De Gentse Oostendenaar Bruce Bherman bracht onlangs zijn zesde langspeler uit en dat werd gevierd met een puike live-presentatie in de ABClub.
Da gig: Bruce Bherman & Band in de ABClub, Brussel op 2/12.
In één zin: Met een combinatie van uitstekende songs, bevlogenheid en muzikaal vakmanschap serveerden Bruce Bherman en zijn band een even overtuigende als veelzijdige set.
Hoogtepunten: ‘I Was Smiling’, ‘White and Blue’, ‘Radio Girl’, ‘I’ll Wait For You in Line’.
Dieptepunt: de sneeuw en de gladde wegen die heel wat potentiële toeschouwers thuis hielden.
Beste quote: “You say it’s alright, but I feel more like a polar bear on a piece of melting ice.” (Naar de song ‘White and Blue’ te oordelen, heeft Bherman wel vaker problemen met het klimaat).
De Gentse Oostendenaar Bruce Bherman bracht met de dubbelaar ‘Untagged Friends’ onlangs zijn zesde langspeler uit en dat werd gevierd met een puike live-presentatie in de ABClub. Alleen sneu dat hevige sneeuwbuien en spiegelgladde wegen voor een nogal magere opkomst zorgden.
Bherman werd de jongste tien jaar door de vaderlandse media niet bepaald verwend. Zijn platen kregen weliswaar lovende kritieken, maar de radio liet het meer dan eens afweten. En zoals we onderhand allemaal weten: weinig airplay betekent weinig concerten. Wat het publiek niet te horen krijgt, leert het niet kennen en grist het dus ook niet mee bij de platenboer. Bruce Bherman kan de kwadratuur van die vicieuze cirkel onderhand uit het hoofd berekenen, maar de tegenslagen hebben hem er alleen maar verbetener op gemaakt.
Enkele maanden geleden trok hij zelfs naar een studio in Nashville, waar hij samenwerkte met enkele leden van Lambchop, onder wie voorman Kurt Wagner en pianist Tony Crow. Mark Nevers, een gewezen medeplichtige van Bonnie ‘Prince’ Billy, Vic Chesnutt en Andrew Bird, werd dan weer bereid gevonden die Tennessee sessions te producen, terwijl zangeres Cortney Tidwell (met wie Kurt Wagner tegenwoordig het countryduo Kort vormt) de bloedmooie backings inzong. De rest van ‘Untagged Friends’ werd in Brussel ingeblikt en ook hier wist Bherman zich, naar goede gewoonte, uitsluitend met topmuzikanten te omringen.
Na een akoestisch aperitiefje werd de zanger in de AB vervoegd door zijn ronduit uitstekende band en vanaf opener ‘White and Blue’ viel vooral de goed uitgebalanceerde, organische sound op. Prompt moesten we terugdenken aan de sfeer van ‘Subterranean Homesick Blues’ en ‘Blonde on Blonde’, twee meesterwerken die Bob Dylan halverwege de jaren zestig op de wereld losliet.
Gitarist Wowo Spaens toonde zich de hele set lang een waar fenomeen op de snaren: zijn spel was trefzeker, expressief en vindingrijk, maar stond altijd ten dienste van de songs. Ook het catchy motiefje in ‘Radio Girl’, een potentiële radiohit die de playlistbewakers nog moeten ontdekken, was aan zijn brein ontsproten.
Links op het podium ontwaarden we de begenadigde pedalsteelgitarist Peter De Smet die voortdurend mooie accenten legde en de nummers leek toe te dekken met een warme deken – iets dat ze bij buitentemperaturen van -10° Celsius best konden gebruiken. Drummer Tim Coenen legde veel gevoel en subtiliteit aan de dag en Gunter Callewaert zorgde zowel voor het sierlijk aangolvende orgeltje in ‘Slow Down’ als het fijne pianowerk in het behoedzaam uitgevoerde ‘Dreamer’.
De man die van onder zijn berenmuts alles samenhield, was uiteraard zanger-gitarist en songschrijver Bruce Bherman zelf. Met de stevig gekartelde leftfieldrock van ‘I Was Smiling’, het luchtige uptempodeuntje ‘Big Sized Girl’, het enigszins naar funk neigende ‘You Said, You Said’ en het ingetogen ‘The Goodbye Song’, zette hij zijn artistieke veelzijdigheid extra in de verf.
Toen het publiek na afloop verlengingen eiste, bracht Bherman in zijn eentje het pakkende ‘I’ll Wait for You in Line’, dat het dit keer zonder de tweede stem van Cortney Tidwell moest stellen, en werd hij een laatste keer door zijn band gesecondeerd in ‘Tinseltown’ uit zijn vorige cd ‘Two Boys’. Ook in dit nummer, dat een licht jazzy vibe uitstraalde, zetten alle muzikanten hun beste beentje voor. Zelden het geluidsbeeld in de ABClub zo helder geweten als tijdens dit optreden van Bruce Bherman. Alleen jammer én onbegrijpelijk dat twee van de beste songs uit ‘Untagged Friends’, ‘Rumours’ en ‘To The Office’, niet op de setlist voorkwamen. Maar goed, misschien hebben we de volgende keer meer geluk.
Dirk Steenhaut
DE SETLIST: White and Blue / Darkened Canyon / Radio Girl / Slow Down / I Was Smiling / You Said, You Said / Dreamer / Big Sized Girl / The Goodbye Song // I’ll Wait For You In Line / Tinseltown.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier