Last van FOMO omdat u Britney Spears, Korn, Elton John en Nine Inch Nails nog nooit live hebt gezien? Gelukkig was er nog Rina Sawayama, die in de Ancienne Belgique een show gaf waarin naar al die artiesten verwezen werd.
Celine Dion
Dat Rina Sawayama niet bang is van wat pathetiek, bewees ze meteen aan het begin van de show. Net als haar nieuwste album Hold the Girl begon ook de setlist in de Ancienne Belgique met de wat kitscherige ballade Minor Feelings. Daarbij ging de Britse in het midden op het podium in de spotlights staan, met wapperende haren in de artificiële wind. Reeds tijdens de eerste minuten van de show leek de Titanic al te zinken.
Las Ketchup
Toegegeven, de speelse en constant transformerende pop van het titelnummer Hold the Girl dat daarop volgde had weinig met The Ketchup Song te maken. Dankzij de twee danseressen die het podium op kwamen, waarmee Sawayama regelmatig synchrone pasjes uitvoerde, moesten we echter spontaan aan de plezante kitsch van de betere girl groups denken. Bovendien sprak Sawayama al haar ambities uit om haar land te vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival, waarmee ze in de voetsporen van Las Ketchup zou treden.
Bono
Rina Sawayama had een show van anderhalf uur gepland. Die vulde ze voornamelijk door veel nummers te brengen, maar af en toe durfde ze ook een lange speech af te steken. Zo had ze het over hoe lang de show in de maak was geweest door de coronavertraging, over hoe tijd alle wonden kan helen, over hoe het optreden ervoor moest zorgen dat iedereen die zich slecht voelde een opkikkertje kreeg, over hoeveel deugd ze zelf heeft gehad door in therapie te gaan nadat ze dertig werd,… Allemaal inspirerende woorden, maar soms haalden ze de vaart uit de show.
Elton John
Met Catch me in the Air bracht Sawayama een eerste power ballad die niet mis zou klinken op het dramatische hoogtepunt van een Disneyfilm. Het soort nummer waar Elton John een patent op heeft. Niet toevallig bestaat er van het nummer Chosen Family, dat de setlist verrassend genoeg niet haalde, ook een bonusversie waarin Sawayama en John in duet gaan. Later in het optreden kregen we wel nog Bad Friend te horen, een nummer dat in hetzelfde straatje past.
Kelly Clarkson
Tussen het voorprogramma Empress Of en de opkomst van Sawayama zelf werden er enkele pophitjes gedraaid, waarbij Since U Been Gone van Kelly Clarkson opvallend luid werd meegezongen. Het hoeft niet te verbazen dat de Sawayamafans ook de muziek van Clarkson weten te smaken, want met nummers als Hurricanes brengt ze dezelfde meekweelbare poprock. Ook Frankenstein verzoende pop en rock, maar deed dankzij het aanstekelijke baslijntje nog wat meer aan post-punk denken.
Trent Reznor
Goed nieuws voor wie het allemaal wat harder heeft: Rina Sawayama blijkt niet bang te zijn om haar muziek een tikkeltje industrieel te laten klinken. U hoeft ons dan ook niet gek te verklaren wanneer we bij de trage, beukende beat van Your Age spontaan aan Nine Inch Nails moesten denken. Zelfs de naar country neigende banjo doorheen het nummer houdt steek in die vergelijking, want ook Lil Nas X’ countryhiphophit Old Town Road is gebouwd rond een sample van Trent Reznors band.
Charli XCX
Vorig jaar bracht Rina Sawayama met Hold the Girl een toffe plaat uit, maar wel eentje die duidelijk braver was dan voorganger Sawayama en die meer op een mainstreampubliek mikte. Daarmee stapte ze in de voetsporen van Charli XCX, die met haar album Crash dezelfde beweging maakt. Niet toevallig kregen we op Charli’s plaat ook een eerste duet met Sawayama te horen in de vorm van Beg For You. Tijdens Imagining hoorden we Sawayama in de AB flirten met 2-step en garage, net zoals Charli XCX meermaals deed op Crash.
Een dikke twee jaar geleden zorgde Rina Sawayama trouwens voor een relletje in de UK door aan te klagen dat de Brit Awards haar als Japanse immigrant ‘niet Brits genoeg’ vonden om in aanmerking te komen voor een prijs – hoewel ze er al meer dan 25 jaar woonde. De Brit Awards pasten vervolgens hun regels aan. Een terechte beslissing, want door haar invloeden uit typische UK-club genres bewees Sawayama dat ze even Brits is als fish & chips, Buckingham Palace en halve liters matig bier.
Jonathan Davis
Zoals hierboven beschreven vonden we Sawayama’s vorige album nog net iets spannender dan Hold the Girl. Een van de belangrijkste redenen daarvoor is de manier waarop de popartieste toen invloeden uit nu-metal puurde. Toen ze in de AB het nummer STFU inzetten, dachten we zelfs even dat er een cover van Blind van Korn zat aan te komen. Het zeemzoete refreintje in dit verder razende nummer, over de micro-agressies die Aziatische mensen in de westerse wereld te verduren krijgen, zorgde voor een heerlijk contrast.
Madonna
Zeg nu zelf, het zou vreemd zijn om in een lijst vol popinvloeden niet naar de koningin van het genre te verwijzen? Vooral een nummer als Holy (Til You Let Me Go) verwees naar de grootste stadionpop waar Madonna haar naam mee maakte, en dat zeggen we niet alleen omdat de religieuze lyriek ons aan Like a Prayer deed denken.
Dolly Parton
Aan wie anders dan aan Dolly Parton konden we denken toen Send My Love To John werd ingezet? In deze countrytrack neemt Sawayama het perspectief in van een ouder die hun kind niet kon accepteren voor wie die was en zich daarvoor verontschuldigt. De LGBTQ+-gemeenschap werd daarbij niet expliciet genoemd, maar de trots wapperende regenboogvlag bovenaan het balkon sprak boekdelen.
Britney Spears
De momenten waarop Sawayama het meest van zelfvertrouwen blaakten, waren die waarop ze refereerde naar de plagerige pop van Britney Spears. Zo was Comme Des Garçons een feministische update van de Britney-sound, waarmee Sawayama het recht opeiste om net zo zelfverzekerd als alle mannen door de openbare ruimte te bewegen. Ook XS, misschien wel haar beste nummer, klinkt als pure Britney met enkele verdwaalde nu-metalriffs.
Nikki Sixx
Als bisnummer verscheen Sawayama in een glinsterende cowboyhoed ten tonele om This Hell te brengen, een epische glamrocksong die deed denken aan het betere werk van bands als Mötley Crüe. ‘This hell is better with you’, een uitstekende boodschap om een concert op Valentijn mee af te sluiten.
Rina Sawayama
We hebben hier alle invloeden in Sawayama’s optreden gedissecteerd, maar net zoals een lasagne ook lekkerder is wanneer je alle laagjes tegelijk eet, draait een show om de manier waarop alle elementen samenkomen. Ondanks haar poging om een breder publiek te bereiken met Hold the Girl, bewees Rina Sawayama in de Ancienne Belgique dat ze nog steeds een avontuurlijke popartieste is, die speelse kitsch moeiteloos weet te verzoenen met uiteenlopende invloeden uit de rockwereld.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier