Balthazar in het Koninklijk Circus: koortsig enthousiasme, zwetend vakmanschap

Balthazar op de MIA's 2020 © VRT / Jokko
Laurens De Jaegher Medewerker KnackFocus.be

Saxofoons, trompetten en sambaballen, Balthazar haalde in het Koninklijk Circus alles uit de kast om te bewijzen wat we al wisten: deze band blijft pal staan als een van de grote live-fenomenen in ons land.

I’m not the man for changes‘, zingt Maarten Devoldere als het concert bijna op zijn einde loopt: zwetend, dansend en in pure extase. Ook wij zijn nog niet veranderd, toch niet als het om onze mening over Balthazar gaat. De band rond frontmannen Devoldere en Jinte Deprez ging even in pauze, maar bewees in 2019 dat ze geen millimeter heeft toegegeven op haar ijzersterke livereputatie. De Lotto Arena ging voor de bijl, Rock Werchter volgde alsof het niets was en maandagavond bracht de tour rond hun laatste plaat Fever hen naar een uitverkocht Koninklijk Circus.

Nog een quote van Devoldere, maar dan uit het begin van de show: ‘How are the vibrations?‘ Die kunnen eigenlijk niet slecht zitten na het gierend door Deprez ingezette Do Not Claim Them Anymore en het explosieve The Boatman. Maar bon, het bruggetje naar Wrong Vibration is Devoldere gegund. Hij begint er alleen met zijn gitaar aan, even later vervoegt de rest van de band hem en krijgen we een zwoel feestje voorgeschoteld zoals alleen Balthazar dat kan geven, met vocale uithalen en al. Bassist Simon Casier surft verder op de rustige vibe met misschien wel het beste baslijntje dat hij te bieden heeft, dat van Wrong Faces. Het publiek is meteen mee, het vioolspel van Tijs Delbeke maakt alles nog een stuk exotischer. De fever zit er nu helemaal in.

Maar de band heeft ook emotie te bieden. Phone Number baadt in dromerig blauw licht, publieksfavoriet Blood Like Wine in samenzang. ‘Raaaaaaaaaaise your glass to the nighttime and the ways‘: het zijn heilige woorden geworden.

u003cemu003eFeveru003c/emu003e wordt een waar huzarenstukje vol indrukwekkende intermezzo’s.

I’m Never Gonna Let You Down Again, compleet met sambaballen, surft op een relaxte, zuiderse golf naar het tweede deel van de show. Het perfecte moment om het gloednieuwe Halfway te lossen, nog zo’n nummer dat het op het gemakje doet en ons alleen maar doet hopen op meer nieuw materiaal in de nabije toekomst.

Op het einde van de avond gooien de mannen nog eens alles los. Tijdens Changes houdt Devoldere een onderonsje met het publiek. Het door synths gestuwde nummer komt zo nog meer tot zijn recht. Maar het is het groots opgezette Fever dat het meeste indruk maakt. We mogen er live liefst drie minuten langer van genieten dan op plaat en het al zo complexe nummer wordt een waar huzarenstukje vol indrukwekkende intermezzo’s, waarbij vooral Jinte Deprez het publiek betovert met uitstekend gitaarwerk. Dat Devoldere Delbeke ook nog eens uitdaagt om zijn synths tot het uiterste te drijven, maakt het plaatje compleet.

Balthazar kan een concert sinds Fever maar op één manier afsluiten: Entertainment. Nog een laatste keer geven de mannen alles van zichzelf. Trompet, gitaren en drums met party-vibe: alles wordt uit de kast gehaald om het publiek met een grote glimlach naar huis te sturen.

Ze voelen zich na een pauze van enkele jaren duidelijk weer helemaal thuis bij elkaar, de heren van Balthazar.

Naar huis? Niet helemaal, want Balthazar komt terug voor een extra portie genot in drievoud. Met een uitgeklede versie van You’re So Real krijgt drummer Michiel Balcaen, voor de gelegenheid op saxofoon, zijn verdiende moment de gloire. Voor even is het muisstil in de zaal, tot Grapefruit wordt ingezet. Opnieuw eist Delbeke, sinds eind 2018 vervanger voor de vertrokken Patricia Vanneste, de aandacht op, deze keer met zijn trompet. Zijn sound is bombastisch, haast mystiek. Devoldere en Deprez moedigen hem aan, de zaal gaat in collectieve hypnose.

En dan is daar hun ultieme klassieker: Bunker. Het is drummer Balcaen die de al koortsige zaal recht naar het dokterbriefje jaagt met zijn cowbell. Dringend tijd om af te koelen na een begeesterende anderhalf uur, waarin het spelplezier van Balthazar afspatte: Devoldere, Deprez en Casier die af en toe speels mee tokkelen op de drums tot zelfs één van de micro’s het bijna begeeft. De overgave waarmee Devoldere het volk ment tijdens I Looked For You, het statief in de aanslag. Delbeke en Casier die elkaar met opluchting in de ogen kijken na hun geslaagde trompetsolo tijdens The Oldest of Sisters. Ze voelen zich na de pauze weer helemaal thuis bij elkaar, de heren van Balthazar. Ook voor de fans in het Koninklijk Circus is het thuiskomen. Balthazar, da’s nog steeds ‘entertainment in your bed, entertainment in your sleep.’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content