Ben Harper & The Innocent Criminals: Veel spelen, weinig vertellen

Grote artiesten geven niet altijd memorabele concerten. Zanger, songschrijver en multi-instrumentalist Ben Harper verdient eenieders respect en zijn optreden in The Barn bleek bij zijn fanbase wel in de smaak te vallen. Maar van ons gleed het af als water van een eend.

Harper, een meester op alles wat snaren heeft, droeg een t-shirt van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA. Alleen slaagde hij Major Ben er nooit in contact te maken met onze ‘Ground Control’. De artiest was, om te beginnen, niet erg communicatief en leek zich tijdens het grootste deel van de set in zijn eigen luchtbel te bevinden. Samen met zijn band The Innocent Criminals stortte hij zich op oeverloos lange jams, waarbij de songs slechts als alibi dienden om eens goed loos te gaan op zijn lapsteelgitaar.

Tijdens de eerste helft van het concert spiegelde Harper zich vooral aan de klassieke bluesrock van Jimi Hendrix en Led Zeppelin. Goed gespeeld, maar ook een beetje gezichtsloos en steunend op solo’s van het ‘kijk-mama-zonder-handen’-type. Tja, soms kun je helaas veel noten spelen en weinig vertellen. Begrijp ons niet verkeerd: we hebben van Ben Harper al goede concerten gezien, maar dit keer zocht hij zijn heil iets te vaak in pure power en iets te weinig in subtiliteit.

Ben Harper & The Innocent Criminals: Veel spelen, weinig vertellen
© Wouter Van Vaerenbergh

Met ‘Diamonds in the Inside’ kantelde het concert alsnog in de goede richting, al leek het bewuste nummer wel heel erg op Bob Dylans ‘I Shall Be Released’. De akoestische countryblues van ‘Masterpiece’ en het door de band gracieus ondersteunde ‘Amen Omen’ kon ons al méér overtuigen. ‘Burn One Down’ had zelfs een song van Bob Marley kunnen zijn ook in afsluiter ‘Better Way’ moest de zanger nog een sociale boodschap kwijt. Maar ook hier bleef het probleem dat Ben Harpers stem dermate achteruit werd gedrukt in de mix dat je, althans op de plek waar wij stonden, nauwelijks kon onderscheiden wàt hij precies zong.

Misschien had hij, naar analogie van de mededelingen die hij deed tussen de nummers, ook tíjdens de nummers gebarentaal moeten gebruiken. Dat was alweer een geluidsman uitgespaard.

Dirk Steenhaut

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content