een hoogtepunt van de avond.

Ken je eigen klassiekers
Chilly Gonzales is niet bang om het publiek te geven wat het wilt. Iemand uit het publiek stelde ‘Get Lucky’ van Daft Punk voor tijdens het verzoekjesmoment, dus speelde hij ‘Get Lucky’, zij het op de bongo’s. De Canadees kent zijn eigen klassiekers en naar mate de avond vorderde, speelde hij dan ook zeer gesmaakte versie van ‘Knight Moves’, ‘The Grudge’ en als afsluiter ‘Take Me To Broadway’. Het nadeel daarvan is dat een ingetogen nummer, zoals ‘Ärmellodie’, overstemt wordt als het middenin die opzwepende nummers zijn plaats krijgt.

Chilly Gonzales is een jazzpianist, troubadour, presentator en rapper in één persoon gegoten. Als je dat alles twee uur de vrije loop laat, krijg je een bij wijlen chaotisch en schijnbaar geïmproviseerd optreden, maar vervelen zal het nooit. Ballades, soul, rap, filmmuziek, … Alles werd op één en dezelfde aangename hoop gegooid. Gonzales bezondigde zich af en toe aan bijna kinderachtige, ironische uitspattingen, maar rechtvaardigde dat ruimschoots met wondermooie, klassieke vakkennis.

Xavier Vuylsteke de Laps

Setlist: Rideaux Lunaires / Kenaston / White Keys / Minor Fantasy / Intro Orchestra : Evolving Doors / Major Minor / Self Portrait / Supervillain Music / Othello / Dot / Lecon / Orchestra Instruments / Bongo Monologue / The Grudge / Ärmellodie / Take Me To Broadway // Encore / Solo Piano 1 / Hits Medley // Cello Moment

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content